Το χαρακτηριστικό του ντοκιμαντέρ - φόρος τιμής στην οραματίστρια Γερμανίδα χορογράφο, που συνοδεύει τα διάφορα στάδια της δημιουργίας, εντοπίζεται στη ζωτικότητα, τα χαμόγελα και τη χαρά της Πίνα Μπάους που αποτυπώνονται στις τελευταίες της φωτογραφίες, λίγους μήνες πριν τον ξαφνικό θάνατό της από καρκίνο τον Ιούνη του 2009. Το ντοκιμαντέρ που ακολουθεί 46 εφήβους από τις αρχικές πρόβες μέχρι το κατώφλι της παράστασης, ξεπερνά το πλαίσιο του χορού και μόνο... Η δύναμη και η ομορφιά του συνίσταται ακριβώς στον τρόπο που οι σκηνοθέτες χειρίζονται δυο φιλμ σε παράλληλη πορεία - το ένα για το χορό, το άλλο για την εφηβεία. Στην απόσταση που κρατούν αλλά και στη χάρη με την οποία «διαχέουν» το ένα μέσα στο άλλο...