Πέμπτη 5 Σεπτέμβρη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αποστομωτικά ερωτήματα

«Γιατί άραγε είναι στρεβλό να θέλουμε όλα τα παιδιά μέσα στα δημόσια σχολεία, έως τα 18 τους χρόνια; Γιατί είναι άραγε ουτοπία τον 21ο αιώνα να μιλάμε για ενιαία βασική εκπαίδευση όταν σε τούτο τον αιώνα όσο ποτέ άλλοτε τα άλματα στην επιστήμη - τεχνολογία θέλουν γερά θεμέλια για να τα παρακολουθήσεις; Γιατί είναι άραγε παρωχημένο το σύνθημα καμία επιχειρηματική δράση στην ΠΑΙΔΕΙΑ; Πότε έπαψε να είναι βαρβαρότητα η παιδική εργασία;» Τα παραπάνω ερωτήματα θέτει η ΑΣΓΜΕ στους εμπνευστές του «νέου» σχολείου της ημιμάθειας και της κατάρτισης που οδηγεί στην αμάθεια και στην εκμετάλλευση. Οι γονείς απλά αναφέρονται σε τι και γιατί έχει ανάγκη σήμερα ο νέος από την εκπαίδευση.

Το νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που προωθεί η κυβέρνηση κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση. Πετά τη γενική γνώση έξω από το σχολείο, καλεί τα παιδιά από 15 χρόνων να «επιλέξουν» διαδρομή, τα στέλνει στη μαθητεία, δίνει διευρυμένο ρόλο στο μεγάλο κεφάλαιο στο χώρο της Παιδείας, κάτι που διαπνέει συνολικά την πολιτική για όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Τα ερωτήματα των γονιών είναι στην πραγματικότητα αποστομωτικές απαντήσεις. Είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει σήμερα η Παιδεία, με βάση την πρόοδο της επιστήμης, για να αφήσουμε πίσω τη βαρβαρότητα και την αδικία. Μια τέτοια Παιδεία δεν πρόκειται να χαριστεί στο λαό, γιατί είναι «απειλητική» για το σύστημα, αλλά είναι στόχος ανυποχώρητης πάλης.

Αλλού η «σπέκουλα»...

Σε προβοκάτσιες καταφεύγουν διάφοροι για να χτυπήσουν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Ενδεικτικό είναι το χτεσινό δημοσίευμα του «Ελεύθερου Τύπου» όπου κάνει λόγο για «συνεργασία της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ με εκείνη του ΚΚΕ στις εκλογές για το προεδρείο των εργαζομένων της πρώην Αγροτικής».

Πρόκειται για μέγιστο ψέμα. Οι αρχαιρεσίες στο σωματείο εργαζομένων της πρώην ΑΤΕ έγιναν στα μέσα Ιούλη. Εκτοτε και μετά από 1,5 μήνα και εφτά συνεχόμενες συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, οι παρατάξεις ΔΗΣΥΕ (ΠΑΣΚΕ), ΔΑΚΕ και «Αγωνιστική Πρωτοβουλία», αρνούνταν με το ένα ή το άλλο πρόσχημα να συμμετέχουν στο προεδρείο. Κι αυτό όταν από την πρώτη στιγμή, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καλούσαν για συγκρότηση αντιπροσωπευτικού προεδρείου με τη συμμετοχή όλων των παρατάξεων, χωρίς αποκλεισμούς, από τη στιγμή που ούτως ή άλλως καμία παράταξη δε συγκέντρωνε την απαραίτητη πλειοψηφία. Στα τέλη Αυγούστου, κι ενώ τα προβλήματα των εργαζομένων είχαν φτάσει στο αποκορύφωμα, οι τρεις αυτές παρατάξεις συνέχιζαν την άρνησή τους, υποσκάπτοντας στην ουσία τα συμφέροντα των εργαζομένων και δυσκολεύοντας τη λειτουργία του συνδικαλιστικού οργάνου.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους εργαζόμενους, λαμβάνοντας υπόψη και τη συγκεκριμένη συγκυρία των αμέτρητων προβλημάτων στους χώρους δουλειάς συνέβαλαν στη λύση του προβλήματος, συμμετέχοντας στο προεδρείο, όπως έκανε για τους δικούς της λόγους και η «Συσπείρωση» (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ). Μάλιστα, στην ανακοίνωση που εξέδωσε η ΕΣΑΚ-ΑΤΕ για το θέμα, τονίζει: «Συμμετέχουμε στο προεδρείο του ΣΕΤΑΠ με τη Συσπείρωση, όχι στη βάση συνεργασίας ή συμφωνίας, αλλά επειδή οι υπόλοιπες τρεις παρατάξεις επέλεξαν να μη συμμετέχουν. Αν κάποια παράταξη επιλέξει να ανασκευάσει τη θέση της για τη συμμετοχή της στο προεδρείο εμείς είμαστε ανοιχτοί». Ας αφήσουν λοιπόν τα «σάπια» εκεί στον «Ελεύθερο Τύπο». Η πραγματικότητα είναι ξεκάθαρη κι αν θέλουν να κάνουν σπέκουλα, ας την κάνουν αλλού...

Περί ανταγωνιστικότητας...

Βελτιωμένη εμφανίζεται η θέση της Ελλάδας στην κατάταξη του «World Economic Forum» για την ανταγωνιστικότητα, καθώς φέτος κατέλαβε την 91η θέση μεταξύ 148 χωρών. Πέρυσι κατέλαβε την 90ή θέση, μεταξύ 142 κρατών. Η Ελλάδα παραμένει τελευταία μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης, αλλά οι συντάκτες της έκθεσης αναγνωρίζουν στην ελληνική κυβέρνηση ότι «εργάζεται προς την κατεύθυνση της υπέρβασης των δυσκολιών». Από τους διάφορους δείκτες της έκθεσης, ξεχωρίζουμε αυτόν της «αποδοτικότητας στην αγορά εργασίας», στον οποίο η ελληνική καπιταλιστική οικονομία κατατάσσεται 127η στις 142 χώρες. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η συνολική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας είναι αποτέλεσμα της ραγδαίας πτώσης της τιμής της εργατικής δύναμης, αλλά το -30% στις αποδοχές των εργαζομένων από το 2010 μέχρι σήμερα δεν είναι αρκετό για να αναρριχηθούν οι ντόπιοι καπιταλιστές ψηλότερα στη λίστα. Αρα, σύμφωνα με τα στοιχεία τους, η εργατική δύναμη θα πρέπει να γίνει ακόμα φτηνότερη για να ανακάμψει η οικονομία... Αυτό σημαίνει «ανταγωνιστικότητα» στον καπιταλισμό και εκεί συγκλίνουν όλα τα μέτρα που παίρνονται, με ή χωρίς μνημόνια.

Επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας

Κάποιοι, από το επικοινωνιακό δυναμικό της οικονομικής ολιγαρχίας, φαντάστηκαν ότι το παράδειγμα της αμυντικής βιομηχανίας είναι κατάλληλο, ώστε να ερμηνεύσουν την αρνητική εξέλιξη ενός βιομηχανικού κλάδου με τα φληναφήματα περί κακοδιοίκησης και ...ημετέρων, που ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει επιχειρηματικές μονάδες τύπου ΕΑΣ, ΕΛΒΟ και μαζί τους η ΛΑΡΚΟ. Αυτό κάνει και η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», που συχνά συσκοτίζει την ουσία των πραγμάτων. Το κάνει, προσπαθώντας να ταυτίσει κάθε πρόβλημα που προκαλεί το σύστημα - ως από τη φύση του ένα σύστημα εκμεταλλευτικών και ανταγωνιστικών σχέσεων - σαν αποτέλεσμα της δράσης των κομματικών και συνδικαλιστικών αξιωματούχων, ή άντε ως συνέπεια των ακριβών «καγιέν» που ορισμένοι απέκτησαν με την ανοχή της πολιτείας. Παραμύθια...

Είναι τόσος ο καημός τους να εξασφαλίσουν συγχωροχάρτι στο καπιταλιστικό σύστημα και τους καπιταλιστές, που με τη μεγαλύτερη ευκολία διαστρέφουν την πραγματικότητα. Η ιστορία με τις τρεις βιομηχανίες, που τώρα «σπρώχνονται» προς το κλείσιμο, δεν έχει καμιά σχέση με κακοδιαχείριση ή λανθασμένες επιλογές. Δεν πρόκειται καν για βιομηχανικές μονάδες που δεν άντεξαν την καπιταλιστική κρίση και αναγκάζονται, κάτω από τα δεδομένα που δημιουργεί ο ανταγωνισμός, να κλείσουν, για να αποφευχθούν οι ζημιές.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με τρία ολοκληρωμένα επιχειρηματικά συγκροτήματα βαριάς βιομηχανίας, που το καθένα από μόνο του μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στην κάλυψη των αμυντικών αναγκών της χώρας και στην υλοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων στρατηγικού χαρακτήρα για το κοινωνικό σύνολο. Επιπλέον, και οι τρεις μαζί, από κοινού και σε συνεργασία με άλλες βιομηχανικές μονάδες που υπάρχουν στη χώρα, αλλά τώρα δουλεύουν μόνο για να εξασφαλίσουν κέρδη στους ιδιώτες, θα μπορούσαν να τεθούν στην υπηρεσία του λαού και της χώρας, στο δρόμο της ανάπτυξης σε όφελος του λαού. Ομως, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πιστές στην πολιτική της τυφλής εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου, υπονόμευσαν με κάθε τρόπο τη λειτουργία τους, στήριξαν τις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, τις παρέδωσαν βορά στα νύχια επιχειρηματικών ομίλων, κρατώντας και οι δύο τους σε ομηρία χιλιάδες εργαζόμενους. Στις σημερινές συνθήκες, βασική επιλογή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι η ιδιωτικοποίησή τους, εκδοχή που, ανάλογα με το ...τίμημα συζητά και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αμέσως επόμενη λύση είναι το ...κλείσιμο, δηλαδή, η έμμεση στήριξη των ιδιωτικών επιχειρήσεων των συγκεκριμένων κλάδων.

Τα κατασκευασμένα σενάρια για ευθύνες των εργαζομένων, που δήθεν φταίνε για την κατάντια των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, θα πέσουν στο κενό. Το παράδειγμα των Αμυντικών Συστημάτων, της Βιομηχανίας Οχημάτων και της ΛΑΡΚΟ, είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, διαδικασία αναγκαία στον καπιταλισμό, προκειμένου να κερδίζουν οι άλλες, οι εναπομείνασες επιχειρήσεις του ιδιωτικού κεφαλαίου. Αποτελούν όμως και χαρακτηριστικό παράδειγμα των παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η χώρα. Τα τόσα εργοστάσια της ΕΑΣ, οι εγκαταστάσεις και οι μονάδες παραγωγής οχημάτων της ΕΛΒΟ, τα μεταλλεία και το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ είναι παραγωγικές μονάδες στρατηγικής σημασίας, οι οποίες στα χέρια του λαού θα αποδειχτούν πολύτιμο εργαλείο για την υλοποίηση των προγραμμάτων σχεδιοποιημένης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Προγράμματα που θα φροντίζουν για την κάλυψη των πραγματικών αμυντικών αναγκών της χώρας, ενώ στο επίκεντρό τους θα έχουν την ικανοποίηση των συνεχώς διευρυνόμενων υλικών και πνευματικών αναγκών ολόκληρου του λαού.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ποιον συμφέρει το e-mail της τρόικας;

Η φασαρία που γίνεται με το e-mail της τρόικας, στο οποίο υποτίθεται ότι διαφοροποιείται από τα σχέδια της κυβέρνησης για «εκκαθάριση εν λειτουργία» των ΕΑΣ, της ΕΛΒΟ και της ΛΑΡΚΟ, αλείβει βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης. Πρώτον, επειδή με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλάει για «υποτέλεια», της δίνει τη δυνατότητα να ισχυρίζεται ότι η δική της αναδιάρθρωση είναι «ήπια», ενώ της τρόικας είναι «βίαιη», ανεξάρτητα αν για τους εργαζόμενους και το λαό οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα από διαφορετικό δρόμο. Αρα, παρουσιάζει την εικόνα ότι διαπραγματεύεται με την τρόικα για το καλό των εργαζόμενων, από τους οποίους βέβαια ζητάει να μην κάνουν αγώνες, αλλά να συνταχθούν με την (εξίσου) καταστροφική λύση που η ίδια προτείνει για τα «Αμυντικά Συστήματα» και τις άλλες επιχειρήσεις. Δεύτερον, η σκόνη που σηκώθηκε, δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να κρύψει ότι και στο δικό της σχέδιο, το ενδεχόμενο για ακαριαίο λουκέτο ήταν υπαρκτό. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση πρότεινε στην τρόικα να ενταχθούν τα ΕΑΣ στο άρθρο 14Β του Ν.3429, τον οποίο η κυβέρνηση αξιοποίησε σαν βάση για να κλείσει σε μια νύχτα η ΕΡΤ. Βάσει αυτού του νόμου, η κυβέρνηση σχεδίαζε την «περικοπή του κόστους» με πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου και κλείσιμο ορισμένων από τα πέντε εργοστάσια που λειτουργούν σήμερα. Αν δεν τους έβγαινε ο λογαριασμός, είναι βέβαιο ότι δε θα είχαν κανένα πρόβλημα να τραβήξουν ένα ξεγυρισμένο λουκέτο, αφού μια τέτοια «λύση» προβλέπεται από τα προεδρικά διατάγματα που συμπλήρωσαν τον παραπάνω νόμο και αξιοποιήθηκαν στην περίπτωση της ΕΡΤ. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της ΕΛΒΟ, για την οποία η κυβέρνηση πρότεινε να ενταχθεί στο άρθρο 14Α του Ν.3429/2005 για την ειδική εκκαθάριση δημοσίων επιχειρήσεων, με τελικό σκοπό τη μερική ή ολική πώληση της επιχείρησης. Το άρθρο αυτό όμως δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να τερματίζει τις «συμβάσεις εργασίας του προσωπικού που συνδέεται με την επιχείρηση με σχέση εξαρτημένης εργασίας (...) αζημίως για την επιχείρηση». Να γιατί η σκόνη που σηκώνει η κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ είναι αποπροσανατολιστική για τους εργαζόμενους και το λαό, αφού τους βάζει να σκέφτονται ότι το κλείσιμο ή η ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας είναι δεδομένο και περιορίζεται η όποια αντιπαράθεση στο αν οι απολύσεις θα γίνουν με αποζημιώσεις ή όχι.

Να κρύβονται οι εχθροί του λαού

Την αντιμετώπιση που τους αρμόζει είχαν και προχτές οι φασίστες της Χρυσής Αυγής από τους εργαζόμενους του νοσοκομείου Δυτικής Αττικής «Αγία Βαρβάρα», που από τη Δευτέρα παραμένουν συγκεντρωμένοι έξω από την πύλη του νοσοκομείου, διεκδικώντας αναβάθμιση και όχι κατάργησή του.

Προχτές το πρωί, βουλευτής της Χρυσής Αυγής τηλεφώνησε στο νοσοκομείο και ανακοίνωσε πως σκοπεύει να το επισκεφθεί. Αμέσως συνεδρίασε το ΔΣ του σωματείου και ανακοίνωσε στους συγκεντρωμένους: «Οι φασίστες είναι ανεπιθύμητοι και να μην τολμήσουν να πατήσουν το πόδι τους. Θα παρεμποδίσουμε όποια τέτοια επίσκεψη επιχειρηθεί να γίνει». Εκείνη την ώρα, έξω από το νοσοκομείο ήταν ασθενείς, εργαζόμενοι από άλλα νοσοκομεία, όπως και κάτοικοι της περιοχής. Ακόμη περισσότερος κόσμος, όμως, άρχισε να συγκεντρώνεται το απόγευμα, προκειμένου να διώξουν τα φασιστοειδή, τα οποία τελικά δεν τόλμησαν να φανούν.

Η απομόνωση της Χρυσής Αυγής από το λαό, τα συνδικάτα, τους μαζικούς φορείς είναι η μόνη αποτελεσματική απάντηση στο μακρύ χέρι των καπιταλιστών, στους φασίστες, που είναι ορκισμένοι εχθροί των λαϊκών συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο πως η ΧΑ έχει εκθειάσει κατά καιρούς την πολιτική της κυβέρνησης στην Υγεία, όπως με το κλείσιμο του Παιδοκαρδιοχειρουργικού Κέντρου στο Παίδων «Αγία Σοφία». Εδινε συγχαρητήρια στον τότε υπουργό Υγείας που έκλεισε το μοναδικό δημόσιο Κέντρο με το πρόσχημα ότι ορισμένοι γιατροί «δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους». Είναι, επίσης, γνωστές οι απόψεις της για διογκωμένο δημόσιο τομέα, για «βολεμένους δημόσιους υπαλλήλους», για απολύσεις, ο κοινωνικός αυτοματισμός που καλλιεργεί, προκειμένου να διασπαστούν οι εργαζόμενοι δημόσιου - ιδιωτικού τομέα. Οσο για τη μη δωρεάν πρόσβαση ασφαλισμένων κι ανασφάλιστων στις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, για τις τσουχτερές πληρωμές για φάρμακα και εξετάσεις, εννοείται πως κατά τη Χρυσή Αυγή...«ευθύνονται» οι μετανάστες χωρίς χαρτιά και σε καμία περίπτωση η κυβερνητική και ευρωενωσιακή πολιτική, ούτε η επιχειρηματική δράση στην Υγεία. Γι' αυτές τους τις θέσεις ακριβώς είναι ανεπιθύμητοι.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πρωτοβουλίες σωματείων για την Παιδεία

Με τη δημοσίευση του νομοσχεδίου για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που αυτές τις μέρες συζητιέται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, το ΠΑΜΕ ανέλαβε πρωτοβουλία και κάλεσε σε ανοιχτή σύσκεψη με θέμα το νομοσχέδιο και τις συνέπειες που θα έχει για τα παιδιά του λαού και τις οικογένειές τους. Κεντρικό μήνυμα της σύσκεψης ήταν ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα αφορά πρώτα και κύρια την εργατική τάξη και τα παιδιά της. Αφορά την εργατική τάξη, όχι μόνο γενικά κι αόριστα γιατί η Παιδεία πρέπει να είναι υπόθεση του λαού κι όχι κάποιων ειδικών, αλλά και γιατί το συγκεκριμένο νομοθέτημα θα εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, θα αποθαρρύνει παιδιά εργατικών - λαϊκών οικογενειών να ολοκληρώσουν το σχολείο, θα σπρώξει μάζες παιδιών της εργατικής τάξης σε φθηνιάρικες δομές κατάρτισης, δηλαδή σε δομές αμορφωσιάς με γενικευμένη τη μαθητεία. Και η μαθητεία, με τους όρους που οργανώνεται, δεν είναι εκμάθηση μιας τέχνης, ενός επαγγέλματος, αλλά εξασφάλιση μιας πάμφθηνης μάζας νέων εργαζομένων που θα συμπιέζει προς τα κάτω τα δικαιώματα συνολικά των εργαζομένων και την τιμή της εργατικής δύναμης.

Η πλατιά ενημέρωση των εργαζομένων για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και τις συνέπειες που προαναφέραμε, θεωρήθηκε από το ΠΑΜΕ κρίσιμο ζήτημα. Γι' αυτό και από την πρώτη στιγμή κάλεσε να οργανωθούν κοινά συνεργεία συνδικαλιστών, γονέων, εκπαιδευτικών και αρχίζοντας από τα μεγάλα αστικά κέντρα να προγραμματίσουν ενημερώσεις, περιοδείες στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στις υπηρεσίες, στους χώρους κατάρτισης και εκπαίδευσης των νέων. Κάλεσε να οργανωθούν συσκέψεις μαζικών φορέων που θα συνδυάζουν την ενημέρωση με τον προγραμματισμό δράσης, για παράδειγμα παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, συγκεντρώσεις και άλλες κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες. Παράλληλα, το ΠΑΜΕ καλεί σε πανεργατικό συλλαλητήριο την ερχόμενη Τρίτη, μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου στη Βουλή.

Το νήμα με τις πρωτοβουλίες και τις δράσεις που χρειάζεται να οργανωθούν για να ενημερωθούν πλατιά οι εργάτες και να κάνουν δική τους υπόθεση την πάλη για τη μόρφωση των παιδιών τους με αιχμή το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το έπιασαν οι εκπαιδευτικοί του ΠΑΜΕ και από κοινού με το σωματείο Επισιτισμού - Τουρισμού διοργάνωσαν τις πρώτες περιοδείες με αυτό το θέμα στα ξενοδοχεία ΚΑΡΑΒΕΛ και ΧΙΛΤΟΝ. Αυτές οι δράσεις μπορούν και πρέπει να συνεχιστούν και να πληθύνουν.

Γιατί ο κάθε εργάτης πρέπει να αναλάβει δράση για το θέμα της μόρφωσης των παιδιών του. Η οικονομική αιμορραγία που αντιμετωπίζουν οι εργάτες για τα φροντιστήρια ή και για ανάγκες των σχολείων των παιδιών τους δεν είναι οικογενειακή τους υπόθεση, ούτε είναι ένα δεδομένο που πρέπει να το αποδεχτούν ως τέτοιο. Πρέπει να το αντιπαλέψουν. Πρέπει να αντιπαλέψουν την αύξηση των φροντιστηρίων που θα φέρει αυτό το νομοσχέδιο. Πολύ περισσότερο το περιεχόμενο της μόρφωσης των παιδιών τους, δεν είναι μια υπόθεση κάποιων ειδικών. Η συνείδηση που θα διαμορφώνει ο νέος εργάτης και μέσα από την εκπαίδευση είναι υπόθεση συνολικά της εργατικής τάξης. Και είναι κρίσιμο ζήτημα να εμπεδωθεί αυτό από τους εργαζόμενους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ