«Τα ενεργά συστατικά της κάνναβης λειτουργούν σαν φρένο ασφαλείας, στο οποίο θα έπρεπε να μπορούμε να προσφεύγουμε - με ασφάλεια και νομίμως - σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (...) όταν είμαστε υπερβολικά πεσμένοι ψυχολογικά». Τα παραπάνω είναι το αντίδοτο που προτείνει η «Εφημερίδα των Συντακτών» για όλα όσα δε μας αξίζει να ζούμε, για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που καταργούνται με υπογραφές και «διαπραγματεύσεις». Και διόλου τυχαία, η παραπάνω «λύση» είναι ακριβώς ίδια με εκείνη που εδώ και χρόνια ζυμώνεται σε εκδηλώσεις, ημερίδες από την καθεστηκυία τάξη, από εκείνους δηλαδή που κατακρεουργούν τις ζωές μας. Και μπορεί η συγκεκριμένη εφημερίδα να χρησιμοποιεί ένα σαθρό κι επιστημονικοφανές περιτύλιγμα του τύπου «ιαματική λειτουργία της κάνναβης στο σύνολο του οργανισμού», όμως η ουσία είναι ότι όταν επινοείς τέτοια ιδεολογήματα ιδιαίτερα στο «εδώ και τώρα», τότε προπαγανδίζεις τη ναρκω-εξάρτηση, επιδιώκεις να βάλεις φρένο ασφαλείας στους αγώνες που έρχονται, να δημιουργήσεις μια επιπλέον δικλείδα ασφαλείας για τη μακροημέρευση των λίγων και την οδύνη των πολλών.

Για την Ιστορία: Τον Ιούλη του 2004, ο ισραηλινός στρατός σε συνεργασία με την αρμόδια σχολή του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, αποφάσισε να χορηγεί ινδική κάνναβη στους νεαρούς Ισραηλινούς στρατιώτες που βίωναν το «στρες μάχης». Με λίγα λόγια, τους μαστούρωνε για να αντέξουν τον εαυτό τους μετά απ' όσα είδαν κι όσα διέπραξαν. Στην Ελλάδα, θέλουν τους νέους μαστουρωμένους, τις στρατιές ανέργων που αγγίζουν το 60%, απομονωμένους, με άδειο και σκυμμένο το κεφάλι.