Δυσβάσταχτες για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους θα είναι οι ανατροπές στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που επιβάλλουν Ευρωπαϊκή Ενωση - Ευρωπαίοι κεφαλαιοκράτες και συναποφασίζει η ελληνική κυβέρνηση. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα και ο κοινός παρονομαστής των ομιλητών σε ημερίδα που οργάνωσε χτες το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με θέμα «Η μεταρρύθμιση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης».

«Ευελιξία, ικανότητα προσαρμογής, σταθεροποίηση της δημοσιονομικής πολιτικής», είναι τα κριτήρια για τη «μεταρρύθμιση», σύμφωνα με την Κοινοτική επίτροπο Α. Διαμαντοπούλου, η οποία κήρυξε την έναρξη της ημερίδας. Τα κριτήρια αυτά μεταφράζονται σε μείωση συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, εισβολή της ιδιωτικής ασφάλισης στους πιο κερδοφόρους τομείς, κατάργηση των κατωτέρων συντάξεων, περιορισμό έως κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης και πολλά ακόμη.

Η Α. Διαμαντοπούλου ανέφερε πως το υφιστάμενο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης δημιουργεί δυσκαμψία(!) στην αγορά εργασίας, επειδή δεν είναι προσαρμοσμένο στη μερική απασχόληση και στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ακόμα, τόνισε ότι οι αλλαγές στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να συνδυαστούν με τις «νέες εργασιακές σχέσεις» και ότι κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να μπορεί να περνάει από μία... «κατάσταση εργασίας» στην κατάρτιση, δηλαδή να είναι «απασχολήσιμος», σε μια διαρκή κατάσταση «ημιανεργίας» και «ημιαπασχόλησης».

Η Κοινοτική επίτροπος στις αρχές του 2002 θα καταθέσει σχέδιο δράσης με ειδική αναφορά στη διεύρυνση της συμμετοχής της ιδιωτικής ασφάλισης στο ασφαλιστικό σύστημα. Επίσης σημείωσε ότι θα υπάρξει δεσμευτικό κείμενο «αρχών και θέσεων» για το ασφαλιστικό μεταξύ των κρατών - μελών. Με άλλα λόγια, οι ανατροπές στο ασφαλιστικό θα υπηρετήσουν τις επιδιώξεις του κεφαλαίου για λεηλασία των πόρων που προορίζονται για κοινωνική πολιτική και ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Τ. Γιαννίτσης, συμφώνησε με τα λεγόμενα της Α. Διαμαντοπούλου, αντιμετωπίζοντας την κοινωνική ασφάλιση με κριτήρια «ορθολογικά», δημοσιονομικής πολιτικής και ανάπτυξης και πάντα στα πλαίσια του... εφικτού, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Το βασικό μήνυμά του ήταν πως η κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να κάνει πίσω ακόμα και από ιδιαίτερα σκληρά μέτρα ενάντια σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους.

Ο σύμβουλος του πρωθυπουργού, Π. Τήνιος, ισχυρίστηκε με θράσος ότι τα αποθεματικά των ταμείων δε λεηλατήθηκαν, αλλά «διοχετεύτηκαν» στη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας και πως σήμερα τα ελλείμματα του ΙΚΑ οφείλονται στην ύπαρξη των κατώτερων συντάξεων και των προνοιακών παροχών.

Εφιαλτική - για το δικό μας μέλλον - ήταν η εμπειρία που μετέφεραν εκπρόσωποι των κυβερνήσεων της Σουηδίας, της Γερμανίας και της Βρετανίας από τα ασφαλιστικά συστήματα που εφαρμόζουν.

Σύμφωνα με τη Σουηδέζα υπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων, I. Thalen, στη χώρα της επιδιώκεται η επιστροφή συνταξιούχων στην εργασία, ενώ η σύνταξη αυξάνεται όσο πιο αργά συνταξιοδοτείται ο ασφαλισμένος. Στέλεχος της αρμόδιας σουηδικής υπηρεσίας, σχολίασε κυνικά με τη σειρά της, ότι σ' αυτή την περίπτωση ο συνταξιούχος θα ζήσει και... λιγότερα χρόνια!!!

Ο Βρετανός P. Gray, αν και υπέρμαχος του μεικτού συστήματος ασφάλισης κράτους και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, παραδέχτηκε ότι οι συνταξιούχοι με εισόδημα μικρότερο του μέσου όρου δεν έχουν τη δυνατότητα να ασφαλίζονται σε ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες δεν είναι και πάντοτε φερέγγυες.

Υπέρ της «ευελιξίας» τοποθετήθηκε και ο Γερμανός Χ. Σουμάχερ, προσθέτοντας ότι το κράτος δεν πρέπει να μας προστατεύει, αλλά να μας δίνει... δυνατότητες και ευκαιρίες. Τέλος, ο Βρετανός εκπρόσωπος της εταιρίας που μελετά το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας, Α. Γιανγκ, ισχυρίστηκε σαν γενική αρχή ότι όπου υπάρχει πρόβλημα γήρανσης (όπως και στην Ελλάδα) αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με: Μείωση συντάξεων ή αύξηση εισφορών ή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.