Στιγμιότυπο από τη συνάντηση

Η συνάντηση έγινε στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό και μετά το τέλος της η Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε: «Η τοποθέτησή μας απέναντι στο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση είναι και καθαρή και σαφής. Υποστηρίζουμε τα προγράμματα, τα οποία οδηγούν στη σωματική και ψυχική απεξάρτηση. Τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ, τα στεγνά προγράμματα, έχουν δοκιμαστεί εδώ και 30 χρόνια και έχουν αποδειχτεί ότι πρέπει να είναι - κατά τη δική μας γνώμη και επιμένουμε σ' αυτό - η επίσημη πολιτική της κυβέρνησης.

Βεβαίως και θεωρούμε ότι απέναντι στον χρήστη πρέπει να υπάρχει επιείκεια, γνωρίζοντας ότι στην ουσία είναι θύμα μιας ολόκληρης κατάστασης, αλλά η καλύτερη επιείκεια είναι ακριβώς να του δοθεί η δυνατότητα να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, να επανενταχθεί κοινωνικά, να δουλέψει. Αυτή είναι η καλύτερη λύση και όχι βεβαίως η συντήρηση και η διά βίου υποκατάσταση με μεθαδόνες ή με οτιδήποτε άλλο.

Θα υποστηρίξουμε, επίσης, την επέκταση και τη στήριξη των προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ μέσα στις φυλακές, γιατί αυτό θα οδηγήσει στη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος, ενώ οποιαδήποτε άλλη λύση, κατά τη γνώμη μας, θα οδηγήσει ανθρώπους, και όταν αποφυλακισθούν, στην επανάληψη των γνωστών φαινομένων που ξέρουμε: Οι χρήστες οδηγούνται να γίνονται βαποράκια, όργανα των εμπόρων ναρκωτικών είτε οδηγούνται στην κοινωνική εγκληματικότητα κάτω από την πίεση της δόσης».

Από την πλευρά του, ο διευθυντής του ΚΕΘΕΑ Χαράλαμπος Πουλόπουλος δήλωσε: «Ενημερώσαμε την Γενική Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΚΕΘΕΑ και τις θέσεις του για το νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά. Σε μία περίοδο που η ανεργία συνεχώς αυξάνεται, περισσότεροι άνθρωποι οδηγούνται στην κατάχρηση των ουσιών, νόμιμων ή παράνομων, περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας, οικογένειες παραμελούνται, πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σε απόγνωση, είναι σημαντικό να ενισχυθούν οι φορείς κοινωνικής φροντίδας.

Αυτό το σχέδιο νόμου θα δώσει τη δυνατότητα σε κάποιους ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στη φυλακή να επιλέξουν τη θεραπεία ως εναλλακτική της κράτησης. Αν, τελικά, ψηφιστεί το σχέδιο νόμου και δεν υπάρξουν αλλαγές - γιατί δυστυχώς γίνονται πολλές αλλαγές την τελευταία στιγμή - πιστεύουμε ότι κάποιοι μπορούν να φτάσουν σε θεραπευτική κοινότητα, να απεξαρτηθούν και να οδηγηθούν στην κοινωνική επανένταξη».