Το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ πραγματοποιείται σε μία περίοδο εκδήλωσης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης κι ενώ εντείνονται οι ήδη μεγάλες ευθύνες του Κόμματος. Σ' αυτά τα πλαίσια, γίνεται και ο απολογισμός της δράσης κι ο καθορισμός των καθηκόντων του από 'δώ και πέρα.

Βασικό καθήκον του Κόμματος η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και η ανατροπή των αρνητικών συσχετισμών. Αν και σημειώθηκαν αρκετά βήματα, η πλειοψηφία του κόσμου συνεχίζει να στρέφεται ενάντια στην εκάστοτε κυβέρνηση και ν' αποδίδει την κρίση και τα βάσανα του εργαζόμενου λαού σε κακή διαχείριση και λάθος πολιτικές.

Εδώ γίνεται φανερός ο ρόλος της Λαϊκής Συμμαχίας, η οποία, όπως αναφέρεται στις Θέσεις του Συνεδρίου, είναι συμμαχία κοινωνική με κατεύθυνση αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική. Βάζει στο στόχαστρο τον αληθινό εχθρό, τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και αναδεικνύει ότι όσο σκοπός της ταξικής πάλης δεν είναι η κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής και δεν ξεσκεπάζονται αυταπάτες μιας καλύτερης διαχείρισης στο έδαφος του καπιταλισμού, τόσο θα επιδεινώνεται η θέση των εργαζομένων.

Στο διάστημα μετά το 18ο Συνέδριο, το φοιτητικό κίνημα έχει να επιδείξει τη μεγαλύτερη κατάκτησή του των τελευταίων χρόνων, την ίδρυση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Με τις Επιτροπές Αγώνα σε κάθε σχολή, το ΜΑΣ συμβάλλει στη συσπείρωση δυνάμεων στη γραμμή της Λαϊκής Συμμαχίας στους χώρους σπουδών. Στήριξε πολλούς νέους να κάνουν πρώτη φορά το βήμα της απεργίας, κατάφερε να παρθούν πίσω απολύσεις εργαζομένων φοιτητών και ανέδειξε τις αιτίες των προβλημάτων της νεολαίας. Ωστόσο, παραμένουν ορισμένες αδυναμίες και ελλείψεις στον τρόπο δουλειάς μας. Πρέπει να βελτιωθούμε στο πώς η Επιτροπή Αγώνα θα σχεδιάζει οργανωμένα και με ανάλογη εξειδίκευση στον κάθε χώρο το πώς θα καταφέρει να κινητοποιήσει τους φοιτητές, ώστε να μπουν οι ίδιοι μπροστά παίρνοντας πρωτοβουλίες και παλεύοντας ενάντια στην αντιλαϊκή αυτή πολιτική που τους θέλει ευέλικτο και φτηνό εργατικό δυναμικό. Στο πώς το ΜΑΣ θα συγκροτηθεί πιο γερά κάτω, φτιάχνοντας πυρήνες στα τμήματα, στα έτη, στα εργαστήρια. Υπάρχει ακόμη δυσκολία ν' απαντηθούν αποφασιστικά ιδεολογήματα που επικρατούν στους νέους κι έχουν να κάνουν με την αναποτελεσματικότητα των αγώνων. Ιδεολογήματα επικίνδυνα και δηλητήριο στη συνείδηση των νέων, καθώς οδηγούν στην αδράνεια, το ρίξιμο των απαιτήσεων, την υποταγή. Βέβαια, ως μέλη της ΚΝΕ, δε δρούμε μόνο μέσα στα αμφιθέατρα, αλλά και σε χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Χρειάζεται συνεπώς μια πιο συντονισμένη δράση, τόσο με τις Λαϊκές Επιτροπές και τις συνοικίες, όσο και με Επιτροπές Αγώνα του κλάδου όπου θα ανήκουμε ως εργαζόμενοι. Η ανάγκη για ενδυνάμωση της φωνής του ΜΑΣ και η ανατροπή των συσχετισμών σημαίνει αυτομάτως τσάκισμα του οπορτουνισμού, ξεσκέπασμα της τυχοδιωκτικής του πολιτικής. Συμμαχία με οπορτουνιστικές δυνάμεις, όσο και να μιλούν για εργατικά δικαιώματα και αγώνες, δεν είναι νοητή, καθώς κοινό συντελεστή έχουν σε κάθε περίπτωση την υπεράσπιση αυτού του σάπιου συστήματος. Απαραίτητο λοιπόν να οξύνουμε πολύ περισσότερο την ιδεολογική αντιπαράθεση με τις δυνάμεις αυτές.

Αλλωστε, παρά τις αντιφάσεις του, ο καπιταλισμός δεν θ' ανατραπεί από μόνος του. Η εργατική τάξη είναι το πρωτοπόρο εκείνο τμήμα της κοινωνίας που θα δράσει όταν έρθει η στιγμή να τεθεί το ζήτημα της εξουσίας. Ρόλος του ΚΚΕ να μη βρεθεί απροετοίμαστη. Στο ρόλο αυτό έρχεται να συμβάλει το 19ο Συνέδριό του, που θα το καθοδηγεί τα επόμενα τέσσερα χρόνια μέχρι το 20ό και που, απ' αυτή την άποψη, αφορά και ενδιαφέρει κάθε εργαζόμενο, άνεργο και νέο από φτωχά και λαϊκά στρώματα.