Η ρεαλιστική ερμηνεία του Κόζιντσεφ αναδεικνύει την εμφάνιση του φαντάσματος του δολοφονημένου βασιλιά, πατέρα του Αμλετ ως σημείο ύψιστης κομβικής σημασίας όχι τόσο για την πλοκή, απλά, του έργου όσο, για την ορθή προσέγγιση της διαλεκτικής σύγκρουσης μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι», της γνώσης και της άγνοιας, της δράσης και της αδράνειας, της ύπαρξης και της ανυπαρξίας, της αλήθειας και της πλασματικής απεικόνισης της πραγματικότητας. Η αισθητική του Κόζιντσεφ με όρους ρεαλισμού εντάσσεται στην ουσία και το ύφος της βαλτικής ψυχής, αφού στα παράλιά της, στη δανέζικη πόλη Χέλσινγκερ απέναντι από τη Σουηδία διαδραματίζεται η ιστορία στον «Αμλετ». Η ταινία πατάει πάνω στην αφαιρετική διδαχή του Καρλ Ντράγιερ, ενώ υπενθυμίζει σημειολογικά το γεωγραφικό χώρο και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της ερμηνείας του, μέσα από τον πανταχού παρόντα σκύλο ράτσας «Μεγάλος Δανός» (Μολοσσός). «Ο Αμλετ του Κόζιντσεφ πεθαίνει ακριβώς για να προστατέψει την αξιοπρέπειά του από τη σαπίλα του Βασιλείου της Δανιμαρκίας. Η αυτοκτονία του είναι μια πράξη διαμαρτυρίας και όχι υποταγής» έγραψε ο Βασίλης Ραφαηλίδης. Οντως ο «ΑΜΛΕΤ» αυτός συνιστά δυσεύρετη οπτική διάλεξη για τους ανθρώπους που ασχολούνται και αγαπούν την τέχνη...

Παίζουν: Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι, Ελζα Ρατζίνα, Γιούρι Τολουμπέγιεφ, Μιχαήλ Ναζβάνοφ, Αναστάσιγια Βερτίνσκαγια κ.ά.

Παραγωγή: Σοβιετική Ενωση (1964).