Η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία», με ανακοίνωσή της, σημειώνει ότι στο Συνέδριο «αντιπαρατέθηκαν οι δύο γραμμές» του συνδικαλιστικού κινήματος. Εκείνο της διαχείρισης και του συμβιβασμού και εκείνο της ρήξης και της ανατροπής. Η μία γραμμή διαμόρφωσε ψηφοδέλτιο «με πρωταγωνιστή την "Αυτόνομη Παρέμβαση" που έδωσε σκληρή μάχη για να έχει στο ψηφοδέλτιό της την εκπρόσωπο της ΔΑΚΕ και υποψήφιο που υπέγραψε ως πρόεδρος σωματείου, μαζί με εκπρόσωπο των εργοδοτών, ενάντια σε απεργία». Και η άλλη, το ψηφοδέλτιο του ΠΑΜΕ, «που συμπεριλάμβανε τους εργαζόμενους που δίνουν τη μάχη στους χώρους εργασίας τους σε ταξική βάση».

«Οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασαν τη λύπη τους» που «"η πολιτική της ΕΕ, οι θεσμοί της, το πολιτιστικό και νομικό της υπόβαθρο οι ίδιες οι αξίες της έχουν υποκατασταθεί από τα συμφέροντα των αγορών", και ανακοίνωσαν ότι "δεν υπάρχουν πλέον κράτη", ότι "αυτές οι αγορές δεν ενδιαφέρονται για τη βιομηχανική, επιστημονική, πολιτιστική και βιοτεχνική ανάπτυξη και παραγωγή των κρατών". Σαν να μην είναι από τη γέννησή της η ΕΕ συμμαχία των ευρωπαϊκών αγορών, ενάντια στους ανταγωνιστές τους, αλλά και τους λαούς της Ευρώπης». Στην εισήγησή τους δεν υπήρχε η «παραμικρή αναφορά στη σκληρή ταξική σύγκρουση στη χώρα μας», που προσπάθησαν να συγκαλύψουν με γενικόλογες ηθικολογίες. Δε δίστασαν, μάλιστα, να αφαιρέσουν από το διεκδικητικό πλαίσιο της ομοσπονδίας το αίτημα για ακύρωση της συμφωνίας παράδοσης στο ίδρυμα Νιάρχου της Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης».

Οι διακηρύξεις περί «ενότητας» μετατράπηκαν «σε μέτωπο αποκλεισμού των συμβούλων της παράταξής μας από το προεδρείο», με την πλειοψηφία να αρνείται «αναλογικό προεδρείο, παρόλο που οι ψήφοι που μας έδωσαν οι συνάδελφοι στο συνέδριο, μας έδιναν αυτό το δικαίωμα».

Η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» («ΔΑΣ») εκτιμά ότι τα αποτελέσματα του συνεδρίου δε δίνουν καμία ελπίδα «ότι από πάνω μπορεί να ανοίξει μια προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος των εργαζόμενων στον πολιτισμό ενάντια στη συγκεντροποίηση της παραγωγής στα χέρια λίγων μονοπωλιακών ομίλων» και επισημαίνει ότι «από τα κάτω, στα πρωτοβάθμια σωματεία, πρέπει να μπουν τα θεμέλια ενός μαζικού κινήματος που θα φρενάρει τις αρνητικές εξελίξεις, θα συγκρούεται με την εξουσία των μονοπωλίων, θα βάλει τις προϋποθέσεις μιας άλλης εξουσίας, όπου ιδιοκτήτης του πλούτου θα είναι ο παραγωγός του και ο πολιτισμός θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός δρόμος που μπορούν να ακολουθήσουν οι αγώνες μας, ο πιο ρεαλιστικός».

Η «ΔΑΣ» θα πάρει άμεσα πρωτοβουλίες «για την οργάνωση της πάλης του κλάδου και το συντονισμό του με τις υπόλοιπες συνεπείς ταξικές δυνάμεις σε αντιμονοπωλιακή βάση», προσανατολιζόμενη για πραγματοποίηση ευρείας σύσκεψης.

Στο Συνέδριο συμμετείχαν δύο παρατάξεις: Η «ΔΑΣ» και η «Ενωτική Κίνηση Θεάματος - Ακροάματος» η οποία πήρε υπό τη «σκέπη» της όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις που εκφράζουν τις πολιτικές δυνάμεις του συστήματος. Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας ήταν τα εξής: «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» 15 ψήφοι, 4 έδρες. «Ενωτική Κίνηση» 27 ψήφοι, 7 έδρες.