Για «έκθεση ιδεών» αναφορικά με τη χρήση των νέων τεχνολογιών κατηγόρησε την κυβέρνηση ο Νίκος Καραθανασόπουλος, αναρωτώμενος ρητορικά: «Η φορο-αποφυγή ή νόμιμη φοροδιαφυγή είναι επιτρεπτή δηλαδή; Οι εφοπλιστές, για παράδειγμα, τι πληρώνουν; Ποιο είναι το τμήμα των φορολογικών εσόδων που τους αναλογεί». Αναφέρθηκε επίσης στις «κατασκευαστικές εταιρείες», τονίζοντας πως σήμερα «υπάρχουν ειδικά φορολογικά καθεστώτα γι' αυτά τα τμήματα του κεφαλαίου».

Τόνισε ότι το πρόβλημα βρίσκεται συνολικά στο «σύστημα, που επιτρέπει σε κάποιους να καρπώνονται το μόχθο του εργαζόμενου για να δημιουργούν αμύθητες περιουσίες», σημειώνοντας προς την κυβέρνηση ότι «εδώ δεν μπορείτε να απαντήσετε».

Επίσης, σημείωσε ότι «σε συνθήκες ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων δεν μπορεί να φορολογηθεί το κεφάλαιο», θυμίζοντας τα «φορολογικά απόρρητα» και αναφέροντας ότι «17 τρισεκατομμύρια δολάρια είναι παρκαρισμένα σε φορολογικούς παραδείσους». Κατέληξε επισημαίνοντας πως όχι απλά δε φορολογείται ο συσσωρευμένος πλούτος αλλά, αντίθετα, «φέρνετε ένα νέο βάρβαρο και ταξικό φορολογικό νομοσχέδιο που θα επιβαρύνει μισθωτούς και συνταξιούχους».

Τοποθετούμενος ο υφυπουργός Οικονομικών Δ. Μαυραγάνης υποστήριξε ότι έχουν ληφθεί σειρά μέτρων εκσυγχρονισμού και αναδιοργάνωσης των φοροελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών. Μεταξύ άλλων υποστήριξε ότι θεσμοθετήθηκε η «φορολογική μεταφορά μεγάλου πλούτου σε ένα ελεγκτικό κέντρο», υπάρχει «πολλαπλασιασμός ελεγκτών» και «ενίσχυση του ΣΔΟΕ», ενώ «για πρώτη φορά εξειδικεύουμε τη δυνατότητα κρίσης του κάθε προϊστάμενου ΔΟΥ ανά τρίμηνο».

Οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ επιχείρησαν να αποπροσανατολίσουν ζητώντας έλεγχο των υπεράκτιων εταιρειών. Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά της εισηγήτριας του επερωτώντος κόμματος, Μ. Γιαννακάκη, που υποστήριξε ότι «υπάρχει άμεση ανάγκη για την κατάρτιση ενός φορολογικού πλαισίου, βάσει του οποίου θα αποτρέπεται η παρατηρούμενη φοροδιαφυγή, η οποία συχνά συνδέεται και με τις οφ σορ».