Σύμφωνα με σχετική τροπολογία, όσοι οφειλέτες σε φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης δεν έχουν υπαχθεί σε καθεστώς ρύθμισης ή έχουν εκπέσει σχετικού δικαιώματος από παλιότερες ρυθμίσεις μπορούν να κάνουν προσωρινό διακανονισμό, έχοντας έκπτωση 40% επί των πρόσθετων τελών και επιβαρύνσεων για οφειλές μέχρι 31 Ιούλη 2012.

Τους δίνεται επιπλέον η δυνατότητα να καταβάλλουν τις οφειλές τους μέχρι και σε 10 δόσεις λαμβάνοντας έκπτωση 75% επί των πρόσθετων τελών και προσαυξήσεων, ενώ σε περίπτωση που η οφειλή προς το Ταμείο εξοφληθεί σε 6 δόσεις τότε χαρίζονται (έκπτωση 100%) όλες οι προσαυξήσεις και τα πρόσθετα τέλη. Μάλιστα, σε όσες επιχειρήσεις κάνουν μία από τις παραπάνω ρυθμίσεις αναστέλλεται η λήψη αναγκαστικών μέτρων σε βάρος τους μέχρι το τέλος του 2013.

Το νέο μποναμά προς τους επιχειρηματίες η κυβέρνηση προσπαθεί να τον δικαιολογήσει ως μέτρο που θα αυξήσει τα έσοδα των Ταμείων και προς τούτο ισχυρίζεται ότι εξαιτίας ανάλογων ρυθμίσεων, το πρώτο εξάμηνο του 2012 τα έσοδα του ΙΚΑ από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές παρουσιάζουν αύξηση κατά 10,8% σε σύγκριση με πέρυσι. Αποκρύπτει όμως το γεγονός ότι το ίδιο διάστημα και εξαιτίας των αλλεπάλληλων ρυθμίσεων που εκμεταλλεύονται κατά κόρον οι επιχειρήσεις, τα έσοδα του ΙΚΑ κατέρρευσαν, οι πληρωμές εισφορών μειώθηκαν περίπου κατά 20% με αποτέλεσμα ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός να βρίσκεται σε οριακό σημείο. Οι διευκολύνσεις αυτές δίνονται τη στιγμή μάλιστα που με άλλη τροπολογία επισημοποιείται η απαλλαγή των εργοδοτών από τις εισφορές τους προς την Εργατική Κατοικία και Εργατική Εστία, η οποία τους εξασφαλίζει ακόμα 247 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν παροχές όπως ο κοινωνικός τουρισμός, επιδοτήσεις ενοικίου, εργατική κατοικία κ.τ.λ.

Μάλιστα, η δέσμευση της κυβέρνησης είναι η απαλλαγή των εργοδοτών να ανέλθει σε πέντε ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή το συνολικό κέρδος για τους εργοδότες θα ανέρχεται σε 1,2 δισ. ευρώ το χρόνο.

Η διαρκής μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» αποτελεί συνέπεια της υπεράσπισης της «ανταγωνιστικότητας» που για όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ αποτελεί «Ευαγγέλιο». Οι καταγγελίες που... «μοιράζουν» δεξιά κι αριστερά δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ (σε χτεσινή του δήλωση ο Δημ. Στρατούλης κάνει λόγο για «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα») είναι προκλητικές. Η πραγματική υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων και κατακτήσεων απαιτεί σύγκρουση με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, καμία πολιτική διαχείρισης της κρίσης (τέτοιες είναι και οι «εναλλακτικές» που αναζητά και ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν μπορεί να βάλει φρένο στην άγρια αντιλαϊκή επέλαση αφού αυτή είναι απαραίτητη για τη διάσωση του κεφαλαίου και την ανάκαμψη της κερδοφορίας του.