Icon

Η μαστίχα Χίου αποτελεί ένα μοναδικό προϊόν στον κόσμο και είναι η βασική πηγή εισοδήματος για τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών του νησιού. Η ζημιά που έχει γίνει θα στερήσει για πολλά χρόνια από εισόδημα τους πληγέντες παραγωγούς, αφού για να βγει νέα παραγωγή απαιτούνται 8 - 10 χρόνια από τα νέα δέντρα που θα φυτευτούν, ενώ κανονική παραγωγή βγαίνει μετά από 15 χρόνια περίπου. Μεγάλες ζημιές επίσης έγιναν στα μελίσσια όπου εκτιμάται ότι κάηκαν 3.000 κυψέλες και καταστράφηκε το 60% περίπου της παραγωγής μελιού. Ζημιές επίσης σημειώθηκαν σε αμπέλια, συκιές και ελιές. Ζημιές αναφέρθηκαν ακόμα και στην κτηνοτροφία, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα των κτηνοτρόφων στις πυρόπληκτες περιοχές είναι πού θα βοσκήσουν τα ζώα τους.

Από κυβερνητικής πλευράς γίνονται δηλώσεις ότι θα καταβληθούν έγκαιρα η αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ, αλλά αυτές αφορούν μόνο την παραγωγή και τα ζώα και όχι το φυτικό κεφάλαιο και βέβαια δεν θα καλύπτουν στο 100% τη ζημιά. Οσον αφορά τις αποζημιώσεις ΠΣΕΑ (Πολιτικής Σχεδιασμού Εκτακτης Ανάγκης) η καθυστέρηση θα είναι μεγάλη και έτσι όπως δίνονται, δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα, όπως δεν έλυσαν τα προβλήματα ζημιών στο φυτικό κεφάλαιο από τις προηγούμενες πυρκαγιές στις αγροτικές περιοχές της χώρας. Οι αποζημιώσεις ΠΣΕΑ κάνουν να καταβληθούν 2 και 3 χρόνια λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που έχει επιβάλει η ΕΕ και αποδέχονται οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Σε δηλωσή του στο «Ρ» ο Στρατής Κακαρίνος εκπρόσωπος του συνεταιρισμού μαστιχοπαραγωγών Νεοχωρίου στην Ενωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου τόνισε:

«Η ζημιά είναι πολύ μεγάλη και χρειάζονται άμεσα μέτρα ανακούφισης των πληγέντων. Καταρχήν οι ζημιές να καταγραφούν με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα και να δοθούν δίκαιες αποζημιώσεις σε όλους τους πληγέντες. Επίσης, να αποζημιωθεί η απώλεια εισοδήματος για όσα χρόνια απαιτείται για την αποκατάσταση των δέντρων και της παραγωγής. Να ενισχυθούν, επίσης, οι μελισσοκόμοι και οι κτηνοτρόφοι των πληγέντων περιοχών. Βέβαια, για την τεράστια ζημιά που έγινε, έχουν τεράστια ευθύνη η κυβέρνηση, η περιφέρεια και ο δήμος. Δεν πάρθηκε κανένα μέτρο για την πρόληψη και προστασία της περιοχής. Ευθύνες φέρει επίσης και η διοίκηση της Ενωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου που δεν πίεσε για να γίνουν τα απαιτούμενα δίκτυα, δρόμοι και νερό. Η ζημιά που έγινε τώρα θα βαρύνει το νησί για πολλά χρόνια και στα χωριά που επλήγησαν απαιτείται να γίνουν λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα και να υπάρξει διεκδικητικό αγωνιστικό πλαίσιο».