Τη λήξη της τρίμηνης μετενέργειας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που επέβαλε η κυβέρνηση με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου ν. 6/2012 τον περασμένο Φεβρουάριο, αξιοποιεί η εργοδοσία. Με τη μέθοδο της ανοιχτής τρομοκρατίας επιχειρεί να επιβάλει δραστική μείωση των μισθών και παραπέρα υπονόμευση των εργατικών δικαιωμάτων. Η επίθεση αυτή, που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη και θα ενταθεί ακόμα περισσότερο από σήμερα 15 Μάη, που έχει τεθεί ως χρονικό όριο ισχύος της μετενέργειας των όρων των κλαδικών συμβάσεων, κάνει ακόμα πιο επιτακτική την πάλη των εργαζομένων και της οργάνωσής τους στις επιχειρήσεις και στους κλάδους για να μην περάσει η μείωση των μισθών και το χτύπημα των συμβάσεων.

Μπροστά στη λαίλαπα των ατομικών συμβάσεων που θέλουν να επιβάλουν οι εργοδότες με το όπλο που τους έδωσε η κυβέρνηση, εργαζόμενοι και συνδικάτα πρέπει να απαντήσουν με αγώνες που θα διεκδικούν την υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που δε θα παραχωρούν τίποτα και θα αντιστοιχίζονται με τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου για τις συμβάσεις που λήγουν ή καταγγέλλονται και μετά από την πάροδο του τριμήνου, οι συλλογικές συμβάσεις ανατρέπονται και πλέον οι εργοδότες δε δεσμεύονται απ' αυτές. Από εκεί και μετά, οι εργοδότες έχουν δύο δυνατότητες:

Πρώτον, να εφαρμόσουν τη ρύθμιση του νόμου που προβλέπει ότι ο μισθωτός στο εξής θα παίρνει μόνο το βασικό μισθό και τα τέσσερα επιδόματα (ωριμάνσεων, τέκνων, σπουδών και επικίνδυνης εργασίας) εφόσον αυτά προϋπήρχαν.

Δεύτερον, να αναγκάσουν το μισθωτό να υπογράψει ατομική σύμβαση με όρους χειρότερους και από αυτούς της πρώτης περίπτωσης.

Να γιατί οι εργαζόμενοι πρέπει άμεσα να απαντήσουν, διεκδικώντας την υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα κατοχυρώνουν τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, το υπουργείο Απασχόλησης παριστάνει ότι δεν τρέχει τίποτα και κλείνοντας τα μάτια στις συνθήκες που διαμόρφωσαν στην αγορά εργασίας οι αντεργατικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, με ανακοίνωσή του υποστηρίζει πως «η 15η Μαΐου αποτελεί την ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του νέου πλαισίου και της μετενέργειας και όχι την καταληκτική ημερομηνία»! Το ζήτημα, όμως, δε βρίσκεται, αν η λήξη της μετενέργειας αρχίζει σήμερα ή μετά από μερικούς μήνες ή εβδομάδες, ανάλογα με το πότε καταγγέλθηκε ή έληξε κάποια σύμβαση, αλλά ότι το νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε και όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που έχουν πριν χρόνια ακόμα τεθεί σε ισχύ, χαντακώνουν τα εργασιακά δικαιώματα και εξοπλίζουν την εργοδοτική επιθετικότητα.

Ανάλογη τακτική ακολουθεί και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ η οποία αποδεχόμενη ουσιαστικά τη νέα κατάσταση εξαντλεί τη δράση της στην ενημέρωση των συνδικάτων για τα νέα νομικά δεδομένα. Με εγκύκλιό της προς τις ομοσπονδίες και τα εργατικά κέντρα περιορίζεται σε νομικές εκτιμήσεις και ερμηνείες της πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου και καλεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας να βοηθήσει στην κατανόηση των νέων δεδομένων. Η αυτονόητη αυτή ενημέρωση των συνδικάτων όμως δεν απαντά στην ανάγκη οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στην επίθεση της εργοδοσίας. Επ' αυτού, ήδη οι ταξικές δυνάμεις έχουν καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση για σύγκλιση των οργάνων της ΓΣΕΕ και την προκήρυξη απεργιακής κινητοποίησης, αλλά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τηρεί ένοχη σιγή ιχθύος.