Σάββατο 5 Μάη 2012 - Κυριακή 6 Μάη 2012 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2012
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Το μόνο που εγγυάται είναι μαύρη ζωή για το λαό

Αποκαλυπτικές οι ομολογίες Σαμαρά για τις προθέσεις του μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα σχηματιστεί

Γρηγοριάδης Κώστας

Μισθοί πείνας 200 - 300 ευρώ, προσωρινές θέσεις εργασίας και ευέλικτες μορφές απασχόλησης, «απαγόρευση» επί της ουσίας των απεργιών και των διαδηλώσεων, συντάξεις - φιλοδώρημα, δημόσιες υπηρεσίες διαλυμένες, άρα χειρότερες και επί πληρωμή για το λαό, αρπαγή της δημόσιας περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πόρων από μια χούφτα μονοπωλιακών ομίλων.

Αυτά είναι τα βασικά συστατικά του «αναπτυξιακού οράματος» που παρουσίασε, με πολλές δημαγωγικές περικοκλάδες και ψέματα, κατά την προεκλογική περίοδο ο Α. Σαμαράς, διατρανώνοντας ταυτόχρονα με κάθε τρόπο την αποφασιστικότητά του να φέρει σε πέρας την αποστολή και καταθέτοντας διαρκώς διαπιστευτήρια στην πλουτοκρατία.

Τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο κυβερνητικό πρόγραμμα για την οικονομία (Ζάππειο 3), το οποίο ενσωματώνει στο σύνολό τους τα άγρια μέτρα του μνημονίου, όσο και τα μέτρα αυταρχικής θωράκισης του «μοντέλου διακυβέρνησης» (Ζάππειο 4), δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο για αυταπάτες: Η ζωή του λαού θα γίνει κόλαση, όσο γίνεται πράξη το «όραμα» και το «σχέδιο» (κυβερνητικό πρόγραμμα) της ΝΔ, που απλά υλοποιούν τη στρατηγική της ντόπιας πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) για έξοδο από την κρίση, με τσακισμένο το λαό.

Στις ομιλίες του κατά την προεκλογική περίοδο, ο πρόεδρος της ΝΔ - για ευνόητους λόγους - απέφευγε οποιαδήποτε αναφορά σε «αντιδημοφιλή» μέτρα, όπως για παράδειγμα αυτά που γράφονται στο νέο μνημόνιο, προβάλλοντας το «αναπτυξιακό όραμά» του. Οσο όμως και αν προσπάθησε να το εξωραΐσει με όμορφα λόγια, δεν μπόρεσε να κρύψει ότι είναι συμπληρωματικό στα μέτρα που εξαθλιώνουν το λαό και ότι είναι κομμένο και ραμμένο στις σύγχρονες ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων.

Αρκεί να σημειωθεί ότι ως πρότυπο για το «αναπτυξιακό όραμά» του, ανέφερε τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας και τις γειτονικές βαλκανικές χώρες. Ο Α. Σαμαράς δεν έκρυψε ότι αυτό που τον γοητεύει, είναι πως οι χώρες αυτές έχουν καταφέρει να γίνουν «μαγνήτης» για την προσέλκυση των επενδύσεων, δηλαδή των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων του παγκόσμιου καπιταλισμού, διαμηνύοντας σαφώς ότι θέλει να αντιγράψει και εδώ όλα τα μέτρα που απαιτούνται ώστε «η χώρα να γίνει φιλική στην επιχειρηματικότητα».

Αναπτυξιακό πρότυπο η Κίνα!

Το μήνυμα για το πώς οραματίζεται η ηγεσία της ΝΔ την ανάπτυξη, είναι κάτι παραπάνω από καθαρό: Με κάθε τρόπο πρέπει να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη κερδοφορία των μονοπωλίων. Αρα η μείωση του λεγόμενου «εργατικού κόστους» (μισθολογικού και μη - εργοδοτικές εισφορές), η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας και των διαδηλώσεων, θεωρούνται «εκ των ων ουκ άνευ» από την ηγεσία της ΝΔ για την «προσέλκυση των επενδύσεων».

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρωτοτυπεί, αφού η δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης βρίσκεται σταθερά στην πρώτη γραμμή του πολέμου που έχουν εξαπολύσει κατά της εργατικής τάξης οι κυβερνήσεις και η λυκοσυμμαχία της ΕΕ, προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων. Τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας τις έχουν «δείξει» ως πρότυπο, πριν από τον Α. Σαμαρά, οι ηγέτες της ΕΕ με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» και το «Σύμφωνο για το ευρώ».

Προκειμένου να παρουσιάσει ως μονόδρομο την καπιταλιστική βαρβαρότητα και τον ζωντανό εφιάλτη για το λαό, δεν διστάζει βέβαια να εκμεταλλεύεται, όπως και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, το καυτό πρόβλημα της ανεργίας, αποκρύβοντας βέβαια ότι πρόκειται για καθαρό «προϊόν» του δικού τους καπιταλιστικού συστήματος, αλλά και πως η ανάπτυξη που επαγγέλλονται συνοδεύεται από υψηλή ανεργία και ταυτόχρονα, από προσωρινές θέσεις με μισθούς πείνας.

Τέτοιες θα είναι οι 300.000 (!) θέσεις εργασίας για τα επόμενα τρία χρόνια, που κάλπικα υποσχέθηκε την Πρωτομαγιά από το Λαύριο. Θέσεις που δεν πρόκειται να είναι τόσες και οι οποίες, όπως υποστήριξε, θα δημιουργηθούν μέσω των «αληθινά αναπτυξιακών πρωτοβουλιών», που εξήγγειλε σε ορισμένους τομείς της οικονομίας, όπως «μαρίνες, νέες υποδομές τουρισμού, ενέργεια, καθετοποίηση-μεταποίηση προϊόντων και σταδιακή μείωση φορολογικών συντελεστών».

«Γιατί για να υπάρξει απασχόληση, πρέπει να υπάρξουν επιχειρήσεις. Και για να υπάρξουν επιχειρήσεις και νέες επενδύσεις, δεν μπορούμε εμείς να τις φορολογούμε τριπλάσια απ' ό,τι κάνουν οι γειτονικές μας χώρες...», ήταν ένα από τα προσφιλή συνθήματα του προέδρου της ΝΔ, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει ταυτόχρονα και την «ανάγκη» -όπως την προβάλλει- για δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών στα επιχειρηματικά κέρδη, τουλάχιστον στα επίπεδα των γειτονικών χωρών, δηλαδή στο 10% (από 20% σήμερα).

Στο πακέτο αυτό των συμπληρωματικών φιλομονοπωλιακών μέτρων, που λανσάρονται πάντα στο όνομα της «ανάπτυξης», η ηγεσία της ΝΔ περιλαμβάνει ακόμα νέα πακέτα ενίσχυσης της ρευστότητας των επιχειρηματικών ομίλων με κρατικό ή κοινοτικό χρήμα, την άμεση επιστροφή των οφειλών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, ύψους 6 δισ. ευρώ, τη φορολογική αμνήστευση για την επιστροφή «μαύρου χρήματος», σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

«Είμαστε υποχρεωμένοι να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, να απενοχοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα... Μόνο έτσι μπορεί να πάρει μπροστά η οικονομία, βάζοντας τον επιχειρηματία να επενδύσει», διατυμπάνιζε διαρκώς ο Α. Σαμαράς, δίνοντας το στίγμα της οικονομικής του πολιτικής και αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα ότι έξοδος από την κρίση για τους καπιταλιστές σημαίνει καλύτεροι όροι για επενδύσεις συσσωρευμένων κεφαλαίων.

Μίσος και φόβος για το ταξικό κίνημα

Ταυτόχρονα, αρέσκεται σε επαναλαμβανόμενες επιδείξεις αποφασιστικότητας, καταθέτοντας διαπιστευτήρια στην εγχώρια πλουτοκρατία και την τρόικα. «Η λέξη ανάπτυξη έχει να κάνει με την αποφασιστικότητα, έχει να κάνει με το να ακτινοβολούν τα μάτια σου όταν λες ότι εγώ θέλω επενδύσεις, όταν λες εγώ πιστεύω στον επιχειρηματία», τόνισε χαρακτηριστικά, μιλώντας σε «κλειστή» εκδήλωση νέων επιχειρηματιών, επιστημόνων και ...ανέργων!

Για τον ίδιο σκοπό, προχωρά σε επίδειξη πυγμής προς το λαό, στοχοποιώντας ευθέως τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες και ειδικά το ΠΑΜΕ, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι τα θεωρεί ενοχλητικά εμπόδια για τις πολυπόθητες επενδύσεις, που πρέπει να «παραμεριστούν» πάση θυσία. Η έννοια της «ασφάλειας», που κλίνει σε όλες τις πτώσεις ο πρόεδρος της ΝΔ, περιλαμβάνει πρώτα απ' όλα την ασφάλεια του κεφαλαίου έναντι των εργατικών κινητοποιήσεων και της προοπτικής αυτές να αποκτήσουν το επόμενο διάστημα μεγαλύτερη μαζικότητα και πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά.

Γι' αυτό σε κάθε ευκαιρία εκφράζει ανοικτά την εχθρότητα και το μίσος του απέναντι στις απεργιακές κινητοποιήσεις και τους λαϊκούς αγώνες, καταφεύγοντας σε φτηνές συκοφαντίες και χονδροειδή ψέματα, όπως ότι «κλείνουν τα εργοστάσια» και «διώχνουν τους τουρίστες». «Μειοψηφίες που κάνουν τους συνδικαλιστές, ενώ δεν είναι, είναι συντεχνίες της χειρότερης περίπτωσης, απαγορεύουν στην Ελλάδα να έχει τουρίστες», δηλώνει θρασύτατα, κακοποιώντας βάναυσα την πραγματικότητα και ψευδόμενος συνειδητά.

Το ταξικό κίνημα και το ΠΑΜΕ βρίσκεται σταθερά στο στόχαστρο του προέδρου της ΝΔ και παρουσιάζεται περίπου ως αιτία όλων των δεινών, προετοιμάζοντας ουσιαστικά το έδαφος για την καταστολή των ταξικών - λαϊκών αγώνων από την επόμενη κυβέρνηση ή συγκυβέρνηση. Χαρακτηριστική από την άποψη αυτή ήταν η πρωτοφανής επίθεση που εξαπέλυσε κατά των απεργών και του ταξικού σωματείου στη Χαλυβουργία κατά τη διάρκεια «στημένης» ερώτησης από απεργοσπάστρια στην προεκλογική εκδήλωση που έγινε στο Λαύριο.

«Αυτός που ασελγεί πάνω στο δικαίωμα της εργασίας δεν μπορεί να λέγεται συνδικαλιστής», είπε, αδιαφορώντας βέβαια επιδεικτικά για τις 100 και πλέον απολύσεις και τους μισθούς των 500 ευρώ που θέλει να επιβάλει ο Μάνεσης. Από την άλλη εκθείασε και συνεχάρη ξανά και ξανά τους ελάχιστους απεργοσπάστες, εκφράζοντας την υποστήριξή του σε ένα συνδικαλισμό που βάζει πλάτες στην εργοδοσία, να πετύχει τους στόχους της παραγωγικότητας και της κερδοφορίας.

Είναι τέτοιο το μίσος του προέδρου της ΝΔ απέναντι στο ταξικό κίνημα, ώστε έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει «τύραννους» και «δικτάτορες» όσους συνδικαλιστές βρίσκονται απέναντι από το κεφάλαιο, προϊδεάζοντας μάλιστα τη λήψη αυταρχικών μέτρων, με τη φρούδα ελπίδα ότι θα φοβίσει και θα αναχαιτίσει το ταξικό κίνημα. Εχουν γνώση οι φύλακες. Το συμφέρον του λαού είναι αύριο, Κυριακή, να πάει στον «πάτο» το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Να προσπεράσει τα αναχώματα και να στηρίξει με την ψήφο του το κόμμα που θα πολλαπλασιάσει από Δευτέρα τη δύναμη των αγώνων του, το ΚΚΕ.


Π.Κ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ