Σάββατο 24 Μάρτη 2012 - Κυριακή 25 Μάρτη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 27
ΔΙΕΘΝΗ
ΓΑΛΛΙΑ
Κλιμακώνονται οι εργατικές κινητοποιήσεις στην «Arcelor Mittal»

Από πρόσφατη διαδήλωση των μεταλλεργατών στη Γαλλία
Από πρόσφατη διαδήλωση των μεταλλεργατών στη Γαλλία
Αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους, πιέζοντας με κάθε τρόπο για άμεση ικανοποίηση του αιτήματός τους για επανέναρξη της λειτουργίας της υψικαμίνου της «Arcelor Mittal», της μεγαλύτερης στον κόσμο σιδηρουργίας - χαλυβουργίας, στην πόλη Φλοράνζ, δηλώνουν οι εργαζόμενοι στην εγκατάσταση που βρίσκονται υπό την απειλή της ανεργίας εδώ και αρκετούς μήνες και σε κινητοποιήσεις εδώ και πολλές βδομάδες. Η απώθηση ομάδας μεταλλεργατών απεργών με δακρυγόνα και χημικά από το προεκλογικό κεντρικό στρατηγείο του Νικολά Σαρκοζί στο Παρίσι, όπου προσπάθησαν να συγκεντρωθούν, στα τέλη της περασμένης βδομάδας, αποτέλεσε ένα από τα πρώτα θέματα στα γαλλικά δελτία ειδήσεων και φυσικά μια καλή αφορμή για να έρθει το όλο ζήτημα και πάλι στην επιφάνεια παρά τις διαρκείς προσπάθειες Σαρκοζί να περιθωριοποιηθεί.

Η όλη υπόθεση ξεκινά στις 3 Οκτώβρη 2011, όταν η «Arcelor Mittal» σταματά τη λειτουργία και της δεύτερης υψικαμίνου που διατηρεί στη Φλοράνζ επικαλούμενη πτώση των παραγγελιών. Η διεύθυνση του κολοσσού προσπαθεί να ελέγξει τις αντιδράσεις των εργαζομένων, μιλώντας για «προσωρινή κατάσταση» και για «ανάγκη να προωθηθούν στην αγορά τα εμπορεύματα που έχουν αποθηκευτεί». Αποφεύγει όμως να δώσει σαφείς απαντήσεις για το πότε θα επαναλειτουργήσει η εγκατάσταση.

Την επομένη κιόλας, τη σκυτάλη της παραπλάνησης και της προσπάθειας χειραγώγησης των εργαζομένων αναλαμβάνει η, πάντα πρόθυμη απέναντι στο γαλλικό κεφάλαιο, κυβέρνηση Σαρκοζί με τους υπουργούς Εργασίας, Ξαβιέ Μπερτράν, και Βιομηχανίας, Ερίκ Μπεσόν, να συναντιούνται με εκπροσώπους της εταιρείας και να δηλώνουν ότι «έχουν δοθεί διαβεβαιώσεις ότι αμέσως μόλις παρατηρηθεί μια στοιχειώδης άνοδος στη ζήτηση η εγκατάσταση θα επαναλειτουργήσει». Και οι δύο υπουργοί προσπαθούν, επίσης, να καθησυχάσουν τους εργαζόμενους και να προλάβουν τυχόν αντιδράσεις, λέγοντας ότι έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο απολύσεων και ότι πιθανότατα η υψικάμινος θα επαναλειτουργήσει στις αρχές του 2012.

Πλήγμα για όλη την περιοχή η «υποχρεωτική αργία» της υψικαμίνου

Οι υπουργικές διαβεβαιώσεις βέβαια δεν εμποδίζουν την εταιρεία να προβεί στις προαποφασισμένες ενέργειες. Από τους συνολικά 2.667 εργαζόμενους, οι 500 αυτομάτως εισέρχονται σε καθεστώς τεχνητής ανεργίας, δηλαδή δεν πληρώνονται κανονικά, αφού δεν εργάζονται αλλά ούτε έχουν απολυθεί για να πάρουν επίδομα ανεργίας. Τόσο οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους όσο και η τοπική κοινωνία και οι φορείς της δεν πείθονται με τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ούτε με τις δεσμεύσεις της διεύθυνσης. Οι διαμαρτυρίες και οι κινητοποιήσεις είναι συνεχόμενες και κλιμακούμενες.

Οι συνδικαλιστές υποστηρίζουν ότι η μη λειτουργία της υψικαμίνου στο Φλοράνζ είναι καταστροφική εξέλιξη, κοινωνικά και οικονομικά για ολόκληρη την περιοχή. Τονίζουν ότι οι συνέπειες δεν αφορούν μόνο τους 500 εργαζόμενους της εγκατάστασης και τις οικογένειές τους, αλλά και τους άλλους περίπου 2.000 εργαζόμενους της εταιρείας σε άλλες εγκαταστάσεις της περιοχής, των οποίων η εργασία εξαρτάται από τα προϊόντα της υψικαμίνου.

Οσο για τις κυβερνητικές παρεμβάσεις, η εμπειρία έχει αποδείξει πολλάκις ότι βοηθούν τον εργοδότη. Νωπή είναι ακόμη η ανάμνηση της δήθεν παρέμβασης Σαρκοζί, το Φλεβάρη του 2008, σε εργοστάσιο, και πάλι της «Arcelor Mittal» στη γειτονική περιοχή Γκαντράζ, η οποία δεν άλλαξε διόλου την απόφαση της διεύθυνσης να κλείσει τη συγκεκριμένη εγκατάσταση.

Στο απυρόβλητο η εταιρεία, «μπαλάκι» οι εργαζόμενοι

Στις 23 Φλεβάρη 2012 η διεύθυνση της εταιρείας ανακοινώνει ότι θα παραμείνει κλειστή η υψικάμινος τουλάχιστον για το α' εξάμηνο του χρόνου, προκαλώντας την «έκρηξη» των εργαζομένων. Κατηγορούν τη διεύθυνση ότι «προσπαθεί απλώς να κερδίσει χρόνο» και προειδοποιούν για κλιμάκωση κινητοποιήσεων μέχρις ότου «κανείς να μην μπορεί να κοιμηθεί, όπως εμείς που δεν ξέρουμε πώς θα ζήσουμε». Οι εργαζόμενοι προχωρούν σε αποκλεισμό της κεντρικής μονάδας της εταιρείας που συνεχίζει να λειτουργεί στην ίδια πόλη, αλλά ο Σαρκοζί αποφεύγει να μεταβεί στη Φλοράνζ λόγω του «προηγούμενου» της «παρέμβασής» του στο εργοστάσιο στο Γκαντράζ.

Την ευκαιρία δεν χάνει ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο άλλος εκπρόσωπος του κεφαλαίου, Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος επισκέπτεται τους εργαζομένους για να μοιράσει και αυτός προεκλογικές υποσχέσεις, εκμεταλλευόμενος την οργή και την απελπισία των εργαζομένων που βλέπουν ότι κάθε μέρα που περνά βρίσκονται πιο κοντά στην ανεργία, χωρίς να υπάρχει ελπίδα να ξαναβρούν δουλειά εύκολα. Ο Σαρκοζί, για προεκλογικούς λόγους, υποχρεώνεται να ασχοληθεί με το ζήτημα, αποφεύγοντας, όμως, πάντα να μεταβεί στη Φλοράνζ.

Συναντιέται στο Παρίσι με τη διεύθυνση της «Arcelor Mittal» και στη συνέχεια δηλώνει ότι η εταιρεία είναι αποφασισμένη να διατηρήσει τις δραστηριότητές της στη Φλοράνζ, ότι θα λειτουργήσει πάλι η υψικάμινος το δεύτερο τρίμηνο του χρόνου και ότι το κράτος θα επενδύσει στην εγκατάσταση 2 εκατομμύρια ευρώ και συνολικά στην εταιρεία 17 εκατομμύρια ευρώ. Ποσό που, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, είχε αποφασιστεί να δοθεί εδώ και καιρό στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος κρατικών επενδύσεων στη βαριά βιομηχανία της χώρας και όχι μόνο στη συγκεκριμένη εταιρεία. Η διεύθυνση της εταιρείας, πάντως, δεν εμφανίζεται διατεθειμένη να διευκολύνει τον Σαρκοζί να «σώσει τα προσχήματα», ξεκαθαρίζοντας ότι δε δεσμεύτηκε για τίποτε και ότι δεν πρόκειται να επαναλειτουργήσει τίποτε αν δεν υπάρξει αύξηση της ζήτησης.

Η δήλωση της εταιρείας ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους, μαζί με τοπικούς φορείς, προχώρησαν σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους, με αποκλεισμούς δρόμων, σιδηροδρομικών γραμμών της περιοχής, καταλήψεις σε κτίρια της τοπικής αυτοδιοίκησης κλπ., όπου έγιναν δεκτοί με αστυνομική καταστολή.

Το ίδιο ακριβώς, δηλαδή, που συνέβη και την περασμένη βδομάδα έξω από το προεκλογικό στρατηγείο του Σαρκοζί στο Παρίσι. Ο απερχόμενος Πρόεδρος εμφανίστηκε έτοιμος να «συναντηθεί με τους εργαζόμενους» και τους έκλεισε ραντεβού για την περασμένη Δευτέρα, αφού πρώτα κατηγόρησε το ισχυρότερο συνδικάτο του κλάδου (CGT) ότι υποκινεί τους μεταλλεργάτες γιατί «επιδιώκει να παίξει πολιτικό ρόλο». Οι μεταλλεργάτες της «Arcelor Mittal» στη Φλοράνζ, όμως, ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να προσέλθουν σε καμία συνάντηση πλέον και προετοιμάζονται, ήδη, για περαιτέρω κλιμάκωση και συζητούν τους τρόπους που θα γίνει αυτό, αρχής γενομένης από την επικοινωνία που θα έχουν με τους συναδέλφους τους και σε άλλα εργοστάσια, καταρχάς της ίδιας εταιρείας.

Και δυο λόγια για την εταιρεία

Προφανές είναι ότι η «Arcelor Mittal» δεν αντιμετωπίζει κανένα σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης λόγω της καπιταλιστικής κρίσης, αν και όπως είναι φυσικό έχει μειωθεί ο τζίρος της. Προσπαθεί, απλώς, να διασφαλίσει σταθερό το ποσοστό κέρδους της, θυσιάζοντας, εννοείται, τους εργαζομένους της.

Η γνωστή σιδηρουργία είναι ένας κολοσσός με τεράστια υπερκέρδη και αποτελεί σχεδόν αποκλειστικό προμηθευτή των αυτοκινητοβιομηχανιών «Toyota», «Peugeot», «Audi», «Mercedes», «Volkswagen». Η εγκατάσταση στη Φλοράνζ δεν είναι η μοναδική που έχει περάσει σε «αναγκαστική αργία». Ηδη, τους περασμένους μήνες έκλεισε τις εγκαταστάσεις της σε Βέλγιο και Μαδρίτη, ενώ διαθέτει ακόμη εγκαταστάσεις με υψικάμινους, εκτός από την περιοχή της Λορένης όπου βρίσκεται το αποκλεισμένο εργοστάσιο, σε Γερμανία, Τσεχία, Πολωνία (2) και Ρουμανία (2) και φέρεται να τα έχει θέσει όλα σε «προσωρινή αργία» διατεινόμενη ότι «δε θα κλείσουν, απλώς περιμένουν τις παραγγελίες».


Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ