Από το σάπιο και το παλιό τίποτα νέο δεν μπορεί να γεννηθεί. Αυτή πρέπει να είναι η απάντηση των εργαζομένων και του λαού σε όλους εκείνους που μπροστά στα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης, που και οι ίδιοι υπηρέτησαν, εμφανίζονται τώρα σαν Μεσσίες, που θα αλλάξουν δήθεν τα πράγματα προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Κριτήριο για το καινούριο που ευαγγελίζονται, είναι η στρατηγική που υπηρέτησαν και υπηρετούν. Πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ λένε πως θα φτιάξουν δικά τους κόμματα και πως αυτό είναι ελπίδα για το λαό. Λένε ψέματα. Οι διαφωνίες με τα πρώην κόμματά τους, εκφράστηκαν κάτω από την πίεση που ασκεί η λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυρίαρχη πολιτική και αυτή πάνε να ενσωματώσουν ξανά στο σύστημα.

Αλλοι, πάλι, στο πλαίσιο της διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ, πλασάρουν σαν «νέο» τις προτάσεις που καταθέτουν με «πλατφόρμες», λέγοντας πως το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει. Είναι δημαγωγοί και υποκριτές. Οι προτάσεις τους για την οικονομία είναι ίδιες και απαράλλακτες με αυτές που υπηρέτησαν από κυβερνητικές ή στελεχικές θέσεις. Οι προτάσεις τους για το πολιτικό σύστημα οδηγούν στην παραπέρα αντιδραστικοποίησή του, για θωράκιση της δικτατορίας των μονοπωλίων. Εκτός όλων των άλλων, προσπαθούν όλοι να παρουσιάσουν την κρίση σαν σύμπτωμα της κακής διαχείρισης ή μιας παθογένειας στο πολιτικό σύστημα, για να συγκαλύψουν ότι η αίτια της είναι ο σάπιος καπιταλισμός, τον οποίο όλοι τους υπηρετούν.

Οι οπορτουνιστές παρουσιάζουν σαν «νέο» την «προοδευτική κυβέρνηση» που οραματίζονται. Οι προτάσεις τους όμως είναι φτιαγμένες από τα υλικά της αστικής διαχείρισης και στόχο έχουν να θωρακίσουν ό,τι πιο σάπιο και αντιδραστικό εκπροσωπεί σήμερα η ιμπεριαλιστική ΕΕ, την οποία φυλάνε σαν κόρη οφθαλμού. Η ΝΔ βλέπει το «νέο» στην ανάπτυξη, την οποία δήθεν θα φέρει η δική της διαχείριση. Πρόκειται για «ανάπτυξη» που πατάει πάνω στα αποκαΐδια των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων, και από την οποία έχει να ωφεληθεί μόνο το παλιό και γερασμένο, δηλαδή οι καπιταλιστές. Αλλοι, δήθεν προοδευτικοί, λένε πως η ελπίδα για το λαό βρίσκεται σε νέα πρόσωπα, αποσπώντας τα σκόπιμα από την πολιτική που αυτά θα υπηρετούν.

Με «νέα» πρόσωπα και ιδέες ήρθε στο προσκήνιο η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία αποδείχτηκε η πιο αντιδραστική και η πιο επικίνδυνη για το λαό τις τελευταίες δεκαετίες. Ποιος δε θυμάται σήμερα τις παράτες των τότε «νέων» υπουργών, όπως ο Δρούτσας, η Μπιρμπίλη και άλλοι, ή την παρουσία του Καμίνη στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο. Ο μετέπειτα δήμαρχος Αθήνας, είναι σήμερα από τους μεγαλύτερους διώκτες των λαϊκών δικαιωμάτων, μπροστάρης στην προσπάθεια των αστών να βάλουν το κίνημα στο γύψο. Τίποτα καινούριο δεν μπορούν να φέρουν αυτοί που με τη στρατηγική τους υπηρετούν το σάπιο και ξεπερασμένο, τον καπιταλισμό και την εξουσία των μονοπωλίων. Το καινούργιο θα το γεννήσει η πάλη του λαού για την ανατροπή τους, η συμπόρευση με το ΚΚΕ. Θα είναι η λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής και τον πλούτο που σήμερα καταλήγει στα παράσιτα. Μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστές. Αυτό είναι το πραγματικά καινούριο.