Κλιμακώνονται οι εκβιασμοί προς τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της ΕΕ να σκύψουν το κεφάλι και να συναινέσουν στα αντιλαϊκά μέτρα που προβλέπει το σχέδιο που αποφασίστηκε στις 26 του Οκτώβρη για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, με ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας. Στο προσκήνιο μπαίνει ολοένα και πιο ηχηρά η Ιταλία, μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, βυθισμένη σε κρίση και με μεγάλο κρατικό χρέος, ενώ χαρακτηριστική των αντιθέσεων που κλιμακώνονται παγκόσμια είναι και η αδυναμία των G20 να καταλήξουν σε απόφαση σχετικά με τον τρόπο ενίσχυσης των κονδυλίων του ΔΝΤ.

Ενδεικτικές των απειλών που θα μεγαλώσουν σε βάρος του λαού, είναι οι προχτεσινές δηλώσεις Μέρκελ - Σαρκοζί για τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Οπως είπε η Γερμανίδα καγκελάριος, «το σημαντικό είναι, να υπάρχει ένα γρήγορο "ναι" για τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου (...) η έκτη δόση του δανείου προς την Ελλάδα δεν θα εκταμιευθεί εάν δεν εγκρίνει το ευρωπαϊκό σχέδιο». Από κοντά, ο Γάλλος Πρόεδρος πρόσθεσε πως «δεν θέλω σε καμία περίπτωση να παρεμβληθούμε στην ελληνική πολιτική ζωή», όμως «η δράση μας για την υπεράσπιση του ευρώ και της Ευρώπης είναι καθήκον μας (...) οι χώρες κυβερνώνται ελεύθερα, όμως το ευρώ και η Ευρώπη είναι η κληρονομιά μας».

Στις λαϊκές συνειδήσεις και όχι στα ελληνικά κόμματα του κεφαλαίου απευθύνεται και ο εκβιασμός ότι «η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα περιμένει μόνο λίγες ημέρες», όπως δήλωσε χτες ο Γερμανός αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Στράιτερ, αλλιώς θα τεθεί σε εφαρμογή η λύση που εξήγγειλε προχτές στις Κάνες η Α. Μέρκελ - υπονοώντας τη δήλωσή της, ότι η μη αποδοχή θα προκαλούσε την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, κάτι για το οποίο η Γερμανία και οι υπόλοιποι εταίροι θα ήταν πλήρως «προετοιμασμένοι».

Από την πλευρά του, ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μ. Ρούτε δήλωσε ότι το ευρώ είναι «πιο σημαντικό» από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, λέγοντας πάντως ότι είναι σημαντικό η Ελλάδα να διατηρήσει το ενιαίο νόμισμα και να αποφευχθεί μια πτώχευση. Ενισχυτικά στα παραπάνω, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Μ. Μπαρόζο, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χ. Βαν Ρομπάι, επανέλαβε ότι θεωρεί «κλειδί» την εθνική ενότητα στην Ελλάδα, ζητώντας από τις κυρίαρχες αστικές δυνάμεις ισχυρότερες δεσμεύσεις για την εφαρμογή των συναποφάσεων της ΕΕ.

Παρέμβαση στις εξελίξεις αναφορικά με την Ευρωζώνη και την Ελλάδα, έκανε χτες από τις Κάννες και ο Μπ. Ομπάμα. Δείχνοντας τη διάσταση ανάμεσα στην περιοριστική πολιτική της ΕΕ και την επεκτατική πολιτική των ΗΠΑ, έκανε λόγο για «πακέτα τόνωσης της οικονομίας» και αναφερόμενος στην Ελλάδα σημείωσε: «Η Ελλάδα εξακολουθεί να επιδιώκει διαρθρωτικές αλλαγές και μου δίνει θάρρος ότι ακόμα και ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε ότι συμφωνεί με τη δανειακή σύμβαση και θέλει να συνεχίσουμε έτσι». Ο Μπ. Ομπάμα χαιρέτισε και «την αποφασιστικότητα» της Κίνας να αυξήσει την ευελιξία του νομίσματός της, χαρακτηρίζοντας το μέτρο αυτό «κρίσιμης» σημασίας για την παγκόσμια ανάπτυξη.

Στο μεταξύ, τα φώτα της επικαιρότητας και οι ανησυχίες των καπιταλιστών παγκόσμια επικεντρώνονται τώρα στην Ιταλία, η κυβέρνηση της οποίας φέρεται να δέχτηκε πρόταση από το ΔΝΤ για έκτακτη βοήθεια ύψους 44 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την εφημερίδα Κοριέρε Ντέλα Σέρα, το ποσό θα μπορούσε να διπλασιαστεί σε ένα χρόνο. Επισήμως, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν έχει αποδεχτεί την πρόταση. Φέρεται όμως να αποδέχτηκε μια μορφή «ενισχυμένης επιτήρησης», που θεωρείται το πρώτο στάδιο της παροχής δανείων.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός ευχαρίστησε επισήμως την Κ. Λαγκάρντ στις Κάννες «για τη βοήθεια που προσέφερε στην Ιταλία», κάτι που ερμηνεύθηκε ως ένδειξη ότι υπήρξαν επαφές και συζητήσεις ουσίας. Σύμφωνα με την εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα, ευρωπαϊκές πηγές αναφέρουν ότι η Ιταλία δέχτηκε να θέσει υπό την επιτήρηση του Ταμείου τους κρισιμότερους τομείς της - όπως το σύνολο των μεταρρυθμίσεων στην οικονομία - αλλά η κυβέρνηση της Ρώμης κάνει λόγο μόνον για «προσφορά συμβουλών». Σε κάθε περίπτωση, αυτό που φαίνεται να συμφωνήθηκε είναι να επιβάλλεται η Ιταλία σε ελέγχους από το ΔΝΤ κάθε τρίμηνο, ταυτόχρονα με τους ελέγχους από την ΕΕ, «ώστε οι προσπάθειες της χώρας για την προώθηση οικονομικών μεταρρυθμίσεων να γίνουν πιο αξιόπιστες», ανακοίνωσαν ανώτατα στελέχη της ΕΕ, στο πλαίσιο της συνόδου της G20.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο πρόεδρος της ΕΕ επέμειναν και χτες ότι η Ιταλία ήταν εκείνη η οποία ζήτησε από το ΔΝΤ να επαληθεύει την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, που τόσο η κυβέρνηση στη Ρώμη όσο και οι Ευρωπαίοι «θεωρούν κλειδί». «Δεν βάλαμε την Ιταλία στη γωνία, καθόλου. Εκείνοι πρότειναν, οι ίδιοι, να προσκαλέσουν το ΔΝΤ για να πραγματοποιεί αυτό το είδος της παρακολούθησης», επισήμανε ο Βαν Ρόμπεϊ. Ο Μπαρόζο δήλωσε ότι ειδικοί της Επιτροπής θα βρίσκονται στη Ρώμη την επόμενη βδομάδα για να αρχίσουν να διεξάγουν «λεπτομερή αποτίμηση και παρακολούθηση της ιταλικής κατάστασης».

Ιταλοί αξιωματούχοι επιχείρησαν νωρίτερα να υποβαθμίσουν τη σημασία της σχετικής ανακοίνωσης, υποστηρίζοντας ότι η χώρα ζητεί «συμβουλές» και όχι «παρακολούθηση» από το ΔΝΤ, που συνήθως συνοδεύεται από αυστηρές προϋποθέσεις και όρους. Από την πλευρά του, ο Σ. Μπερλουσκόνι διαβεβαίωνε ότι η κυβέρνησή του πρόκειται να πετύχει την έγκριση των μέτρων που συμφωνήθηκαν με την Ευρώπη, προσφεύγοντας σε ψήφο εμπιστοσύνης. Αναλυτές της Barclays Capital εκτιμούσαν χτες ότι 45 δισ. ευρώ θα αρκούσαν για την κάλυψη των ομολόγων που εκδίδει η χώρα μόλις για δύο μήνες.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, που επιτείνει η βαθιά κρίση και οι ανταγωνισμοί που τη συνοδεύουν, ολοκληρώθηκαν χτες οι εργασίες της Συνόδου της G20 στις Κάννες. Οπως ανακοίνωσαν διπλωματικές πηγές, οι ηγέτες της G20 συμφώνησαν ότι το ΔΝΤ θα πρέπει να δημιουργήσει ένα νέο μηχανισμό δανεισμού, «που θα βοηθήσει τις χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν κρίση ρευστότητας», χωρίς όμως να καταλήξουν στον επιμερισμό του κόστους που σημαίνει η αύξηση της χρηματοδότησης προς το ταμείο.

«Οι υπουργοί Οικονομικών της G20 θα αναλάβουν την εξέταση διαφόρων επιλογών», ανακοίνωσε ο Ν. Σαρκοζί και πρόσθεσε ότι «η επιβολή ενός φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές θα πρέπει να υλοποιηθεί στις χώρες της ΕΕ από το 2012». Η ονομαζόμενη Γραμμή Προληπτικών Μέτρων και Ρευστότητας (PLL) θα μπορεί να παρέχει βοήθεια στις χώρες για ένα διάστημα που δε θα υπερβαίνει τους έξι μήνες, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.

Σε δικές της δηλώσεις, η Γερμανίδα καγκελάριος επεσήμανε ότι η G-20 δεν κατέληξε σε συμφωνία για το πώς το ΔΝΤ «θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση της κρίσης χρέους» και ανέφερε ότι δεν έχει δεσμευτεί κάποια από τις χώρες της G-20 να επενδύσει στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF). Επισήμανε, πάντως, ότι οι ηγέτες της G20 συμφώνησαν επί της αρχής ότι το ΔΝΤ και το EFSF θα μπορούσαν να συνεργαστούν για την επίλυση της κρίσης, αλλά το πώς θα γίνει αυτό δεν έχει ξεκαθαρίσει.

«Το επόμενο διάστημα θα επεξεργαστούμε τις κατευθυντήριες γραμμές για το EFSF και στη συνέχεια όλα τα μέλη του ΔΝΤ θα κληθούν να συμμετάσχουν εθελοντικά (στο EFSF), με τρόπο που θα θεωρείται ο πλέον ενδεδειγμένος από τα ίδια τα μέλη», δήλωσε η Α. Μέρκελ. «Υπάρχουν ελάχιστες χώρες που έχουν ήδη δηλώσει ότι θα συνεργαστούν με το EFSF. Αρκετές έχουν εκδηλώσει διερευνητικό ενδιαφέρον και νομίζω ότι στο τέλος θα εξαρτηθεί από τις κατευθυντήριες γραμμές», πρόσθεσε.

Τέλος, η G20 υιοθέτησε λίστα με 29 τράπεζες που θεωρούνται «ιδιαίτερα σημαντικές για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα» και καλούνται να συγκεντρώσουν μεγαλύτερη κεφαλαιακή επάρκεια, σε σχέση με ανταγωνιστικές τους, προκειμένου να μπορέσουν να προσαρμοστούν χωρίς δημόσιο χρήμα, σε περίπτωση που διατρέξουν κίνδυνο. Από το σύνολο, 17 τράπεζες είναι ευρωπαϊκές, 8 αμερικανικές και 4 από την Ασία. Οι G20 συμφώνησαν ότι ο πρόσθετος συντελεστής κεφαλαιακής επάρκειας για αυτούς τους οίκους θα ξεκινά από το 1% και θα ανεβαίνει στο 2,5%.

Ο κατάλογος των 29 τραπεζών είναι ο εξής: Bank of America, Bank of China, Bank of New York Mellon, Banque Populaire CdE, Barclays, BNP Paribas, Citigroup, Commerzbank, Credit Suisse, Deutsche Bank, Dexia, Goldman Sachs, Group Credit Agricole, HSBC, ING Bank, JP Morgan Chase, Lloyds Banking Group, Mitsubishi UFJ FG, Mizuho FG, Morgan Stanley, Nordea, Royal Bank of Scotland, Santander, Societe Generale, State Street, Sumitomo Mitsui FG, UBS, Unicredit Group και Wells Fargo.