Δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική το σαθρό εφεύρημα της ηγεσίας της ΝΔ ότι τάχα είναι «άλλο δανειακή σύμβαση και άλλο μνημόνιο». Κι όμως επιμένουν να το αναπαράγουν σε όλους τους τόνους τα στελέχη του κόμματος. «Αλλο η δανειακή σύμβαση και άλλο το συνοδευτικό κείμενο για τις οικονομικές πολιτικές που θα πρέπει να εφαρμοστούν», επανέλαβε χτες για πολλοστή φορά ο εκπρόσωπος Τύπου, διευκρινίζοντας ότι η ΝΔ θα ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση αλλά «δεν ισχύει το ίδιο για τις όποιες οικονομικές πολιτικές που θα εφαρμοστούν στο μέλλον». Φυσικά και γνωρίζει η ηγεσία της ΝΔ ότι δεν υπάρχει δανειακή σύμβαση δίχως τους «όρους» που διασφαλίζουν τα λεφτά των δανειστών, που δεν είναι τίποτα άλλο από άγρια μέτρα που εξαθλιώνουν το λαό. Γι' αυτό κάθε «δόση» συνοδεύεται και με νέο μνημόνιο ή αλλιώς επικαιροποίηση του αρχικού. Το ίδιο ισχύει βέβαια για τη νέα δανειακή σύμβαση, που πάει πακέτο με «ένα βιώσιμο και αξιόπιστο νέο πολυετές πρόγραμμα ΕΕ - ΔΝΤ», όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης στις 26 Οκτώβρη, δηλαδή ένα μνημόνιο διαρκείας. Σκόπιμα λοιπόν η ηγεσία της ΝΔ διαχωρίζει τη δανειακή σύμβαση από το μνημόνιο, για να δείξει ότι δεν ταυτίζεται με την κυβέρνηση και την εφαρμοζόμενη πολιτική, κυρίως όμως για να κρατήσει ζωντανό το παραμύθι της διαπραγμάτευσης του μνημονίου από μια κυβέρνηση της ΝΔ, με νωπή λαϊκή εντολή. Αυτό είναι και το «δυνατό χαρτί» που θα παίξει προεκλογικά: Θα ζητήσει αυτοδυναμία, για να μπορέσει τάχα να διαπραγματευτεί πιο δυνατά με την τρόικα. Ούτε σαν «κρύο» ανέκδοτο δεν πουλάει...
Κρύβουν τις ενοχές τους
Σαν τη γάτα που σκεπάζει τις ακαθαρσίες της, ο ΣΥΝ προσπαθεί να συγκαλύψει την άκρατη ευρωλαγνεία του τώρα που το ευρωενωσιακό οικοδόμημα παρουσιάζεται με αδαμιαία περιβολή στα μάτια των λαών και καταρρακώνεται στις λαϊκές συνειδήσεις.
Χτες, το τμήμα Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΝ εξέδωσε ανακοίνωση για τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για το ευρώ, όπου αναφέρει μεταξύ άλλων: «(...) Στο παράρτημα 1 που αφορά στα "Δέκα μέτρα για τη βελτίωση της διακυβέρνησης του Ευρώ", επιχειρείται η συγκρότηση μηχανισμού εκτελεστικής εξουσίας, απολύτως αντιδημοκρατικού, διότι δεν διασφαλίζεται καμιά απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση, ούτε δημοκρατικός έλεγχος και διαφάνεια, της σκοπιμότητας και της νομιμότητας των αποφάσεών του. Οι υπερεξουσίες του, σε συνδυασμό με την υποχρέωση των χωρών - μελών της Ευρωζώνης να ενσωματώσουν τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας στο εθνικό δίκαιο με συνταγματική ισχύ, αναγορεύουν την οικονομική διακυβέρνηση σε ένα ακραία αυταρχικό θεσμικό πλαίσιο που αντίκειται σε βασικές αρχές εθνικής κυριαρχίας. Ο ΣΥΝ και η Ευρωπαϊκή Αριστερά βρίσκονται σήμερα στην πρώτη γραμμή της μάχης που δίνουν οι λαοί της Ευρώπης για να ανατρέψουν τη στρατηγική της ΕΕ, που οδηγεί τους λαούς στην κοινωνική καταστροφή».
Δικτατορία των μονοπωλίων και δημοκρατική νομιμοποίηση, έλεγχος και διαφάνεια είναι σχήματα οξύμωρα. Και όλα τα υπόλοιπα είναι υποκρισία από μέρους του ΣΥΝ. Αυτός αξίωνε και μάλιστα επιτακτικά την πολιτική ενοποίηση της ΕΕ. Η «οικονομική διακυβέρνηση» δεν έπεσε από τον ουρανό, εντάσσεται στην προσπάθεια για οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση της ευρωένωσης, αυτό δηλαδή που ζητούσε ο ΣΥΝ. Βάση αυτής της ολοκλήρωσης αποτέλεσε η Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ψήφισε και με τα δυο του χέρια. Στην κατεύθυνση αυτή συγκροτήθηκε αργότερα η ΟΝΕ, την οποία χαιρέτιζε σαν ιστορικό επίτευγμα. Ηδη από το Μάαστριχτ προβλεπόταν εκχώρηση μέρους της κυριαρχίας των κρατών - μελών, για την οποία βγαίνει σήμερα στα κεραμίδια ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Η «οικονομική διακυβέρνηση», που για τους λαούς ισοδυναμεί με μακελειό σε βάρος των δικαιωμάτων τους, είναι απαραίτητη για τα ευρωενωσιακά μονοπώλια, και για να αντιμετωπίσουν την κρίση και για να ενισχύσουν τη θέση τους στον ανταγωνισμό τους με τα μονοπώλια άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Η δήλωση του ΣΥΝ ότι αντιμάχεται τη στρατηγική της ΕΕ δεν έχει την παραμικρή αξία, κοροϊδεύει το λαό όταν το ισχυρίζεται, αφού δεν αντιμάχεται την εξουσία των μονοπωλίων, οι ανάγκες των οποίων την επιβάλλουν, ενώ υπερασπίζεται την παραμονή της χώρας στην ΕΕ.
Μαθήματα υποταγής στα σχολεία!
Να «σωφρονίσει» τους μαθητές επιδιώκει το υπουργείο Παιδείας, διοργανώνοντας «συζητήσεις» «με αφορμή τις μαθητικές παρελάσεις της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου»! Πρόκειται για μια απάντηση του αστικού κράτους στους μαθητές που αντέδρασαν με διάφορους τρόπους στις παρελάσεις, αλλά και συνολικά στους μαθητές που αντιδρούν στην πολιτική της κυβέρνησης με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, λες και οι νέοι άνθρωποι που αντιστέκονται έκαναν κάποιο ποινικό αδίκημα! Οι οργανωμένες «συζητήσεις» απ' το κράτος, μέσα στα σχολεία, «για την ελευθερία της έκφρασης και το σεβασμό των κανόνων» (έτσι διατυπώνεται η θεματολογία των ...μαθημάτων), παραπέμπουν σε «σωφρονισμό» των μαθητών που δεν σκύβουν το κεφάλι και αγωνίζονται.
Ολα τα παραπάνω, ήδη, αποκτούν κι ένα ιδεολογικό περιτύλιγμα, που διαχωρίζει τους εκπαιδευτικούς σε αυτούς που διδάσκουν τη «φιλοπατρία» και τους υπόλοιπους! Σε συγχαρητήρια επιστολή της αρμόδιας διεύθυνσης του υπουργείου Παιδείας προς τα «Γραφεία Φυσικής Αγωγής» και τους εκπαιδευτικούς που οργάνωσαν τις μαθητικές παρελάσεις, υποστηρίζεται: «Σε μια περίοδο, κατά την οποία κάποιοι προσπάθησαν εκμεταλλευόμενοι τις παρελάσεις για την εθνική επέτειο να απαξιώσουν θεσμούς και αξίες, συνεισφέρατε ώστε να δοθεί νόημα σε υψηλά ιδανικά, όπως η πίστη σε έναν ανώτερο σκοπό, η φιλοπατρία και η θυσία για το κοινό καλό». Με πολλαπλές αναγνώσεις...
Το λαϊκό κίνημα μπορεί να τους σαρώσει
Ο λαός μας λέει πως ο διάολος έχει πολλά ποδάρια. Στη περίπτωση των εξελίξεων για τη δανειακή σύμβαση επιβεβαιώνεται. Η δικτατορία των μονοπωλίων εμφανίζεται με τη στολή «κοινοβουλευτική δημοκρατία» - χωρίς να αλλάζει την ουσία της: Δικτατορία των μονοπωλίων. Δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά τα τελευταία 24ωρα κάθε όρκος πίστης στον κυρίαρχο λαό έχει πεταχτεί κυριολεκτικά στα σκουπίδια. Ο καβγάς γίνεται κατευθείαν για το... πάπλωμα. Και το «πάπλωμα» είναι η δανειακή σύμβαση. Την ονομάζουν σωτηρία της χώρας, αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από σύμβαση - σφαγείο για το λαό, δέσμευση για 10 - 15 χρόνια.
Για να εφαρμοστεί αυτό που ο λαός καταλαβαίνει ότι είναι η καταστροφή του, το αστικό πολιτικό σύστημα καταφεύγει σε ένα διαρκές ζικ-ζακ, που όμως καταλήγει σε ένα και μόνο «διά ταύτα»: Να αφαιρεθεί από το λαό και το παραμικρό δικαίωμα να αποφασίσει για το πώς θα είναι η ζωή του τα επόμενα χρόνια, να υπάρξει με τη μια ή την άλλη μεθόδευση κυβέρνηση που θα εφαρμόσει τη δανειακή σύμβαση. Το θέατρο - παράσταση χειρίστου είδους - που παίχτηκε παράλληλα στη σκηνή της Βουλής και στα πάνελ των τηλεοπτικών σταθμών είχε ένα και μόνο στόχο: Αυτή η Βουλή, αφήνοντας απέξω τη θέληση του κυρίαρχου λαού, να δώσει τη λύση που επείγεται το κεφάλαιο. Να εγκρίνει τη δανειακή σύμβαση. Κι αφού πάρουν την έγκριση, τότε ο «κυρίαρχος λαός» να διαλέξει ποιος από τους εκλεκτούς της αστικής τάξης θα κρατά το βούρδουλα τα επόμενα χρόνια. Ε, λοιπόν, αυτή η Βουλή δεν δικαιούται, δεν νομιμοποιείται να βάλει θηλιά στο λαιμό του λαού. Δεν δικαιούται να εγκρίνει μέτρα που για πολλά πολλά χρόνια θα βυθίσουν στα τάρταρα την εργατική τάξη.
Τη λύση στο πρόβλημα καλείται να τη δώσει το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, πριν απ' όλα η εργατική τάξη. Επιταχύνοντας τις διαδικασίες για την ανασύνταξη του κινήματός της, ειδικότερα εκεί που πονά το κεφάλαιο, μέσα στους χώρους δουλειάς. Εκεί όπου συντελείται η όλο και πιο βάρβαρη εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, εκεί πρέπει να υψωθούν τα ισχυρότερα τείχη αντίστασης στην πολιτική του κεφαλαίου, αλλά και να μπουν γερές οι βάσεις για την αντεπίθεση. Ετσι, που η εργατική τάξη να βγαίνει στο προσκήνιο αγωνιζόμενη, όχι για να διαλέξει δυνάστη ή έστω να απαλύνει την εκμετάλλευση, αλλά διεκδικώντας όλον τον πλούτο που παράγει, διεκδικώντας και την πολιτική εξουσία για τον εαυτό της. Το άμεσο σύνθημα - αίτημα των ημερών είναι: Διάλυση της Βουλής, υπηρεσιακή κυβέρνηση, εκλογές. Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Συμπόρευση με το ΚΚΕ, ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας, λαϊκή οργάνωση και πάλη που να επιβάλει λύσεις για τα λαϊκά συμφέροντα. Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία.
Το οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα έχει το λόγο. Το ΚΚΕ έκανε και χτες το βράδυ από την πλατεία Συντάγματος καθαρό σε ποια πλευρά έχει ταχθεί. Είναι η ώρα που κάθε άνθρωπος του λαού επιβάλλεται να πάρει θέση. Το οργανωμένο λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη να σαρώσει την εξουσία των μονοπωλίων, όποια κι αν είναι η απόφαση των κομμάτων της πλουτοκρατίας μέσα στη Βουλή.
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Για τα κέρδη του κεφαλαίου...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΝΑΙ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ μου ...«άλλα θέλουν κι άλλα κάνουν», όπως λέει και το τραγούδι. Κατά βάθος δεν τη θέλουν και πολύ αυτήν τη δανειακή σύμβαση, ούτε τα μέτρα που τη συνοδεύουν, αλλά τι να κάνουν; Είναι κι αυτά τα τελεσίγραφα από την Ευρωπαϊκή Ενωση...
Μέχρι και κυβέρνηση θα αναγκαστούν να φτιάξουν στο τέλος ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία μόνο και μόνο για να σωθεί η χώρα. Λέτε να τους αρέσουν οι πολιτικές λιτότητας; Οχι, βέβαια.
Ελα, όμως, που ...αρέσουν, και μάλιστα πάρα πολύ, στο κεφάλαιο! Και στο εγχώριο, και στο ευρωπαϊκό, και γενικώς! Στο κεφάλαιο αρέσουν, επίσης, και αυτά τα δύο κόμματα, μια και τη δουλειά του κάνουν εδώ και δεκαετίες.
Αρα, με βάση την απλή λογική, αφού τα επικείμενα αντιλαϊκά μέτρα αρέσουν στο κεφάλαιο, αφού τα δύο κόμματα (και μερικά ακόμη) αρέσουν επίσης στο κεφάλαιο, τότε και στα δύο κόμματα αρέσουν τα μέτρα.
Οχι πως ευχαριστιούνται με τη λαϊκή αγανάκτηση, ούτε τους αρέσει να πονοκεφαλιάζουν αναζητώντας τρόπους να κοροϊδέψουν τον κόσμο, αλλά ...τι να γίνει αυτή είναι η δουλειά τους. Και αυτές τις μέρες καλούνται να την κάνουν με κάθε τρόπο.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΕΧΟΥΜΕ μπόλικες ...συζητήσεις για το τι είδους κυβέρνηση πρέπει να έχει εφεξής η χώρα. Να 'ναι «τεχνοκρατική» άραγε ή να είναι «πολιτική»...
Λες και στην περίπτωση που θα είναι «τεχνοκρατική» δεν πρόκειται να παράγει πολιτικό έργο και μάλιστα σε πολύ πολύ συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση.
Δηλαδή, πώς το καταλαβαίνουν; Θεωρούν ότι μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση που θα λειτουργεί με ...«ακαδημαϊκά» κριτήρια; `Η, μήπως, ότι μπορεί να έχει αμιγώς «οικονομικά» κριτήρια...
Αν σκέφτονται το δεύτερο, τους θυμίζουμε ότι ο όρος «οικονομία» πάει ...πακέτο με το «για τα συμφέροντα ποιου»!
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ομως, αυτό ακριβώς είναι που επιθυμούν να αποκρύψουν από τον ελληνικό λαό...
Αποθεώνουν ό,τι τσακίζει το λαό
Γρηγοριάδης Κώστας
Στον αντικομμουνισμό κατέφυγε προχτές ο Α. Κακλαμάνης όταν, μιλώντας στη Βουλή, είπε ότι, αν εμείς όλοι μιλάμε εδώ σήμερα, σε ένα σημαντικό ποσοστό το χρωστάμε «στον Γ. Παπανδρέου, το "Γέρο της Δημοκρατίας" που στάθηκε μόνος από ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο τότε στην πιο κρίσιμη ώρα για το Εθνος. Χωρίς τον Γ. Παπανδρέου θα περιμέναμε και εμείς από κάποιον Γκορμπατσόφ, ό,τι θα είχε απομείνει από την Ελλάδα, να το παραδώσει, όπως παραδόθηκαν χώρες και λαοί του πρώην ανατολικού μπλοκ όταν κατέρρευσε ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής διακυβέρνησης».
Ηταν προφανές ότι ο πρώην πρόεδρος της Βουλής αναφερόταν στο ρόλο του Γ. Παπανδρέου στη σφαγή του λαού στα Δεκεμβριανά του 1944, ενώ απέδωσε τα εύσημα στον Γκορμπατσόφ, που ήρθε να ολοκληρώσει το έγκλημα σε βάρος του σοβιετικού λαού, να τον γυρίσει στην προϊστορία του καπιταλισμού, βυθίζοντάς τον στη φτώχεια και την εξαθλίωση, από την οποία τον είχε βγάλει ο σοσιαλισμός.
Αμεση ήταν η απάντηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζή, ο οποίος αφού υπενθύμισε ότι ο αντικομμουνισμός πάντα είναι προπομπός αντιλαϊκών μέτρων τόνισε: «Ο Γ. Παπανδρέου ήταν ο πρωθυπουργός που μαζί με τους Εγγλέζους αιματοκύλησε το λαό της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944, αιματοκύλησε αυτόν τον αγωνιστή λαό που μέσα από την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση μάτωσε, αλλά νίκησε τους Γερμανούς ναζί και τους φασίστες Ιταλούς, πάλεψε, αγωνίστηκε και απελευθέρωσε την Ελλάδα. Και θα πρέπει ο Α. Κακλαμάνης να θυμάται ότι εμπνευστής, καθοδηγητής και βασικός κορμός της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης ήταν το ΚΚΕ».
«Ψιλά γράμματα» για το ΠΑΣΟΚ η σύγχρονη, γραμμένη με αίμα Ιστορία του ελληνικού λαού. Αλλωστε, ήταν το κόμμα που έκανε τα αδύνατα δυνατά να φέρει αυτή την ιστορία στα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής του, διαστρεβλώνοντάς την. Γι' αυτό αποθεώνει αστούς πολιτικούς όπως ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος το έβαλε στα πόδια όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα, φεύγοντας για τη Μέση Ανατολή μαζί με το σινάφι του. Επέστρεψε μόνο όταν ο λαός απελευθέρωσε τη χώρα, για να ολοκληρώσει το ιμπεριαλιστικό έγκλημα σε βάρος του, σε συνεργασία με την ντόπια αστική τάξη και τους Αγγλους.
Ενοχλήθηκαν για τις κολεγιές τους
Θίχτηκαν προχτές οι του ΠΑΣΟΚ, όταν η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας στην Βουλή, αναφέρθηκε στις κολεγιές της κυβέρνησης και τι θα πάθουν, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Και να μου το θυμηθείτε, το λέω σ' εσάς του ΠΑΣΟΚ: Ο,τι έπαθε ο Ανδρέας Παπανδρέου με κάτι κολεγιές που είχε, θα πάθετε και εσείς τα ίδια με αυτές τις κολεγιές που έχετε, (εννοώντας τις κολεγιές αντικομμουνισμού προφανώς με τον ΛΑ.Ο.Σ.). Αλλά θα πάθετε εσείς, όχι εμείς». Ποιες ήταν οι τότε αντικομμουνιστικές κολεγιές; Ο «Αυριανισμός», που το ΠΑΣΟΚ αξιοποίησε για να του βγάζουν τη βρώμικη δουλειά ενάντια στο λαό και το κίνημα και τελικά, όταν τα συμφέροντα και οι εσωτερικοί συσχετισμοί στο σύστημα άλλαξαν, έπαιξαν το γνωστό ρόλο ενάντια στην τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Κάνοντας πως δεν καταλαβαίνει τι είπε η Αλέκα Παπαρήγα, ο Ν. Σηφουνάκης, αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, φώναξε από το έδρανο όπου καθόταν: «τον παραπέμψατε (σ.σ. τον Α. Παπανδρέου)». Απαντώντας άμεσα, η Αλέκα Παπαρήγα του είπε: «Αφήστε τα αυτά. Καταλάβατε τι σας είπα. Εμείς είμαστε πολιτικοί αντίπαλοι. Μιλάω για τις κολεγιές. Δεν είμαστε κολεγιά του ΠΑΣΟΚ εμείς. Δεν είμαστε κολεγιά του ΠΑΣΟΚ. Και αυτήν τη στιγμή κάνετε τα στραβά μάτια μπροστά πραγματικά σε τέτοια φαινόμενα που έχουν σχέση με βρώμικο αντικομμουνισμό, με τον αντικομμουνισμό που πλήττει το λαό και όχι γενικά τον αντικομμουνισμό. Λέω ότι λίγο ακόμα και θα περνάμε μπροστά από το Μεταξά, θα βάζετε τα σχολεία να περνάνε μπροστά από το Μεταξά για το "ΟΧΙ", το γερμανόφιλο Μεταξά».
«Φαληρεύς» του αντικομμουνισμού...
Γνωστός στις εξυπνάδες ο Κασιμάτης της «Καθημερινής», αλλά όπως πάντα φτηνός. Σε χτεσινό σχόλιο, στη στήλη που υπογράφει σαν «Φαληρεύς», απομονώνει τη φράση από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή ότι «αν ο λαός δεν καταλάβει ότι πρέπει να πάρει τον δρόμο που οδηγεί στη λαϊκή εξουσία, αυτά θα συμβαίνουν κάθε δύο - τρεις μήνες», και σχολιάζει: «Ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει μαζί της; Το ξέρουν και οι πέτρες (εκτός από εκείνες που ανήκουν στο κόμμα του λαού...) ότι με το καθεστώς που εννοεί ως "λαϊκή εξουσία" η γραμματέας του ΚΚΕ η πολιτική σταθερότητα θα είναι εξασφαλισμένη, διότι η διαφωνία θα είναι ο συντομότερος δρόμος προς το νεκροταφείο». Δεν προκαλεί εντύπωση ο χυδαίος αντικομμουνισμός της «Καθημερινής». Αλλωστε, τον έχει κάνει επάγγελμα από όλες της τις στήλες, για να συκοφαντήσει το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, να το θαμπώσει σαν τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο στις μέρες μας. Το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε ότι όσο ζορίζονται οι αστοί να διαχειριστούν την κρίση, όσο μεγαλώνει η μπόχα του καπιταλισμού που έχει σαπίσει, τόσο τα παπαγαλάκια και οι γραφίδες τους θα τρέχουν με αντικομουνισμό να χτυπήσουν το λαό και να παίξουν το ρόλο που παίζει το καπάκι στον υπόνομο. Αυτό κάνει και ο Κασιμάτης της «Καθημερινής»...
Αντιδραστική συμμαχία
Οπως κι αν διαμορφωθούν τα πράγματα σήμερα, αύριο και τους αμέσως επόμενους μήνες, οι πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων 24ώρων άνοιξαν το δρόμο στις αναζητήσεις των αστών για τη λεγόμενη «αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού», δείχνοντας ξεκάθαρα κιόλας ότι αυτή η αναμόρφωση θα είναι σε αντιδραστική κατεύθυνση, ότι μόνο αρνητικά έχει να περιμένει ο λαός από το ανακάτεμα της τράπουλας του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης. Στις αναλύσεις τους τις δυο προηγούμενες μέρες, στελέχη των κομμάτων της πλουτοκρατίας και αναλυτές των αστικών μέσων - ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης και τη διαδικασία μετάβασης σε αυτή - παραδέχονταν όλοι ότι στόχος τους είναι η μετάβαση σε μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας που θα επιβάλει τα βάρβαρα μνημόνια που θα ακολουθήσουν. Ανεξάρτητα από τον τρόπο που αυτή θα αναδειχτεί, αλλά και το πότε χρονικά.
Θέλουν μια ισχυρή κυβέρνηση, που θα μπορεί να αντιμετωπίσει τη διογκούμενη λαϊκή οργή, που θα σταθεί σκληρή και άτεγκτη μπροστά στη χρεοκοπία του λαού, προκειμένου να σωθεί το κεφάλαιο. Θέλουν μια ισχυρή κυβέρνηση, που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους τριγμούς και τις αντιθέσεις και στο εσωτερικό της αστικής τάξης, αφού είναι αναπόφευκτη η απαξίωση και καταστροφή τμημάτων του κεφαλαίου, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του ίδιου του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Αλλά και για την υποταγή του λαού στη χρεωκοπία που του επιβάλλουν. Ολη αυτή τη βρώμικη δουλειά θα κάνει η ισχυρή τους κυβέρνηση. Να, λοιπόν, γιατί το ΚΚΕ είχε έγκαιρα προειδοποιήσει ότι η λεγόμενη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, που ζυμώνεται εδώ και δυο χρόνια, θα είναι σε άκρως αντιδραστική κατεύθυνση.
Τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, που η κρίση τα διογκώνει και τα φανερώνει, δεν μπορεί να μην έχουν αντανάκλαση στο πολιτικό σκηνικό. Η δυσκολία που έχει το σύστημα να ξεπεράσει αυτήν τη βαθιά οικονομική κρίση με εργαλεία του παρελθόντος αντανακλάται και σε δυσκολία αναπαραγωγής του μοντέλου εναλλαγής των δυο μεγάλων αστικών κομμάτων στην κυβέρνηση. Μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης «τσαλακώνεται» με ταχύτερους ρυθμούς και η κρίση δεν τους αφήνει τα περιθώρια χρόνου που χρειάζονται για την ανανέωσή του για τη συνέχιση του δικομματικού συστήματος όπως το γνωρίζουμε. Γι' αυτό οι ανάγκες του κεφαλαίου σήμερα υπαγορεύουν κυβερνήσεις συνεργασίας των αστικών κομμάτων.
Τα ζόρια που δημιουργεί στο κεφάλαιο η κρίση υπαγορεύουν κομματική συστράτευση σε επίπεδο κυβέρνησης των αστικών κομμάτων στη βάση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Αυτό το ονομάζουν «κυβέρνηση εθνικής ενότητας», γιατί θα μπορέσει να γεφυρώσει ενδοαστικές αντιθέσεις και να προχωρήσει στη βάση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Η «εθνική τους ενότητα» είναι ενότητα της αστικής τάξης κι όχι του λαού. Είναι ενότητα των αστικών δυνάμεων για να τσακίσουν το λαό. Γι' αυτό ο λαός δεν πρέπει να παραπλανηθεί από τα περί «εθνικής σωτηρίας». Πολύ περισσότερο, ειδικά στη χώρα μας, το ζητούμενο για το λαό δεν είναι να απογοητευτεί ή να τρομοκρατηθεί από αυτήν την εξέλιξη. Γιατί έχει δείξει τη δύναμή του. Γιατί έχει συμβάλει στα αδιέξοδα και τα ζόρια του αστικού καπιταλιστικού συστήματος και μπορεί και πρέπει να τα μεγαλώσει, δυναμώνοντας τη δική του συμμαχία κόντρα στη συμμαχία του κεφαλαίου ώσπου να τους ανατρέψει οριστικά...
Feeds
