ΑΜΑΘΑ ΠΑΙΔΙΑ: «Η απόφαση του πρωθυπουργού και των λίγων στενών συνεργατών του ελήφθη με τη μέθοδο του "άρπα-κόλλα", χωρίς να έχουν μελετήσει όλες τις πλευρές της και, κυρίως, τους πιθανούς κινδύνους για τη χώρα. Στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από το πολιτικό αδιέξοδο έριξαν μια "ζαριά" και όπου βγει. Χωρίς να υπολογίσουν ότι μπορεί να βρεθεί η χώρα προ αδιεξόδου» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΤΖΟΓΟΣ, ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ: «Ο κ. Παπανδρέου έριξε μόνος του μια "ζαριά" εθνικής σημασίας που δεν του βγήκε (...) Ο πρωθυπουργός έχει χάσει πλέον την αξιοπιστία του (...) πρέπει να επιτευχθεί μια εθνική συνεννόηση ανάμεσα στα κόμματα ευθύνης, να σχηματισθεί μια κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης που θα χειρισθεί την οικονομία και τη δημόσια ασφάλεια τους κρίσιμους επόμενους μήνες και αμέσως μετά να πάμε σε καθαρτικές εκλογές» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΕΝΤΟΛΗ: «Οι άστοχοι χειρισμοί του Πρωθυπουργού (...) προκάλεσαν πολλαπλή ζημιά στη χώρα. Οδήγησαν στο νυχτερινό τελεσίγραφο των εταίρων μας (...) Είναι ώρα ευθύνης. Κυρίως για την κυβερνητική παράταξη, αλλά και για την αντιπολίτευση. Είναι ώρα συνεννόησης για τα αυτονόητα: να μη διακινδυνεύσουμε μία στάση πληρωμών, αλλά κυρίως να μη διακινδυνεύσουμε την παρουσία μας στην ευρωζώνη (...) Η θέση της χώρας στην Ευρώπη δεν μπορεί να τίθεται σε αμφισβήτηση. Οφείλει ακόμη να απευθυνθεί στην αντιπολίτευση και να εξασφαλίσει τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ανάγκης. Αυτή θα δεσμευτεί μέσα στο επόμενο δίμηνο για την τήρηση των υποχρεώσεών της χώρας και θα ξεκινήσει την αναστήλωση της εικόνας της Ελλάδας. Αμέσως μετά, ας μιλήσει ο Λαός» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ)

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: «Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τόσο ο Γ. Παπανδρέου που έχει μεγάλες ευθύνες για τη μέχρι τώρα πορεία, όσο και ο Αντ. Σαμαράς θα αποδειχτούν αντάξιοι των περιστάσεων. Αλλωστε από δικούς τους χειρισμούς και δικές τους πράξεις και παραλείψεις κινδυνεύουμε να μείνουμε εκτός Ευρωζώνης» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ)

ΣΤΟ ΖΟΥΜΙ: «Χωρίς βαθιές ριζικές μεταρρυθμίσεις και κατάργηση των λεγόμενων κεκτημένων των συντεχνιών πάσης φύσεως (...) χωρίς θυσίες -όλων ανεξαιρέτως- η ελληνική οικονομία θα είναι καταδικασμένη να διολισθήσει σε τριτοκοσμικές δομές (...) πρέπει να προχωρήσουμε στην εφαρμογή των αλλαγών (...) να αποκτήσουμε μια οικονομία που να παράγει πλούτο, να είναι παραγωγική, να δημιουργεί θέσεις εργασίας και να αντιμετωπίζει το διεθνή ανταγωνισμό επιτυχώς» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).