Ολες τις τελευταίες μέρες οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα «βομβαρδίζονται» καθημερινά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας και τα αστικά ΜΜΕ για την «εθνική σωτηρία», για την ανάγκη «εθνικής συναίνεσης», «κυβέρνησης εθνικής ευθύνης». Χτες αυτό κυριάρχησε στην πολιτική επικαιρότητα. Προσπαθούν με την ιδεολογική τρομοκρατία, τον εκφοβισμό και τους πολύμορφους εκβιασμούς περί καταστροφής της χώρας, «μη καταβολής της δόσης», τα ψευτοδιλήμματα «μέσα ή έξω από την ευρωζώνη» να κάνουν τον ελληνικό λαό να σκύψει το κεφάλι, να δεχτεί νέα βάρβαρα μέτρα, περικοπές, χαράτσια, παραπέρα χειροτέρευση των συνθηκών ζωής του, να αποδεχτεί τη σφαγή του ως κάτι αναπόφευκτο.

Αυτή είναι η ενιαία στρατηγική της αστικής τάξης που επιχειρείται να παρουσιαστεί ως μονόδρομος για τα λαϊκά στρώματα. Ανεξάρτητα από τα παζάρια, τις διαβουλεύσεις, τα κυβερνητικά σχήματα που «ψήνονται» ή τα «μείγματα» που προτείνει η ΝΔ, πίσω από τα βαρύγδουπα περί «διάσωσης της χώρας», περί «ομαλότητας», αυτό που κρύβεται είναι η διάσωση της ελληνικής πλουτοκρατίας από τις συνέπειες της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης που οξύνεται. Αλλος τρόπος για να διασωθεί η ελληνική πλουτοκρατία δεν υπάρχει, παρά με τη συνεργασία με τους εταίρους κεφαλαιοκράτες στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών που συμμετέχουν. Αλλωστε, η κρίση είναι βαθιά και γενικευμένη και αυτό οξύνει τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς για το ποια μερίδα κεφαλαίου θα έχει τις λιγότερες απώλειες από την αναπόφευκτη καταστροφή κεφαλαίου και συγχρόνως οξύνει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στη διεθνή αγορά. Η διάσωση της πλουτοκρατίας θα επιτευχθεί με το παραπέρα ξεζούμισμα από κοινού των εργατών και των άλλων καταπιεζόμενων στρωμάτων στην Ελλάδα, αλλά και σε κάθε χώρα της ΕΕ. Η ανταγωνιστικότητα χρειάζεται φθηνότερους εργάτες, αν είναι δυνατό σε επίπεδα Ινδίας και Κίνας. Ετσι θα ξαναμπούν οι κεφαλαιοκράτες σε πορεία υψηλής κερδοφορίας.

Αυτό το «κουστούμι», που έχουν κόψει οι κεφαλαιοκράτες και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες, αλλά και τις δυνατότητες που έχουν τα λαϊκά στρώματα. Οπως οι αστοί - μια ισχνή μειοψηφία - απαντάνε ενιαία, έτσι ενιαία μπορούν να απαντήσουν οι πολλοί, οι εργάτες, οι αυτοαπασχολούμενοι έμποροι και βιοτέχνες, οι φτωχοί αγρότες, οι νέοι και οι γυναίκες από τα λαϊκά στρώματα, χωρίς να πέφτουν και στις παγίδες που στήνουν διάφορα αναχώματα, οι δυνάμεις του οπορτουνισμού με καλέσματα περί πιο «ανθρώπινου καπιταλισμού».

Η κατάσταση για αυτή την τεράστια λαϊκή πλειοψηφία έχει φτάσει στο απροχώρητο. 'Η θα σωθεί η πλουτοκρατία ή ο λαός. Οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να κάνουν το βήμα. Να απεγκλωβιστούν οριστικά από τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τους μονοδρόμους. Πιο μαζικά, συλλογικά και αποφασισμένα μέσα στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές να οξύνουν την ταξική πάλη με κάθε μορφή. Εχουν πού να στηριχτούν και να παλέψουν. Με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και τις άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις. Με συμπόρευση με τη μόνη συνεπή δύναμη, το ΚΚΕ. Τόσο για να ανακόψουν αντιλαϊκά μέτρα και να υπάρξουν βελτιώσεις στη ζωή τους, αλλά κυρίως για να ανοίξει η προοπτική για να επιβάλουν τη δική τους εξουσία, που θα βάλει την παραγωγή, τις αστείρευτες παραγωγικές δυνατότητες, την οικονομία στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, κοινωνικοποιώντας τα μονοπώλια, αναπτύσσοντας αναλογικά όλους τους τομείς με καθοριστικό τον εργατικό λαϊκό έλεγχο.