Ανάμνηση μακρινή και θολή είναι πλέον το άλλοτε θαυμαστό σιδηροδρομικό βρετανικό δίκτυο που μετά την ιδιωτικοποίησή του μεταξύ 1994 - 1997, εισήλθε σε μια πορεία σταδιακής απαξίωσης με χάσιμο χιλιάδων θέσεων εργασίας.

Υπήρξε απαξίωση και πολλαπλασιάστηκαν τα δυστυχήματα, πολλά από αυτά πολύνεκρα, όπως της 19ης Σεπτέμβρη 1997 στο Σάουθχολ (7 νεκροί), της 5ης Οκτώβρη 1999 στο Λάντμπρουκ Γκρόουβ (30 νεκροί), της 17ης Οκτώβρη 2000 στο Χάτφιλντ (4 νεκροί), του Νοέμβρη του 2004 στο Αφτον (7 νεκροί και 150 τραυματίες), με τελευταίο το ατύχημα στη γραμμή Εδιμβούργο - Χάιμαρκετ.

Η ιδιωτική εταιρεία «Railtrack» υποχρεώθηκε να παραδώσει τον έλεγχο του δικτύου σε έναν άμεσα ελεγχόμενο από το κράτος φορέα, τη «Νetwork Rail». Φυσικά πρόκειται μόνο για τον έλεγχο (και αυτός κατά πολύ υποδεέστερος από την κατάσταση προ της ιδιωτικοποίησης), ενώ το τεράστιο δίκτυο, ιδιωτικοποιημένο, έσπασε σε περίπου 25 εταιρείες.

Με την ιδιωτικοποίηση, τις περικοπές, τη μείωση προσωπικού αυξήθηκε ο αριθμός βλαβών και των ατυχημάτων εξαιτίας της κακής ή μηδαμινής συντήρησης του δικτύου, ενώ και οι τιμές στα εισιτήρια αυξάνονται ανεξέλεγκτα.