«Η ριζοσπαστική λύση για τους εργαζόμενους στον πολιτισμό είναι η συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα και για βαθύτερες αλλαγές υπέρ των εργαζομένων σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, που θέλει και τον πολιτισμό ένα ακόμα εμπόρευμα και μάλιστα με αναλώσιμους εργαζόμενους», τονίζει σε ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία - Δυνάμεις του ΠΑΜΕ στους έκτακτους του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού» με αφορμή τη συνεχιζόμενη αθλιότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στην Αρχαιολογική Υπηρεσία.

«Η εργασιακή ομηρία και η καθυστέρηση καταβολής των μισθών αποτελούν πλέον διαχρονικό "καθεστώς" στο υπουργείο Πολιτισμού, η πολιτική ηγεσία του οποίου "σφυρίζει" αδιάφορα κλείνοντας τα μάτια σε αυτή την κατάσταση. Το "φαινόμενο" των μη πληρωμών στο ΥΠΠΟΤ μόνο "παροδικό" και "συγκυριακό" δεν είναι. Οι μεγαλοστομίες της σημερινής κυβέρνησης, όπως και πριν με τον άλλο εταίρο του δικομματισμού, τη ΝΔ, περί δήθεν προτεραιότητας στον πολιτισμό, μεταφράζονται για τους εργαζόμενους σε ανασφάλεια και εργασιακό "μεσαίωνα"». Το αποτέλεσμα είναι «να παραμένουν απλήρωτοι εκατοντάδες συνάδελφοί μας, διαφόρων ειδικοτήτων, που εργάζονται με συμβάσεις του ΥΠΠΟΤ σε έργα ΕΣΠΑ (αυτεπιστασία) σε όλη την Ελλάδα, και να προχωρούν στις περισσότερες περιπτώσεις σε επίσχεση εργασίας, αντιδρώντας στην καταπάτηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων από τον εργοδότη τους, το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού».

Αφού θυμίζει τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που χάθηκαν μετά την ολοκλήρωση των προηγούμενων ευρωενωσιακών «πακέτων», η παράταξη σημειώνει ότι «τώρα το ΥΠΠΟΤ με τον ΑΣΕΠ λόγω των αυξημένων αναγκών που προκύπτουν για έμπειρο προσωπικό, επανήλθαν με νέα ερμηνεία στο ΠΔ Παυλόπουλου και προχώρησαν σε άρση του κωλύματος του 24μηνου (σ.σ. μετά την παρέλευση του οποίου ο εργαζόμενος απολύεται χωρίς δικαίωμα επαναπρόσληψης στον ίδιο φορέα), που ισχύει όμως μόνο για έργα χρηματοδοτούμενα από ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΣΠΑ) και διεθνείς οργανισμούς».

«Η εξέλιξη αυτή», συνεχίζει η ανακοίνωση, «που προήλθε κατόπιν μακροχρόνιων αγώνων και πιέσεων των εργαζομένων είναι μεν θετική, αλλά λύνει προσωρινά και μόνο το δικαίωμά μας στην εργασία αφού ουσιαστικά η απαγόρευση του 24μηνου δεν καταργήθηκε ολοκληρωτικά και οριστικά».

Η ΔΑΣ σημειώνει ότι και στον πολιτισμό συγκρούονται δύο εντελώς διαφορετικές ιδεολογίες: «Από τη μία αυτή που θεωρεί την πολιτιστική κληρονομιά ως λαϊκή περιουσία, και διαχειριζόμενη με όρους πραγματικά και ουσιαστικά δημοσίου συμφέροντος, χωρίς κανένα ιδιωτικοοικονομικό ή άλλο αγοραίο κριτήριο, που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού, χωρίς αποκλεισμούς και ιδεολογική χειραγώγηση, και από την άλλη αυτή που θεωρεί την πολιτιστική κληρονομιά εμπόρευμα με σκοπό το κέρδος του ιδιώτη».

Καταγγέλλει «τις εργασιακές αυθαιρεσίες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, που εκφράζονται με μη καταβολή μισθών, καταπατήσεις Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας του εργατοτεχνικού δυναμικού, μη αναγνώριση προϋπηρεσίας κατηγορίας προσωπικού ΠΕ (πανεπιστημιακής) και ΤΕ (τεχνολογικής εκπαίδευσης) στον ιδιωτικό τομέα, αυθαίρετη αύξηση των ωρών εργασίας από 37,5 σε 40 ώρες. Μάλιστα, η αύξηση ωρών εργασίας επιβάλλεται σε συμβασιούχους, παραβιάζοντας την ίδια σύμβαση που έχουν υπογράψει οι εφορείες και ορίζει σε 37,5 ώρες εργασίας την εβδομάδα».

Διεκδικεί:

• Μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
• Την άμεση και ολοκληρωτική κατάργηση των περιοριστικών διατάξεων του ΠΔ Παυλόπουλου.
• Τη στελέχωση των υπηρεσιών με το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων (εργατοτεχνίτες, αρχαιοφύλακες, συντηρητές, ανθρωπολόγους, μηχανικούς, αρχαιολόγους, κ.ά.) με διαφανείς διαδικασίες και αντικειμενικά κριτήρια.
• Την άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων όλων των εργαζομένων που απασχολούνται στις υπηρεσίες, που υπάγονται στο υπουργείο Πολιτισμού.
• Οχι στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και στην επέκταση των επιχειρησιακών συμβάσεων.
• Οχι στη νομιμοποίηση των ελαστικών μορφών εργασίας και της μερικής απασχόλησης.
• Οχι στην περικοπή μισθών, επιδομάτων, δώρων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
• Οχι στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και στην ιδιωτικοποίηση φορέων και ιδρυμάτων, που υπάγονται στο ΥΠΠΟΤ.