Ρεσιτάλ υποκρισίας δίνει τις τελευταίες μέρες ο Πρόεδρος του Πακιστάν, Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, με αφορμή την εκτέλεση του Οσάμα Μπιν Λάντεν από αμερικανικές δυνάμεις. Αρχικά ο Ζαρντάρι χαρακτήρισε την εξόντωση, «εξολόθρευση μιας παγκόσμιας απειλής», υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι το Ισλαμαμπάντ δεν είχε «καμία σχέση με την επιχείρηση και δεν είχε λάβει καμία ενημέρωση», για την επιχείρηση, αλλά εξακολουθεί να έχει άριστες σχέσεις με την Ουάσιγκτον. Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους δικαιολόγησαν τη «μυστικότητα» για την «ασφάλεια της επιχείρησης», επικαλούμενες σχέσεις των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών (ISI) και των ενόπλων δυνάμεων με τους Ταλιμπάν.

Η αντίδραση της πακιστανικής κοινής γνώμης, για κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, προκάλεσε αναδίπλωση της κυβέρνησης που απαιτεί τον έλεγχο των συνεχιζόμενων αμερικανικών επιχειρήσεων, με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, στο Πακιστάν, προειδοποιώντας για ... ρήξη σε αντίθετη περίπτωση.

Το Πακιστάν εξακολουθεί να λειτουργεί ως στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ (ήταν το εφαλτήριο της επίθεσης κατά του σοσιαλισμού και της ΕΣΣΔ) ενώ παράλληλα ενισχύει τις σχέσεις του με την Κίνα, γεγονός που αποτελεί και τον βασικό λόγο όχλησης από την πλευρά της Ουάσιγκτον. Η αστική τάξη του Πακιστάν ωστόσο αξιοποιεί την γεωστρατηγική θέση της χώρας, προκειμένου να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της, χωρίς να αποκλείει οποιουδήποτε είδους «συμμαχίες».