Τα πράγματα βέβαια και σε αυτόν τον τομέα δεν είναι όπως τα λένε οι κυβερνώντες.
Πρώτον, δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα ότι οι εξαγωγές αυξάνονται τώρα για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, πολύ περισσότερο μετά από δεκαετίες, που λένε κάποιοι.
Δεύτερον, αυτό, το υποτιθέμενο άλμα στις εξαγωγές που επικαλούνται, δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια και για έναν ακόμα λόγο. Οι εξαγωγές πέρσι, που σημείωσαν αύξηση, ήταν της τάξης των 17,1 δισ. ευρώ, όμως το 2008 είχαν φτάσει τα 20 δισ. ευρώ. Αρα δεν έχουμε άλμα, αλλά βουτιά, σε σχέση με τα επίπεδα εκείνης της χρονιάς.
Τρίτον, οι εξαγωγές πράγματι εμφανίζουν αύξηση, μόνο που αυτή δεν προσφέρεται για κανενός είδους πανηγυρισμό, αφού στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος όγκος των εξαγωγών αυτών, αφορά επαναπροώθηση εισαγόμενου πετρελαίου στο εξωτερικό, μια και με αυτόν τον τρόπο κερδίζουν οι εταιρείες πετρελαιοειδών, αξιοποιώντας τις διαφορές τιμών και συναλλαγμάτων.
Τέταρτον, το Μάρτη μήνα, για παράδειγμα, οι εξαγωγές εμφανίζονται να αυξήθηκαν σε ποσοστό 23,6%. Ομως, αν αφαιρέσουμε από τις επανεξαγωγές πετρελαιοειδών, τότε οι εξαγωγές ελληνικών προϊόντων έφτασαν το ...0,5%!!!
Βέβαια, καλό είναι να έχουμε υπόψη μας, ότι ο δείκτης «εξαγωγές» και η κατά καιρούς ανοδική πορεία που μπορεί να εμφανίζει, σε καμιά περίπτωση δεν έχει σχέση με τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, πολύ περισσότερο με τη θέση των εργαζομένων συνολικά. Ετσι, σε μια περίοδο που τα λαϊκά εισοδήματα πέφτουν κατακόρυφα και οι συνθήκες διαβίωσης του λαού πάνε από το κακό στο χειρότερο, μεγάλη σκορδοκαΐλα των εργαζομένων, αν οι εξαγωγές αυξάνονται με μικρούς ή μεγαλύτερους ρυθμούς.