Η είσοδος της Πορτογαλίας στον κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενο «μηχανισμό διάσωσης» της ΕΕ και του ΔΝΤ αποτελεί τρανή απόδειξη ότι δεν υπάρχει σωτηρία για τους λαούς στο πλαίσιο της διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης. Η απερχόμενη σοσιαλιστική κυβέρνηση Σόκρατες είχε κάνει ό,τι της είχε ζητηθεί από την ΕΕ και τα άλλα όργανα των καπιταλιστικών αγορών αλλά δεν απέφυγε την (ελεγχόμενη) χρεοκοπία. Είχε περάσει τα προηγούμενα χρόνια τρία πακέτα λιτότητας, που τσάκιζαν τους μισθούς και τις συντάξεις, πετσόκοβαν τις κοινωνικές δαπάνες για την Υγεία, την Παιδεία κ.ο.κ., αποσπώντας τα εύσημα των εκπροσώπων της ΕΕ. Παρ' όλα αυτά δεν απέφυγε την ένταξη στο «μηχανισμό διάσωσης», η οποία συνοδεύεται από νέο πακέτο με ακόμα πιο άγρια αντιλαϊκά μέτρα, ενώ επιπλέον η Κομισιόν αξιώνει και διακομματική συναίνεση για την επιβολή του. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε δεν άφησε περιθώρια για αυταπάτες: «Οι κανόνες είναι σαφείς: Οποιος ζητά τη βοήθεια των εταίρων της ευρωζώνης, θα πρέπει να λάβει εκείνα τα μέτρα που είναι απαραίτητα για τη μείωση του ελλείμματος», τόνισε χαρακτηριστικά. Είναι ολοφάνερο ότι μόνο νέα δεινά και απίστευτη φτώχεια περιμένουν τον πορτογαλικό λαό, όπως άλλωστε και τους άλλους λαούς της ΕΕ, όσο τη «λύση» τη δίνουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στο «έδαφος» των σιδερένιων νόμων του καπιταλισμού. Είναι καιρός να γίνει συνείδηση ότι η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση περνά μόνο μέσα από τη ρήξη και ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.