«Οταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή». Κι όταν κλείνει ένα θέατρο; «Βουβαίνουν φωνές, σωπαίνουν ψυχές» είχε πει πριν πέντε χρόνια ο Γιώργος Μιχαηλίδης όταν έκλεινε το ιστορικό «Ανοιχτό θέατρο» για να καταλήξει σούπερ μάρκετ.

Οργή και αγανάκτηση προκαλεί η είδηση που έφτασε χθες στα δημοσιογραφικά γραφεία ότι το «Αμφι-Θέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου, μετά από 36 χρόνια λειτουργίας και πραγματικής προσφοράς στη θεατρική ιστορία αυτής της χώρας, κατεβάζει αυλαία. Κι αυτό λίγες μέρες μετά την επίσκεψη πρωθυπουργού και υπουργού Πολιτισμού - Τουρισμού - «διά κυμβάλων και τυμπάνων» και την «υποκριτική» τους στήριξη στους καλλιτέχνες και το θέατρο.

«Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να ανακοινώσω, ότι το Αμφι-Θέατρο, μετά το τέλος των παραστάσεων της Διαβολογυναίκας του Κ. Σένχερ, αναστέλλει τη λειτουργία του. Εκτός από τη γενική οικονομική κρίση, που υφιστάμεθα όλοι μας, οι λόγοι είναι οι ακόλουθοι: Η διακοπή της κρατικής επιχορήγησης και το γεγονός ότι ο Υπουργός Πολιτισμού Π. Γερουλάνος δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημά μου να συναντηθούμε, αίτημα που έχω διατυπώσει εδώ και πάρα πολλούς μήνες. Το ύψος του ενοικίου του Θεάτρου (σ.σ. ιδιοκτησίας Εμπορικής Τράπεζας), που αγγίζει τα 9.000 ευρώ μηνιαίως. Η μη έγκριση της συμμετοχής του Αμφι-Θεάτρου στο Φεστιβάλ Επιδαύρου 2011, με αιτιολογία το ότι λάβαμε και πέρσι μέρος στο ίδιο Φεστιβάλ».

Η πρόταση του «Αμφι-Θεάτρου» ήταν η παρουσίαση του Φιλοκτήτη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου, μουσική Μίκη Θεοδωράκη, μετάφραση Κώστα Γεωργουσόπουλου, σκηνικά - κοστούμια Γιώργου Πάτσα και με τον Γιώργο Κιμούλη στον επώνυμο ρόλο.

Το Αμφι-Θέατρο στα 36 χρόνια λειτουργίας του, 26 από τα οποία ήταν στην έδρα του στην Πλάκα, υπηρέτησε με συνέπεια ένα ρεπερτόριο μεγάλου κρατικού θεάτρου - σύνολο 95 παραγωγές. Παράλληλα, παρουσίασε εντελώς άγνωστα ή πολύ λίγο παιγμένα κείμενα της νεοελληνικής γραμματείας... Ελαβε μέρος σε 30 Φεστιβάλ των 5 ηπείρων. Είναι το μόνο ίσως ελληνικό θέατρο που παρουσίασε στο εξωτερικό όχι μόνο αρχαία έργα, αλλά και κείμενα του Κρητικού και του Επτανησιακού Θεάτρου κ.ά. Παράλληλα, με την ίδρυση της σκηνής «Είσοδος Κινδύνου» (2007), η νέα σκηνοθέτις Κατερίνα Ευαγγελάτου έφερε μια νέα πνοή με νέους συντελεστές και νέους πρωταγωνιστές σε ένα πρωτότυπο ρεπερτόριο, που αγκαλιάστηκε από το θεατρόφιλο Κοινό και δημιούργησε προϋποθέσεις για μετεξέλιξη της παράδοσης του Αμφι-Θεάτρου.

Πρέπει, επιτέλους, να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι η άνευ προηγουμένου επίθεση που δέχεται ο λαός δεν έχει ως στόχο μόνο το εισόδημα αλλά και τη συνείδηση, την αίσθηση του δικαίου, την αξιοπρέπεια. Μήπως είναι καιρός και οι καλλιτέχνες, οι άνθρωποι των Γραμμάτων και του πολιτισμού να πάψουν να σιωπούν;