Παρασκευή 18 Φλεβάρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το φρικιαστικό πρόσωπο της ΕΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ερχεται δήθεν να δώσει λύση στο πρόβλημα της «επισιτιστικής ασφάλειας» την στιγμή που τα μέτρα τα οποία λαμβάνει θα «βυθίσουν» στο φάσμα της πείνας ακόμη μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Στο ψήφισμα που υιοθέτησε το Ευρωκοινοβούλιο την Πέμπτη 17 Φλεβάρη αναφερόμαστε, όπου ανάμεσα σε ευχολόγια περί «στήριξης των αγροτών στις αναπτυσσόμενες χώρες» και φαιδρότητες όπως «καταπολέμηση της κερδοσκοπίας» στα τρόφιμα, κάνει ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση συγκέντρωσης του μικρού κλήρου και της παραγωγής από τα ιδιωτικά μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού τομέα.

«Η ενασχόληση με τα βασικά γεωργικά αγαθά, πρέπει να περιορίζεται μόνο σε εκείνους τους επενδυτές που συνδέονται πραγματικά με τις αγορές γεωργικών προϊόντων», είναι η προκλητική προτροπή του ψηφίσματος προς την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών. Ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές, ζητά την θέσπιση περιοριστικών μέτρων προς τους μικρούς αγρότες και κτηνοτρόφους αναφορικά με το είδος της παραγωγής που θα ασκούν. Η παραγωγή των «βασικών» αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, πρέπει να ασκείται όχι από «αγρότες», αλλά από «επενδυτές» (δηλ. καπιταλιστές) που θα έχουν «πραγματική» πρόσβαση στις «αγορές». Στα χρηματιστήρια αγροτικών προϊόντων δηλαδή, εκεί που τα κοράκια του κεφαλαίου καθημερινά «τζογάρουν» το ψωμί του εργαζόμενου λαού, εκεί που στοιχηματίζουν στην πείνα εκατομμυρίων ανθρώπων, «ελέω» της απάνθρωπης καπιταλιστικής κερδοσκοπίας.

Ολοένα και περισσότερο, η ΕΕ των μονοπωλίων αποκαλύπτει την φρικιαστική της φύση, αποδεικνύει γιατί πρέπει να την τσακίσει η οργανωμένη μαζική λαϊκή πάλη.

«Σοβαρότητα και ψυχραιμία» για ποιον;

Η εργοδοσία του καζίνο ξενοδοχείου και τελεφερίκ Πάρνηθας με ανακοίνωσή της προς όλους τους εργαζόμενους ζητά την αφαίρεση μιας σειράς δικαιωμάτων και κατακτήσεών τους καθώς λόγω «της βαθιάς οικονομικής κρίσης» τα «αποτελέσματα της εταιρείας υπέστησαν σημαντικό πλήγμα». Αφού λοιπόν ευθαρσώς ζητά εντατικοποίηση της δουλειάς, εργασιακή ειρήνη, «εθελούσια έξοδο», μηδενικές αυξήσεις στους μισθούς κλπ., ζητά από τους εργαζόμενους - καθώς μια μέρα μετά είχαν γενική συνέλευση - να αναλογιστούν «με σοβαρότητα και ψυχραιμία τις εξελίξεις και προοπτικές, και να αποφασίσετε με υπευθυνότητα ποια μάχη θα δώσουμε για να κερδίσουμε τον πόλεμο».

Ακριβώς αυτήν την παραίνεση έκαναν πράξη οι εργαζόμενοι οι οποίοι με σοβαρότητα και ψυχραιμία αντιλήφθηκαν τις προτάσεις της εργοδοσίας ως κάλεσμα να θυσιάσουν τα δικαιώματά τους για τη διασφάλιση των κερδών της και με υπευθυνότητα επέλεξαν να δώσουν τη μάχη για τα δικαιώματά τους, για την ίδια τους τη ζωή, με αγώνα ενάντια στον πόλεμο, που έχει κηρύξει η εργοδοσία.

Πλάτες στις ιδιωτικοποιήσεις

«Οι δανειστές μας δεν ανησυχούν από τη χρεοκοπία της χώρας επειδή ακριβώς υπάρχει η περιουσία της. Ξέρουν ότι ακόμη και με χρεοκοπία της Ελλάδος δεν έχουν τίποτα να χάσουν»... Αυτό ομολογεί, στο «εβδομαδιαίο δελτίο» της, η Alpha Bank, βάζοντας κυνικά πλάτες στις ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δισ. ευρώ που μαγειρεύει η κυβέρνηση σε συνεργασία με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Με απλά λόγια λένε ότι στην περίπτωση που δεν προχωρήσει το μαζικό ξεπούλημα, τότε οι τράπεζες και άλλοι μεγαλοπιστωτές θα προχωρήσουν σε κατασχέσεις. Η τέτοια «δυνατότητα» τους παρέχεται στο κατάπτυστο κείμενο στις διαβόητες «δανειακές συμβάσεις» που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ΕΕ και το ΔΝΤ αμέσως μετά το μνημόνιό τους. Ο λαός, μαζί και με όλες τις άλλες συμφωνίες τους, δεν έχει κανένα λόγο να τις αναγνωρίσει και χειραφετημένος από τις επιλογές τους να κατευθύνει την πάλη του για τη δική του νίκη σε επίπεδο εξουσίας.

Tο μυαλό στην επιχειρηματικότητα

Συνεπής στην αντιδραστική της στάση, η πλειοψηφία του Εμπορικού Συλλόγου της Αθήνας, την ώρα που οι αγωνιστικές δυνάμεις καλούν στην πανελλαδική απεργία της 23ης Φλεβάρη με κλείσιμο καταστημάτων και συγκεντρώσεις, καλεί τους εμπόρους της Αθήνας να κρατήσουν τα μαγαζιά ανοιχτά. Να μη συμμετάσχουν με κανένα τρόπο στις κινητοποιήσεις και να κλείσουν τα καταστήματα μόνο την ώρα της πορείας για ευνόητους λόγους. «Μοναδική αξιόπιστη διέξοδος είναι στήριξη της επιχειρηματικότητας...», αναπαράγουν τα φερέφωνα της άρχουσας τάξης, οι εκπρόσωποι της μαύρης αντίδρασης. Την προηγούμενη χρονιά, κρώζουν τα παπαγαλάκια, η αγορά της Αθήνας λειτούργησε σε καθεστώς «ομηρίας» των «850 και πλέον πορειών, διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας με μέσο όρο αποκλεισμού τις 4 ώρες ημερησίως», αποσιωπώντας ότι η πραγματική ομηρία είναι η βίαιη περιθωριοποίηση και ο στραγγαλισμός του εισοδήματος και των δικαιωμάτων εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων στη δουλειά και την αξιοπρεπή διαβίωση που επιβάλλει η πολιτική κυβέρνησης και μονοπωλίων. Να πάρουν την απάντησή τους στις 23 του Φλεβάρη!

Οι ΜΚΟ «αντιβιοτικά» του καπιταλισμού

Η συζήτηση σχετικά με τη διαφάνεια των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) δεν πρέπει να αφορά τους εργαζόμενους και είναι αποπροσανατολιστική. Ανεξάρτητα από το εάν ορισμένες ΜΚΟ λένε ότι επιτελούν κάποιο έργο και κάποιες άλλες χρηματοδοτούνται απλά για ...να υπάρχουν, ένα είναι δεδομένο και ένα πρέπει να απασχολεί την εργατική λαϊκή οικογένεια: Η όποια δράση δεν ωφελεί σε τίποτα τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Οι ΜΚΟ είναι γέννημα και εργαλεία των κυβερνήσεων, της ΕΕ, των επιχειρηματικών ομίλων. Από αυτούς ιδρύονται και χρηματοδοτούνται. Πόσο ωφέλιμη μπορεί να είναι η δράση ενός θεσμού των κυβερνήσεων και της ΕΕ, που ξεθεμελιώνουν όλα τα λαϊκά κεκτημένα, φορτώνουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζόμενους και τα παιδιά τους, νομοθετούν για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων και όχι για τις λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες;

Εξ αντικειμένου, οι ΜΚΟ αποτελούν στηρίγματα του καπιταλισμού, προσπαθώντας να «στρογγυλέψουν» τη βάρβαρη φύση του και γι' αυτό χρηματοδοτούνται από βιομήχανους, επιχειρηματίες και τραπεζίτες. Για παράδειγμα, οι φαρμακοβιομηχανίες δωρίζουν φάρμακα σε ΜΚΟ («PRAKSIS», «Φαρμακοποιοί του Κόσμου», «Γιατροί του Κόσμου» κ.ά.), που «υπερασπίζονται» την πρόσβαση των «αδυνάτων» στη φαρμακευτική αγωγή, διότι οι ΜΚΟ δεν αμφισβητούν το δικαίωμα των επιχειρηματιών να εμπορεύονται το φάρμακο, δεν παλεύουν για φάρμακο κοινωνικό αγαθό, ούτε για κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία. Το ίδιο και οι βιομήχανοι στον κλάδο των τροφίμων: Δωρίζουν σε κάποιες ΜΚΟ κονσέρβες για όσους δεν έχουν να φάνε, τη στιγμή που οι ίδιοι εμπορεύονται τα τρόφιμα. Ετσι, φορούν με τη βοήθεια των οργανώσεων αυτών ένα «φιλανθρωπικό» προσωπείο, οι αντιθέσεις δεν εκφράζονται τόσο ακραία.

Υπερασπίζονται το αστικό κράτος και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, μιας οργάνωσης που αποδέχεται όλη την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία για τους πρόσφυγες και συμμετείχε στην επιτροπή διαμόρφωσης του τελευταίου νόμου με τίτλο «για την Υπηρεσία Ασύλου και την Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής», ο οποίος ενσωματώνει όλη την αντιμεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης (σ.σ. Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο). Εξάλλου, ως κύριοι συνεργάτες της Οργάνωσης αναφέρονται - ανάμεσα σε άλλους - στην ιστοσελίδα της, τα υπουργεία, οι δημοτικές αρχές Αθήνας και Πάτρας που πρωτοστατούν στην «εκκαθάριση» των πόλεων από μετανάστες και πρόσφυγες.

Προωθούν τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και τον εθελοντισμό σε ζητήματα Υγείας, Πρόνοιας, Προστασίας του Περιβάλλοντος, Κοινωνικής Πολιτικής. Θεωρούν φυσικό ότι το αστικό κράτος δίνει χρήμα και κίνητρα στο κεφάλαιο και, άρα, «δεν μπορεί να φροντίζει για όλα». Είναι ενδεικτικές οι συμφωνίες της «WWF» με την κυβέρνηση της ΝΔ για προστασία του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας, των «Γιατρών του Κόσμου» με το «Θεαγένειο» Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης κ.ά. Τέτοιες συνεργασίες ανοίγουν το δρόμο για μεγαλύτερη εισβολή του ιδιωτικού τομέα και του εθελοντισμού σε ευαίσθητους τομείς.

Τέτοιες οργανώσεις αποτελούν τα «αντιβιοτικά» του εκμεταλλευτικού συστήματος και γι' αυτό άλλωστε απέχουν πάντα από το οργανωμένο λαϊκό και ταξικό εργατικό κίνημα. Οι εργαζόμενοι και οι νέοι δεν έχουν παρά να απορρίψουν τη λογική του δήθεν «εφικτού», του «επιμέρους», της εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας.


Ελένη ΜΑΪΛΗ

«Εργαλείο για τη δουλειά του» κεφαλαίου...

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ», λέει, θέλει ο Γ. Παπακωνσταντίνου για να διαθέτει ένα «εργαλείο να κάνει τη δουλειά του»...

Ποια «δουλειά του», δηλαδή να φορολογεί τους εργαζόμενους, τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους για να τα δίνει στους τραπεζίτες και τους βιομήχανους. Ωραία δουλειά!

Η απορία μας, πάντως, είναι η εξής: Η αστυνομία που ήδη έχουμε δεν είναι ...«οικονομική»; Τι είναι; Για την ακρίβεια, πιο «οικονομική» δε γίνεται.

Σε περίπτωση που έχει διαφύγει της αντίληψής τους, η κύρια απασχόληση της ΕΛ.ΑΣ. είναι να προστατεύει πολύ συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και πολύ συγκεκριμένες οικονομικές πολιτικές.

Απεργούν οι ναυτεργάτες; Παρούσα η Αστυνομία να προστατέψει τους εφοπλιστές. Διαδηλώσεις έξω από καταστήματα που γίνονται απολύσεις; Εκεί η Αστυνομία για να προστατεύσει την «απρόσκοπτη λειτουργία».

Κάνουν κινητοποιήσεις οι αγρότες για τις τιμές των προϊόντων; Νάτη η αστυνομία να απαγορεύει τις συναθροίσεις. Γίνεται συγκέντρωση σε εργοστάσιο πρώτη - πρώτη η Αστυνομία, καθότι είναι «ιδιωτικός χώρος».

Για την περίπτωση που αμφισβητείται η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης συνολικά, δεν το συζητάμε. Στο πόδι ολόκληρη η δύναμη της ΕΛ.ΑΣ. με ΜΑΤ, δακρυγόνα και ό,τι άλλο φανταστείτε.

Μάλλον αυτό που ζητάει ο Γ. Παπακωνσταντίνου και ολόκληρη η κυβέρνηση δεν είναι μια ακόμη Αστυνομία. Περισσότερη καταστολή θέλουν και αυτό θα επιδιώκουν όσο πιο αντιλαϊκή γίνεται η πολιτική τους.

Γιατί, παρά τα κουραφέξαλα που κατά καιρούς λένε περί «ωριμότητας του ελληνικού λαού», περί «ανοχής» και «πατριωτισμού» των Ελλήνων, ξέρουν πολύ καλά πως άπαντες τους έχουν καταλάβει.

Οσο κι αν ...φάνε τα λυσσιακά τους οι γνωστοί τηλεπαρουσιαστές στα δελτία των 8.30, ξέρουν ότι αυτή η πολιτική «δεν περνάει» στο μυαλό του ελληνικού λαού. Οπότε μόνο με το (άγριο) ζόρι μπορεί να επιβληθεί.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Για όσο κρατήσει κι αυτό φυσικά, γιατί όλα έχουν τα όριά τους...

Η πραγματική ανατροπή

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Είμαστε ο φορέας που ανατρέπει τα κακώς κείμενα, φέρνοντας λύσεις, ελευθερίες και προοπτική». Οσο και αν προσπαθεί ο πρωθυπουργός να προσδώσει ένα θετικό πρόσημο στην πολιτική που εφαρμόζει, το μόνο που καταφέρνει είναι να προκαλεί μεγαλύτερη οργή με τους αστείους ισχυρισμούς του, όπως ο παραπάνω που ανέφερε στη χτεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Τα μόνα κακώς κείμενα που έχει ανατρέψει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι τα δικαιώματα των εργαζομένων και οι κατακτήσεις δεκαετιών του λαού. Αυτά θεωρεί κακώς κείμενα, ακριβώς γιατί εμποδίζουν την απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου. Είναι φορέας ανατροπής η κυβέρνηση, όσο είναι φορείς ανατροπής το ΔΝΤ και η ΕΕ και άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, που μπαίνουν μπροστά για να ανοίξουν το δρόμο για την επέλαση των μονοπωλιακών κολοσσών. Σε αυτή την κατεύθυνση δικαιολογημένα επαίρεται ότι η κυβέρνησή του έχει να επιδείξει «πλούσιο απολογισμό» και γι' αυτό άλλωστε αποσπά τα εύσημα των αγορών και των εκπροσώπων τους. Σε αυτούς εξάλλου απευθυνόταν χτες όταν έλεγε ότι δεν πρόκειται «να αποδράσει» ή «να συνθηκολογήσει» και πως θα επιταχύνει την εφαρμογή των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Γνωρίζει όμως ότι έχει το λαό απέναντί του και ακόμα χειρότερα ότι δεν μπορεί να πουλήσει ούτε καν ψεύτικες ελπίδες. Αργά ή γρήγορα το τσουνάμι της λαϊκής οργής θα τους σαρώσει. Το ζητούμενο είναι η οργή του λαού να προσλάβει οργανωμένο και ταξικό χαρακτήρα ώστε να γκρεμίσει το καθεστώς του κεφαλαίου και να εγκαθιδρύσει τη λαϊκή εξουσία. Αυτή είναι η πραγματική ανατροπή προς όφελος του λαού.

Πέφτουν οι φιλολαϊκές μάσκες

Κροκοδείλια ήταν τα δάκρυα που έχυνε όλες τις προηγούμενες μέρες η ηγεσία της ΝΔ με τις επίμονες «ερωτήσεις» της προς την κυβέρνηση για τους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Οπως από την πρώτη στιγμή επισήμανε ο «Ρ», ο πραγματικός στόχος της συνεχούς υποκίνησης του θέματος αυτού από τη ΝΔ ήταν να ασκήσει πίεση για να προχωρήσει η εφαρμογή του πρόσφατου αντεργατικού νόμου για την άμεση εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων, συμπαρατασσόμενη με μεγάλες επιχειρήσεις και την ηγεσία του ΣΕΒ που πιέζουν σε αυτή την κατεύθυνση. Οι φιλεργατικές μάσκες της ΝΔ, που τις προηγούμενες μέρες εμφανιζόταν να είναι τάχα αντίθετη με τη μείωση του λεγόμενου «μισθολογικού κόστους», διατυμπανίζοντας μάλιστα ότι δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα, δεν μπορούσαν βέβαια να σταθούν για πολύ. Ετσι χτες ο εκπρόσωπος Τύπου παραδέχθηκε ότι το κόμμα του συναινεί στην εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων και άλλων ευέλικτων εργασιακών σχέσεων στο όνομα της «αναγκαίας προσαρμογής των επιχειρήσεων» στις συνθήκες της κρίσης και του ανταγωνισμού. «Η διαβούλευση και η συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων σε επίπεδο επιχείρησης μπορεί να αποκλίνει από τα ισχύοντα σε επίπεδα κλαδικής συμφωνίας, όταν αυτό επιβάλλεται από συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες», είναι η επίσημη θέση του κόμματος με την οποία ενθαρρύνει ανοικτά τις επιχειρησιακές συμβάσεις, όπως και την εκ περιτροπής εργασία, που όπως είπε ο εκπρόσωπος εφαρμόζεται εδώ και δύο χρόνια και επιτρέπει μείωση του μισθού μέχρι και 20%. Ας αφήσουν, λοιπόν, το παραμύθι τα στελέχη της ΝΔ ότι τάχα είναι κατά της μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Κανένας εργαζόμενος δε μασάει...

Ποιος θα πρωτοεξυπηρετήσει το κεφάλαιο...

Τσακώθηκαν χτες κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για το ...ΕΣΠΑ. Οι Κ. Χατζηδάκης και Κ. Μουσουρούλης της ΝΔ κατηγόρησαν τον Μ. Χρυσοχοΐδη ότι δεν ενεργοποιεί το ΕΣΠΑ και καθηλώνεται η απορροφητικότητα. Κι ανταπάντησε ο υπουργός ότι κάνει «δημιουργική λογιστική» η ΝΔ, που δεν μπορεί να μιλά για απορροφητικότητα όταν η κυβέρνηση την πήρε από το 2,9% και την πήγε στο 18,5% και τέτοια.

Κι ενώ αυτοί μαλώνουν για το πόσα δίνει και πόσο γρήγορα ο καθένας τους στο μεγάλο κεφάλαιο από τα κονδύλια που προορίζονται ακριβώς γι' αυτό, με ...ολίγη από «μικρομεσαίους», αλλά μόνο εκείνους που είναι «καινοτόμοι», «εξωστρεφείς» και «βιώσιμοι» στη βάση των κριτηρίων της ΕΕ, τα βάσανα του κόσμου δεν έχουν τελειωμό.

«Στένεμα» για τους εργαζόμενους και ανεργία. Εξευτελιστικές συντάξεις που μετατρέπουν σε ζητούμενο ακόμη και την επιβίωση. Ολόκληρες οικογένειες να μην έχουν κανέναν πόρο και να χρωστάνε παντού. Μικρομάγαζα και βιοτεχνίες, που μεγάλωσαν γενιές, να κλείνουν, με τους ιδιοκτήτες τους να αισθάνονται και άχρηστοι. Η αγροτιά να ξεκληρίζεται και να αναζητά διέξοδο στα νέα αδιέξοδα της «πράσινης» οικονομίας, που κι αυτή για τους μεγάλους είναι. Τα παιδιά να καταδικάζονται στην αγραμματοσύνη και στη δουλειά χωρίς δικαιώματα. Οι άρρωστοι να συνωστίζονται σε ένα σύστημα Υγείας που θα τους «ξεβράζει» όλο και περισσότερο εάν δεν έχουν να πληρώσουν.

Γι' αυτά δε μαλώνουν. «Θίγονται» μόνο αν καθυστερήσει να μπει στις τσέπες των αφεντικών κανένα εκατομμύριο ευρώ.

Αλλά είναι μια καλή ευκαιρία για όσους ακούν και βλέπουν αυτά τα χάλια, να κατέβουν στις 23 του Φλεβάρη στο δρόμο με τις δυνάμεις του λαϊκού μετώπου και να δηλώσουν τη δική τους οργή για τα δικά τους συμφέροντα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απάνθρωπη πολιτική

Με τραγικό τρόπο ήρθαν αυτές τις μέρες στο φως της δημοσιότητας οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στον τομέα της Πρόνοιας. Το διαχρονικό έγκλημα της υποχρηματοδότησης, της υποβάθμισης και διάλυσης των δημόσιων υπηρεσιών δομών Πρόνοιας αναδείχτηκε με τις σοκαριστικές αποκαλύψεις για τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες ζουν παιδιά με ειδικές ανάγκες στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών στα Λεχαινά Ηλείας.

Παιδιά με ειδικές ανάγκες, εγκεφαλικές βλάβες, γενετικά προβλήματα νοσηλεύονται σε ξύλινα κλουβιά, με μόνο ένα στρώμα. Στο ίδρυμα που νοσηλεύονται 80 παιδιά, υπηρετούν μόλις οκτώ εργαζόμενοι! Στις ίδιες τραγικές συνθήκες, σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών, ζουν άνθρωποι με ειδικές ανάγκες, μικρά παιδιά, σε μια σειρά Ιδρύματα της χώρας. Στο Ιδρυμα Χρονίων Παθήσεων Παίδων Σκαραμαγκά για βαρύτατα περιστατικά, για 55 - 60 παιδιά, υπηρετούν μόλις 17 νοσηλευτές, ενώ δεν υπάρχει εξειδικευμένος γιατρός. Στο Ιδρυμα Χρονίων Παθήσεων στο Χαϊδάρι υπηρετούν μόλις 50 νοσηλευτές, για όλες τις βάρδιες, για 200-220 βαριά ασθενείς. Σύμφωνα με την καταγραφή που έκανε το υπουργείο Υγείας τον Ιούνη του 2010 για λογαριασμό της τρόικας, στη χώρα λειτουργούν με τεράστιες ελλείψεις 97 δομές Πρόνοιας με τη μορφή Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου. Εχουν 6.203 οργανικές θέσεις, εκ των οποίων οι 3.244 (52,12%) είναι κενές. Φέτος, η κρατική χρηματοδότηση στην Πρόνοια μειώθηκε κατά 168 εκατ. ευρώ.

Ολόκληρος ο τομέας της Υγείας και Πρόνοιας, οι συγκεκριμένες δομές θα λειτουργούν ως επιχειρήσεις, βάσει των αποφάσεων της κυβέρνησης και της τρόικας, πιο αποφασιστικά στην επίδραση των νόμων της αγοράς. Τα υπαρκτά προβλήματα - αποτέλεσμα συνειδητών πολιτικών επιλογών - επιχειρούν να τα λύσουν με τις ιδιωτικοποιήσεις ή με τη μορφή του εθελοντισμού και της φιλανθρωπίας, που υποκαθιστά την αναγκαία κρατική μέριμνα η οποία έπρεπε να υπάρχει σε αυτούς τους ευαίσθητους τομείς. Με συγκεκριμένες αποφάσεις, με μια σειρά περικοπές ακόμα και σε αυτές τις υποβαθμισμένες παροχές, η φροντίδα του ανάπηρου ή του παιδιού με ειδικές ανάγκες βαρύνει όλο και περισσότερο την ίδια την οικογένεια. Στο νόμο οδοστρωτήρα για την Υγεία - Πρόνοια που ψηφίστηκε πρόσφατα, καθιερώνεται νοσήλιο στα Ιδρύματα Πρόνοιας, στις Στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης για ΑμΕΑ, που θα πληρώνουν τα υποχρηματοδοτούμενα από το κράτος ασφαλιστικά ταμεία, με άμεσο κίνδυνο την αύξηση των εισφορών των οικογενειών με ΑμΕΑ και την εκδίωξη από τα ιδρύματα των ανασφάλιστων, που κινδυνεύουν να βρεθούν κυριολεκτικά στο δρόμο. Επίσης, γίνεται πλήρης καταγραφή των στοιχείων των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, προκειμένου να αξιοποιηθούν ανάλογα, σε δραστηριότητες στο χώρο της Υγείας και ιδιαίτερα της Πρόνοιας.

Οι ανάγκες των οικογενειών από τα λαϊκά στρώματα, των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν με τη φιλανθρωπία. Βέβαια, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, η Πρόνοια μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ατομική, οικογενειακή υπόθεση, ενώ απαιτείται να είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας. Μέσα από ένα ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, που θα παρέχει υπηρεσίες ποιοτικές και σύγχρονες, σύμφωνα με τις δυνατότητες που δίνει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Απαιτείται η πάλη όλων των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, για πολιτική πρόληψης της ασθένειας και της αναπηρίας, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια - Παιδεία - Ειδική Αγωγή, με απαγόρευση της επιχειρηματικής δράσης, μαζικές προσλήψεις εργαζομένων στον κοινωνικό τομέα με μόνιμη και σταθερή δουλειά, για τη δημιουργία δημόσιων κέντρων στήριξης των βαριά αναπήρων και των οικογενειών τους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ