Ο Λούις, ένας εκκεντρικός νεαρός δάσκαλος αγγλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο Princeton, απολύεται από το εκπαιδευτικό Ιδρυμα που εργάζεται γιατί «συνελήφθη» να δοκιμάζει γυναικεία εσώρουχα. Ο συνεπαρμένος από τη λογοτεχνική εικόνα της νεοϋορκέζικης ντεκαντέντσας του μεσοπολέμου ευγενικός νεαρός, άνεργος πια, αποφασίζει να μετακομίσει στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης και να πραγματώσει το όνειρό του, να δοκιμάσει την τύχη του σαν συγγραφέας. Βρίσκει κατάλυμα σαν ένοικος στο άθλιο διαμέρισμα του ξεπεσμένου, γηρασμένου και σνομπ ζιγκολό Χένρι, ενός «extra man», ενός περιπατητή δηλαδή, άλλως, συνοδού πλούσιων χήρων της αριστοκρατίας σε ηλικία Μαθουσάλα, σε διάφορες κοινωνικές, κοσμικές εξόδους. Ο Χένρι, που έχει μια και μόνη αδυναμία - τις λαμπερές χριστουγεννιάτικες μπάλες - εκτιμά πάραυτα ότι ο εγγενούς ιδιότητας δανδής ένοικός του θα ενδυόταν περίφημα το κοστούμι του συνοδού κυριών. Τον παίρνει λοιπόν υπό την προστασία του, αποφασίζοντας να τον μυήσει στα μυστικά του επαγγέλματος και τον εισάγει στα στεγανά, ακόμη και στο άβατο της υψηλής κοινωνίας. Ο Λούις δέχεται με ιδιαίτερη χαρά μια που πιστεύει βαθιά ότι το περί ου ο λόγος περιβάλλον συμπίπτει με εκείνο των δικών του φαντασιώσεων, με εκείνο στο οποίο ο ίδιος θεωρεί ότι ανήκει λόγω «πολιτισμικής κληρονομιάς» και εντός του οποίου θα επιθυμούσε να ζει.