Το αποκορύφωμα του αυταρχισμού και της καταστολής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των μηχανισμών της, ενάντια στους απεργούς ναυτεργάτες και συνολικά του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με την επιβολή του επαίσχυντου μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών, καταγγέλλει με Ερώτησή του στο Συμβούλιο της ΕΕ ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Τούσσας.

Η Ερώτηση έχει ως εξής:

«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στις 29 Νοέμβρη προχώρησε στην επιβολή του επαίσχυντου μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών ναυτεργατών, με την ταυτόχρονη γενική κινητοποίηση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού ενάντια στους χιλιάδες ναυτεργάτες, που αγωνίζονται για την προστασία των μισθολογικών, εργασιακών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το 2010.

Το λιμάνι του Πειραιά κατακλύστηκε από τις δυνάμεις καταστολής. Ειδικές Δυνάμεις της αστυνομίας (ΜΑΤ) εισέβαλαν στο Ε/Γ - Ο/Γ πλοίο ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΛΑΣ και με την απειλή των όπλων απαίτησαν από τους ναυτεργάτες να αποπλεύσει το πλοίο από το λιμάνι του Πειραιά. Η επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών - για τρίτη φορά τα τελευταία οκτώ χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - αποτελεί ένταση του αυταρχισμού κατά του εργατικού κινήματος, για τη διασφάλιση και αύξηση των κερδών των εφοπλιστών και των μονοπωλιακών ναυτιλιακών επιχειρηματικών ομίλων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα - το άρθρο 22 παρ. 2 που απαγορεύει την υποχρεωτική εργασία - την ΕΣΔΑ, το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και τις με αριθμό 29 και 105 Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας που έχουν κυρωθεί και δεσμεύουν τη χώρα. Αμφισβητεί ευθέως θεμελιώδη πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες, το δικαίωμα της απεργίας που με σκληρούς αγώνες και αίμα κατέκτησε η εργατική τάξη.

Η άμεση ανάκληση της επιστράτευσης που επιβλήθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε βάρος των ναυτεργατών και η κατάργηση αυτού του αντιδραστικού κατασταλτικού μέτρου, είναι απαίτηση του εργατικού κινήματος.

Καταδικάζει το Συμβούλιο τις απαράδεκτες κυβερνητικές προσπάθειες περιορισμού και αμφισβήτησης θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων;»