Η επιβεβαίωση των δημοσιευμάτων του «Ρ», ότι οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών (υφαλοκρηπίδα/Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο και διεξάγονται μέσα σ' ένα περιβάλλον απαξίωσης και εγκατάλειψης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο της Ανατ. Μεσογείου υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα, έρχεται από άκρως απόρρητο έγγραφο της 1ης Νοέμβρη 2010, της Δ1 Διεύθυνσης του υπουργείου Εξωτερικών, βασικά αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύτηκαν από την εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή».

Το εν λόγω έγγραφο, με τίτλο «Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο», έχει αποδέκτη τον Α' γενικό διευθυντή και κοινοποιείται στο γραφείο του υπουργού Δ. Δρούτσα και περιλαμβάνει επί της ουσίας συμπεράσματα για τη βάση και την πορεία των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων.

Οπως προκύπτει από τα αναγραφόμενα, η όλη διαπραγμάτευση διεξάγεται στη βάση των τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και στη βάση της τουρκικής θεωρίας περί «γκρίζων ζωνών» με ενεργό την απειλή περί «κάζους μπέλι» (casus belli, αιτία πολέμου) αν η Ελλάδα ασκήσει τα δικαιώματα που απορρέουν από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.

Ειδικότερα:

Η τουρκική πλευρά απαιτεί η διαπραγμάτευση να είναι ξεχωριστή για την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ της Ανατ. Μεσογείου και ειδικά του συμπλέγματος του Καστελόριζου, ενώ εκφράζεται η αντίθεση των συντακτών της έκθεσης σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επισημαίνεται ο κίνδυνος, σε περίπτωση παραπομπής στο Διεθνές Δικαστήριο της υπόθεσης του Καστελόριζου, να υπάρχει αποσπασματική αντιμετώπιση, στη βάση της αρχής της «αναλογικότητας», δηλαδή αναλογία μεταξύ του μήκους των ακτών και της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ μεταξύ Καστελόριζου και Τουρκίας.

Γίνονται σοβαρές επισημάνσεις που αφορούν στην «αμέλεια» της ελληνικής πλευράς για την κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας με αποτέλεσμα την εκκίνηση της διαπραγμάτευσης από αρνητικό σημείο για την ελληνική πλευρά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα αυτά τα χρόνια, ειδικά από το 1974 και μετά, που ξεκίνησαν οι τουρκικές διεκδικήσεις, δεν έχει εκδηλωθεί καμία πρωτοβουλία διεθνούς κατοχύρωσης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Δηλαδή, δεν έχουν κατατεθεί σε διεθνείς οργανισμούς χάρτες με τα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων και της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ.

Δεν έχουν οριστεί «ευθείες γραμμές βάσης», με βάση τις οποίες κλείνουν οι κόλποι και από αυτή τη γραμμή αρχίζουν να μετράνε τα χωρικά ύδατα και η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ.

Για την ελληνική νομοθεσία, όσον αφορά στην υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, ισχύει ακόμα το νομικό πλαίσιο που όριζε η Σύμβαση της Γενεύης του 1958, που καθορίζει ως κριτήριο τα 200 μέτρα βάθος και δεν έχει γίνει καμία κίνηση εφαρμογής της εν ισχύι Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, που ορίζει ως κριτήριο οριοθέτησης την αρχή της «μέσης απόστασης» και κατοχυρώνονται πλήρως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα καθώς αναγνωρίζεται δικαίωμα υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ σε όλα τα νησιά εκτός από τους ακατοίκητους βράχους. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είχε επικαλεστεί τη Σύμβαση του 1958, παραβλέποντας σκόπιμα την ισχύουσα Σύμβαση του 1982, κηρύσσοντας έτσι ως «γκρίζα ζώνη» το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που το βάθος της θάλασσας είναι πάνω από 200 μέτρα.