H κυνική ομολογία του υπουργού Εθνικής Αμυνας Ε. Βενιζέλου, την περασμένη Δευτέρα, κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, ότι η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στο πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ, επαναφέρει στην επικαιρότητα τον εφιάλτη της διαρκούς πυρηνικής ομηρίας, στην οποία βρίσκεται η χώρα, με διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.

Δείχνει πως η σημερινή κυβέρνηση, με τη συναίνεση και των άλλων πολιτικών δυνάμεων που υπηρετούν ή δεν αντιπαλεύουν με όρους στρατηγικής το ιμπεριαλιστικό σύστημα, υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον του ελληνικού λαού, όχι μόνο στην αδηφάγο κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως αποτυπώνεται με τη λαίλαπα αντιλαϊκών μέτρων, αλλά και στους πλέον ακραίους τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστικών επιτελείων, που είναι το αποκαλούμενο «πρόγραμμα πυρηνικής αποτροπής» του ΝΑΤΟ.

Τόσο η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, όσο και η ενεργός εμπλοκή στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμός, όπου τα πυρηνικά όπλα, αποτελούν μοχλό ενίσχυσης της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης απέναντι στις άλλες, αποτελούν στρατηγική επιλογή της ντόπιας άρχουσας τάξης, στην προσπάθεια να αναβαθμίσει τη θέση της στο παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό.

Το πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ αποτελεί τον πιο επιθετική πτυχή της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής. Συμβαδίζει με το πρόγραμμα «αντιπυραυλικής προστασίας» που συμφωνήθηκε στο ΝΑΤΟ και το οποίο αποτελεί προέκταση του αντίστοιχου προγράμματος των ΗΠΑ.

Ο Ε. Βενιζέλος είναι ο πρώτος υπουργός Εθνικής Αμυνας, που ομολογεί τόσο ανοιχτά και απροκάλυπτα ότι η χώρα συμμετέχει στο πυρηνικό πρόγραμμα. Η Ελλάδα, όπως ο ίδιος είπε, διαθέτει μοίρες μαχητικών αεροσκαφών που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικές βόμβες, ενώ για τον ίδιο σκοπό έχει διαθέσει Ελληνες αξιωματικούς που συμμετέχουν σε προγράμματα εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ και συνεπώς πραγματοποιούνται οι ανάλογες ασκήσεις.

Αφησε μάλιστα ανοιχτό το ενδεχόμενο διάθεσης ακόμα πιο σύγχρονων ελληνικών μαχητικών, πιστοποιημένων για τη μεταφορά και τη ρίψη ατομικών βομβών.

Επιπλέον, η Ελλάδα, με βάση τη συμφωνία λειτουργίας του ΝΑΤΟικού στρατηγείου «χαμηλής ετοιμότητας» στη Θεσσαλονίκη (HQ-NDC/GR), την οποία ψήφισαν στη Βουλή το 2008 από κοινού η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑ.Ο.Σ., έχει αναλάβει την υποχρέωση να φιλοξενεί στο έδαφός της πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα του ΝΑΤΟ, για τις ανάγκες και τους σκοπούς των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, εκθέτοντας έτσι τη χώρα και την ευρύτερη περιοχή σε ανυπολόγιστους κινδύνους.

Η ομολογία του υπουργού Αμυνας συνδέεται με την ακόμα πιο σφιχτή ενσωμάτωση της Ελλάδας στους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όπως αυτή προσδιορίζεται με την αποδοχή, εκ μέρους της κυβέρνησης, του νέου επικαιροποιημένου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ (2010-2020), βάσει του οποίου ο πυρηνικός εφιάλτης διατηρείται με την προβιά του «αποτρεπτικού» χαρακτήρα.

Η ύπαρξη πυρηνικών όπλων στην Ελλάδα αποτελεί ένα θέμα με προϊστορία και έχει ακολουθήσει μια διαδρομή παράλληλη με αυτή της μεταπολεμικής ενσωμάτωσης της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.

Μεγαλύτερης σημασίας, ωστόσο, είναι η παραδοχή ότι η Ελλάδα συμμετέχει στο πυρηνικό πρόγραμμα, παρά η αποθήκευση ή μη κάποιων πυρηνικών όπλων. Αυτό γιατί, εφόσον υπάρχουν οι υποδομές, το εκπαιδευμένο προσωπικό και τα κατάλληλα μαχητικά αεροσκάφη, τότε η χώρα εκ των πραγμάτων είναι παγιδευμένη.

Χρήσιμο είναι να ανατρέξει κανείς σε ορισμένα από τα γεγονότα της τελευταίας 20ετίας:

• Στις 17 Απρίλη 1995 ο τότε υπουργός Αμυνας Γερ. Αρσένης, επιβεβαίωσε στην ουσία τις καταγγελίες για ύπαρξη πυρηνικών όπλων στην Ελλάδα, με την άρνησή του να διαψεύσει πληροφορίες για ύπαρξη δέκα πυρηνικών βομβών στην αεροπορική βάση του Αραξου, που περιέχονταν σε σχετική καταγγελία της «Γκρίνπις». Μάλιστα, ανέφερε ότι «δεν κάνει δηλώσεις για θέματα που αφορούν την εθνική ασφάλεια».
• Στις 27 Απρίλη 1995 ο «Ρ» αποκαλύπτει ότι τα πυρηνικά όπλα στην Ελλάδα όχι μόνο παραμένουν, αλλά και εκσυγχρονίζονται. Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ το 1992 με πειρατικό τρόπο, πραγματοποιώντας άσκηση, εγκατέστησαν στην αεροπορική βάση του Αραξου 24 ατομικές βόμβες, παραπλανώντας μάλιστα τις ελληνικές αρχές! Επιπλέον, οι ΗΠΑ, το Νοέμβρη του 1993 κατέθεσαν στην ελληνική κυβέρνηση αίτημα για μετεγκατάσταση από τη Ν. Αγχίαλο στον Αραξο ελληνικών αεροσκαφών τύπου «F-16», που θα ήταν διαθέσιμα για τη μεταφορά και ρίψη ατομικών βομβών, αυτό δηλαδή που τώρα επιβεβαίωσε ο Ε. Βενιζέλος.
• Στις 9 Μάη 1995 έρχεται η επιβεβαίωση από τον τότε υφυπουργό Αμυνας Ν. Κουρή, ο οποίος, απαντώντας σε σχετική Ερώτηση του ΚΚΕ, είπε μεταξύ άλλων: «Πολιτική του υπουργείου Εθνικής Αμυνας στο εξαιρετικώς ευαίσθητο αυτό θέμα, είναι να μην το σχολιάζει δημόσια. Εναπόκειται στην ευχέρεια των κομμάτων να επιλέξουν την οδό της απορρήτου ενημερώσεως».
• Η ύπαρξη πυρηνικών στην Ελλάδα επανήλθε στην επιφάνεια με δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» στις 28 Αυγούστου 1997, όπου αναδημοσιεύεται έκθεση που περιλαμβάνεται στο «Δελτίο Ατομικών Επιστημόνων», το οποίο εκδίδεται στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με αυτό, σε επτά ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, εξακολουθούσαν τότε να αποθηκεύονται 150 αμερικανικές πυρηνικές βόμβες τύπου «Β-61».
• Ακολούθησε στις 21 Σεπτέμβρη 1997 νέο δημοσίευμα, όπου φιλοξενούνται δηλώσεις των Γ. Αρκιν και Ρ. Νόρις, συντακτών της έκθεσης. Οι δυο τους, επιβεβαιώνουν την αποθήκευση πυρηνικών βομβών στον Αραξο και σχολιάζοντας τις διαψεύσεις του ελληνικού υπουργείου Αμυνας, έλεγαν πως «κανείς δεν μπορεί να τους χαρακτηρίσει ψεύτες, το Πεντάγωνο δεν πρόκειται να εκδώσει ανακοίνωση στην οποία να λέει ότι υπάρχουν πυρηνικά όπλα στην Ελλάδα».
• Το Γενάρη του 2001, την περίοδο που είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις το πρόβλημα της πυρηνικής ρύπανσης των Βαλκανίων, εξαιτίας του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ με βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, έβγαλε το χαρτί της απομάκρυνσης κάποιων πυρηνικών όπλων από τον Αραξο (116 Πτέρυγα Μάχης), διοχετεύοντας σχετικές πληροφορίες στις 18 Γενάρη 2001, στα «ΝΕΑ» και το «ΕΘΝΟΣ». Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν τότε, «11 αμερικανικής ιδιοκτησίας ατομικές βόμβες, που φυλάσσονταν στο υπό αμερικανική εποπτεία τμήμα της αεροπορικής βάσης του Αραξου, απομακρύνθηκαν τη Δευτέρα 15 Γενάρη 2001 με μια μυστική επιχείρηση».

Εκτοτε, ανοιχτό παραμένει το θέμα αν πρόκειται για οριστική απομάκρυνση και, μάλιστα, όλων των διαθέσιμων πυρηνικών βομβών που διατηρούν στη συγκεκριμένη βάση οι Αμερικανοί ή για κίνηση που προηγείται της ανανέωσης του πυρηνικού οπλοστασίου των Αμερικανών, δεδομένου ότι και το 1992, είχαν αποσύρει μερικές βόμβες και τις είχαν αντικαταστήσει με άλλες πιο σύγχρονες.

Επίσης, η όποια αλλαγή του πυρηνικού οπλοστασίου που βρίσκεται στον Αραξο, δε σήμανε και την κατάργηση της πυρηνικής βάσης. Οταν είχε ερωτηθεί σχετικά ο τότε υπουργός Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλος, παραδέχτηκε, ότι δεσμεύεται από το ΝΑΤΟ, καθώς «στο πλαίσιο των συμφωνιών που έχουμε με Διεθνείς Οργανισμούς (...) εμείς δεσμευόμαστε σε ανακοινώσεις για οποιεσδήποτε κινήσεις γίνονται».

Από τα παραπάνω, εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι δεν αποκλείεται σήμερα να υπάρχουν στην Ελλάδα αποθηκευμένα πυρηνικά όπλα νεότερης γενιάς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη βάση του Αράξου, ο χώρος φύλαξης των πυρηνικών όπλων παραμένει ίδιος, όπως ήταν και όταν θεωρείτο βέβαιο ότι υπήρχαν πυρηνικά όπλα.

Σε κάθε περίπτωση, η κυνική ομολογία του υπουργού Εθνικής Αμυνας ότι η χώρα συμμετέχει στο πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ, πρέπει να ξεσηκώσει θύελλα λαϊκής αγανάκτησης και καταδίκης, καθώς αποτελεί βήμα στην ιμπεριαλιστική ενσωμάτωση της χώρας και επιβεβαιώνει ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν εντάξει τις Ενοπλες Δυνάμεις σε σχέδια ακόμα και για πυρηνική επίθεση.

Ο λαός έχει την ευθύνη, αλλά και τη δύναμη, να εμποδίσει και να ματαιώσει τα αντιδραστικά και καταστροφικά ιμπεριαλιστικά σχέδια. Να παλέψει και να κατακτήσει την αποδέσμευση της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.