Σύμφωνα με δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Αντερς Φον Ράσμουσεν, στις 19-20 του Νοέμβρη στη Λισαβόνα θα πραγματοποιηθεί συνάντηση κορυφής του Συμβουλίου Ρωσίας - ΝΑΤΟ, παράλληλα με τη συνάντηση κορυφής του ΝΑΤΟ. Αυτή θα είναι η πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ρωσίας - ΝΑΤΟ στο ανώτατο επίπεδο μετά τον πόλεμο στη Νότια Οσετία τον Αύγουστο του 2008.

Να σημειωθεί πως στις παραμονές, κατά τη διάρκεια της συνάντησης του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, συζητήθηκε η συνεργασία Ρωσίας και ΝΑΤΟ, ενώ από τη μεριά του ο μόνιμος εκπρόσωπος της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, Ντμίτρι Ρογκόζιν, δήλωσε πως η Ρωσία και το ΝΑΤΟ τώρα πλέον δεν αποτελούν απειλή ο ένας για τον άλλο. Στη συνάντηση κορυφής του Συμβουλίου Ρωσίας - ΝΑΤΟ ξεχωριστό θέμα θα αποτελέσει η πρόταση κοινής αντιπυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ.

Στο μεταξύ, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, ο υπουργός Αμυνας της Ρωσίας, Ανατόλι Σερντιουκόφ υπέγραψε με τον Αμερικανό ομόλογό του Ρόμπερτ Γκέιτς μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ υπουργείων Αμυνας της Ρωσίας και των ΗΠΑ, καθώς και κοινή δήλωση για τις αμυντικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Μιλώντας, ωστόσο, με τους Ρώσους δημοσιογράφους στην Ουάσιγκτον, ο Α. Σερντιουκόφ δήλωσε πως η Ρωσία δε θα επιστρέψει στη Συμφωνία για τους συμβατικούς εξοπλισμούς στην Ευρώπη, έως ότου οι χώρες του ΝΑΤΟ δεχτούν τους όρους της Ρωσίας, ενώ τάχτηκε επίσης υπέρ μιας νέας συμφωνίας για τον έλεγχο των εξοπλισμών στην Ευρώπη. Ο Ρώσος υπουργός Αμυνας υπογράμμισε πως οι ρωσικές στρατιωτικές βάσεις στην Αμπχαζία και στη Νότια Οσετία είναι σε θέση να αποτρέψουν οποιαδήποτε πιθανή στρατιωτική απειλή της Γεωργίας κατά των Δημοκρατιών αυτών. Επίσης σημείωσε πως εμποδίζεται η συνεργασία με Ισραηλινούς, Αμερικανούς κι άλλους που εξακολουθούν να εξοπλίζουν το καθεστώς της Γεωργίας.

Να σημειωθεί πως πρόσφατα ο Πρόεδρος του κοινοβουλίου της Γεωργίας, Νταβίντ Μπακράντζε, επισκέφτηκε τις ΗΠΑ και έθεσε ζήτημα «κατοχής» της Γεωργίας από τη Ρωσία. Αμεση ήταν η αντίδραση του Λευκού Οίκου, που επίσης εξέφρασε την ανησυχία του για το γεγονός της «κατοχής» εδαφών της Γεωργίας από τη Ρωσία, καθώς και για τη στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στην Αμπχαζία και στη Νότια Οσετία.

Συνεργασία κι ανταγωνισμός είναι οι δύο συνυπάρχουσες πλευρές της ιμπεριαλιστικής πραγματικότητας.