Είναι μεγάλη χαρά που επιστρέφω μετά από χρόνια στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και μάλιστα με ένα αφιέρωμα στα τραγούδια της μετανάστευσης. Ξεκινώντας από το μεταναστευτικό κύμα των Ελλήνων τον προηγούμενο αιώνα, το θέμα της μετανάστευσης είναι πάντα επίκαιρο, αφού τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας ζουν χιλιάδες μετανάστες, θύματα της φτώχειας και των πολέμων. Σήμερα, με τη λεγόμενη κρίση, προβάλλεται πάλι ως λύση για τους Ελληνες η φυγή στο εξωτερικό. Είναι ένας φαύλος κύκλος. Ολοι εμείς, Ελληνες και ξένοι εργάτες, είμαστε από την ίδια μεριά. Ζούμε την ίδια εκμετάλλευση. Είναι κοινός ο αγώνας για το μεροκάματο και την επιβίωση. Αυτός ο αγώνας πρέπει να μας ενώνει και να μας κάνει αλληλέγγυους. Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, σαν καθιερωμένος θεσμός, ενώνει κάθε χρόνο τις φωνές χιλιάδων νέων και μεγαλύτερων ανθρώπων. Είναι μαζί και μια γιορτή ελπίδας ότι οι αγώνες μας θα δικαιωθούν. Προσωπικά, σαν λαϊκός τραγουδιστής, τα τραγούδια της μετανάστευσης μιλάνε στην ψυχή μου και χαίρομαι ιδιαίτερα που μου δίνεται η ευκαιρία να τα τραγουδήσω στο Φεστιβάλ.