Ενα από τα πιο σημαντικά πολιτιστικά και πολιτικά γεγονότα της πειραιώτικης περιφέρειας αποτέλεσε η εκδήλωση αλληλεγγύης για το Νησί της Επανάστασης και τον ηρωικό λαό του, την Κούβα, που έγινε χτες το απόγευμα στον όμορφο πολυχώρο της Νίκαιας «Μάνος Λοΐζος».

Παραβρέθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, ενώ πλήθος κόσμου είχε κατακλύσει την αίθουσα της εκδήλωσης και τον προαύλειο χώρο. Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Πρεσβεία της Δημοκρατίας της Κούβας, ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και ο Δήμος Νίκαιας, με αφορμή την συμπλήρωση 57 χρόνων από την επίθεση του Φιντέλ Κάστρο και των συντρόφων του στους στρατώνες της Μονκάδα στο Σαντιάγο, όπου στάθμευε ο στρατός του δικτάτορα Μπατίστα. Επίθεση που σήμανε και την αρχή της μεγάλης κουβανικής επανάστασης.

Η εκδήλωση «άνοιξε» με τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας του καλλιτέχνη φωτογράφου Βασίλη Τσαρνάβα, με θέμα «Κούβα: Λαός - Επανάσταση - Χώρα». Ο καλλιτέχνης ξενάγησε στο χώρο της έκθεσης την Αλέκα Παπαρήγα. Ανάμεσα στα ιδιαίτερα αξιόλογα έργα, απεικονίζεται και ο στρατώνας Μονκάδα, ο οποίος έχει μεταβληθεί σε σχολείο. Η έκθεση θα ολοκληρωθεί στις 26 Ιούλη. Επίσης προβλήθηκε DVD σχετικό με την δίκη των πέντε Κουβανών πατριωτών.

Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο πρέσβης της Δημοκρατίας της Κούβας Ερμες Ερέρα Ερνάντες, ενώ την κεντρική ομιλία έκανε ο γενικός γραμματέας του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου, Κώστας Τουμασάτος.

Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο δήμαρχος Νίκαιας Στέλιος Μπενετάτος, επισημαίνοντας ότι ο δρόμος που ακολουθεί ο λαός της Κούβας «είναι ο δρόμος που μας φωτίζει για τους σημερινούς και τους αυριανούς αγώνες, εμάς και τα παιδιά μας. Θεωρούμε αυτονόητη υποχρέωσή μας σαν δημοτική αρχή, μια δημοτική αρχή που στηρίχθηκε από το ΚΚΕ, την αλληλεγγύη σε όλους τους λαούς του κόσμου, τη συμβολή στον αγώνα της αλληλεγγύης, του προλεταριακού διεθνισμού. Αγώνα όχι μόνο ενάντια στην άγρια εκμετάλλευση των ιμπεριαλιστών, αλλά για μια άλλη κοινωνία, για μια άλλη εξουσία, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μέχρι την τελική νίκη».

Χαιρετίζοντας την εκδήλωση, ο πρέσβης της Κούβας εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι ο ελληνικός λαός «θα εξακολουθήσει να ενισχύει την αλληλεγγύη προς τους πέντε Κουβανούς ήρωες, που είναι και ο μοναδικός τρόπος να απελευθερωθούν το συντομότερο».

Οπως είπε, «εμείς οι Κουβανοί προετοιμάζουμε με μεγάλες προσπάθειες και πολλή δουλειά τη διεξαγωγή μιας Εθνικής Διάσκεψης και στη συνέχεια του Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, του κόμματος του κουβανικού έθνους, όπου θα συζητηθεί και θα εγκριθεί η πορεία της κουβανικής κοινωνίας για τα επόμενα χρόνια της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Με αποκλεισμό ή χωρίς αποκλεισμό, με "κοινή θέση" ή χωρίς "κοινή θέση" (σ.σ. της ΕΕ), εμείς θα κρατήσουμε τη σοσιαλιστική τροχιά της Επανάστασής μας, που κάνει περήφανες τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές».

Εκ μέρους του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης, ο Κ. Τουμασάτος έκανε εκτενή αναφορά στην ιστορία της Κουβανικής Επανάστασης, στους σταθμούς και τις ηρωικές μορφές που τη σημάδεψαν, για να φτάσει στο σήμερα λέγοντας μεταξύ άλλων:

«Η Κούβα σε συνθήκες γενοκτόνου οικονομικού αποκλεισμού και μόνιμης στρατιωτικής απειλής έκανε και κάνει σημαντικά βήματα. Η πείνα, η φτώχεια, ο αναλφαβητισμός, οι φυλετικές και άλλες διακρίσεις, η ανεργία εξαλείφθηκαν και πέρασαν οριστικά στο παρελθόν. Η γυναίκα έκανε μια μορφή επανάστασης μέσα στην επανάσταση και κατέκτησε στην κοινωνία της Κούβας ουσιαστική, περίοπτη και ισότιμη θέση με τον άνδρα. Η πολιορκημένη σήμερα Κούβα δεν αφήνει κανένα παιδί χωρίς σχολείο, κανέναν εργαζόμενο χωρίς δουλειά και ιατρική περίθαλψη, κανέναν πολίτη άστεγο, κανέναν ανήμπορο χωρίς πρόνοια και φροντίδα.

Ολα αυτά επιβεβαιώνουν και αποδεικνύουν του "λόγου το αληθές", το πόσο αναγκαίος και επίκαιρος είναι για τους λαούς ο σοσιαλισμός σήμερα. Ο επιστημονικός σοσιαλισμός, ο επαναστατικός σοσιαλισμός - κομμουνισμός, που χτυπάει και εξαλείφει το κακό στη ρίζα του και καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Που προϋποθέτει την εργατική - λαϊκή εξουσία, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό, κοινωνικό έλεγχο».