Με δύο χρόνια καθυστέρηση και χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες, εγκαινιάζεται στις 2 του Γενάρη του 2000 το Βασιλικό Θέατρο της Θεσσαλονίκης, που πρωτοπαραδόθηκε στην πολιτιστική ζωή της πόλης το 1940 και κατεδαφίστηκε, με σκανδαλώδη τρόπο, το 1996. Τα εγκαίνια, θα πραγματοποιηθούν, στη 1.30 το μεσημέρι, παρουσία, βέβαια, πρωθυπουργού, υπουργού Πολιτισμού και υπουργού Μακεδονίας - Θράκης. Είναι μια καλή ευκαιρία για την κυβέρνηση να «προεκλολογήσει» και να δώσει συνέχεια στη «γιορτή» του περιβόητου μιλένιουμ.

Σύμφωνα με τον πρώην διευθυντή του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκης (ΟΠΠΘ) Κώστα Λοΐζο έως σήμερα «έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες της αρχικής εργολαβίας, κόστους 7 δισ. και 100 εκατομμυρίων και υπολείπονται ακόμη οι εργασίες της δεύτερης φάσης, που αφορούν στην ηλεκτροδότηση του κτιρίου, στον εξοπλισμό των γραφείων, σε τεχνικές εργασίες στη σκηνή όπως επίσης και εργασίες στον περιβάλλοντα χώρο. Εργασίες που θα ανεβάσουν το συνολικό κόστος της ανακαίνισης στο ύψος των 11 δισ. δραχμών».

Η ιστορία όμως της ανακαίνισης του Βασιλικού Θεάτρου ξεκινά από το 1995 οπότε και γίνεται η πρώτη δημοπράτησή του που αναφέρει ως ενδεικτικό προϋπολογισμό της πλήρους ανακαίνισης - ανακατασκευής στο ποσό των 4,5 δισ. δραχμών. Ποσό που ξεπερνά επίσης κατά πολύ τον αρχικό προϋπολογισμό της απλής ανακαίνισης που είχε ζητηθεί και ανερχόταν στο ποσό των 1,2 δισ. δραχμών.

Η υπόθεση του πρώην Βασιλικού είχε προκαλέσει πολλές αντιδράσεις στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης και δεν ήταν λίγοι αυτοί που μίλησαν για ένα πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο. Ακόμη και ο τότε πρόεδρος της «Πολιτιστικής», δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κ. Κοσμόπουλος, σημείωνε ότι «δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες για την κατεδάφιση και την ανοικοδόμηση του νέου κτιρίου». Τη διακήρυξη για το πρώην Βασιλικό, το ΤΕΕ/Κεντρικής Μακεδονίας τη χαρακτήριζε αναξιόπιστη και αποφάσιζε την αποχώρηση του εκπροσώπου της από την επιτροπή του διαγωνισμού.

Η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης τουΚΚΕ κατήγγειλε τη διοίκηση του ΟΠΠΕΘ, η οποία αφού αποφάσισε για το πρώην «Βασιλικό» μετά άρχισε να συζητάει με τους φορείς της πόλης για το θέμα. Σε ανακοίνωση της ΚΟΘ του ΚΚΕ τονιζόταν ότι η διοίκηση του Οργανισμού είχε διαβεβαιώσει σε συνάντηση τα στελέχη του Κόμματος ότι σε πλατιά σύσκεψη κομμάτων, φορέων, βουλευτών θα συζητούσαν το μέγεθος του συγκεκριμένου έργου και στη συνέχεια θα λαμβάνονταν αποφάσεις.

Το 1996 σε ομιλία του ο Ανδρέας Κουράκης μέλος της Δ.Ε. του ΤΕΕ/ΤΚΜ για το τεχνικό πρόγραμμα του ΟΠΠΕΘ, με τίτλο «Εργολάβοι του πολιτισμού», αναφέρει για το Βασιλικό: «Μια απλή ανακαίνιση του κτιρίου, που θέτει ως προϋπόθεση της διατήρησή του, με προεκτιμώμενη αρχική δαπάνη 1,250 δισ. μετατράπηκε σε πλήρη ανακαίνιση και ανακατασκευή του Βασιλικού Θεάτρου έτοιμου για λειτουργία, που διαμορφώθηκε τελικά στο ύψος των 5,920 δισ.». Ποσό όμως που με τη σειρά του ξεπεράστηκε και έφτασε την ίδια χρονιά τα 7,1 δισ. δραχμές.

Παρόλο όμως που το χρηματικό ποσό κατά την πάροδο του χρόνου αυξάνεται θεαματικά η χωρητικότητά του μειώθηκε κατά 100 θέσεις ενώ στο νέο κτίριο δε συμπεριλαμβάνεται η μικρή αίθουσα των 150 θέσεων που είχε συμπεριληφθεί στα σχέδια τα οποία είχε ανακοινώσει ο ΟΠΠΕΘ το 1995. Ετσι στο κοινό παραδίδεται μία και μοναδική κύρια αίθουσα χωρητικότητας 750 θέσεων αντί των 850 και έχει απαλειφθεί παντελώς η πολυδιαφημισμένη τότε πειραματική σκηνή.

Στο πλαίσιο των εγκαινίων θα πραγματοποιηθούν και τρεις σημαντικές εκθέσεις. Η πρώτη, που θα φιλοξενηθεί στο ισόγειο φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου, έχει τίτλο «Το Βασιλικό Θέατρο, μια ιστορική αναδρομή». Η δεύτερη, με τίτλο «Πρόσωπα και παραστάσεις», απαρτίζεται από μια μοναδική συγκέντρωση γιγαντοφωτογραφιών, που απεικονίζουν τα πιο σημαντικά στιγμιότυπα της θεατρικής ζωής του ΚΘΒΕ. Η τρίτη έκθεση είναι αφιερωμένη στο έργο του σκηνογράφου Διονύση Φωτόπουλου και περιλαμβάνει δείγματα 26 χρόνων δουλιάς του στο ΚΘΒΕ.