Οι λαϊκές δυνάμεις μπορούν να κρίνουν τις εξελίξεις με ταξικό κριτήριο και να διακρίνουν ότι, με την επίθεση στον αγώνα των ναυτεργατών, στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ, με την ενοχοποίηση του δικαιώματος της απεργίας και της περιφρούρησης, η κυβέρνηση, μαζί με τους εφοπλιστές, μαζί με τον ΛΑ.Ο.Σ. και τη στήριξη της ΝΔ, επιχειρεί να χτυπήσει συνολικά τους αγώνες, για να περάσει η αντιλαϊκή πολιτική, να περάσει η βαρβαρότητα του «μνημονίου», να ισοπεδωθούν τα ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα και να προχωρήσει χωρίς ισχυρές λαϊκές αντιδράσεις η καπιταλιστική ανάπτυξη.

Θα γίνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά προς όφελος του συνόλου των εργαζομένων, αν εκφραστεί αποφασιστικά η μεγαλύτερη δυνατή στήριξη και αλληλεγγύη στον αγώνα των ναυτεργατών, κατανοώντας ότι οι δυνάμεις που σέρνουν το χορό της βρώμικης συκοφαντικής επίθεσης, όχι μόνο δε δίνουν φράγκο για τα δικαιώματα των εργαζομένων - επιβατών και επαγγελματιών, αλλά είναι αυτές που ευθύνονται για τη δημιουργία και την όξυνση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Αυτή η επιλογή θα δώσει δύναμη στον αγώνα και αποφασιστική απάντηση στις δυνάμεις του κεφαλαίου που επιχειρούν σχεδιασμένα να στρέψουν τον έναν κλάδο εργαζομένων κατά του άλλου, πολεμώντας σκοπίμως το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, γιατί με σταθερότητα και συνέπεια αντιπαλεύουν την αντεργατική πολιτική και στέκονται αταλάντευτα στον πλευρό των εργαζομένων.

Στη Ναυτιλία αναπτύσσεται μια σκληρή αναμέτρηση ανάμεσα στους ναυτεργάτες και το εφοπλιστικό κεφάλαιο που επιτίθεται σε όλα τα δικαιώματα, σε συντονισμό με την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης που αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώνει τους μισθούς και τις συντάξεις, καταργεί εργασιακά δικαιώματα, εντατικοποιεί τη δουλειά, απελευθερώνει τη λειτουργία των κρουαζιερόπλοιων και των ακτοπλοϊκών πλοίων (άρση του ΚΑΜΠΟΤΑΖ) για να διαμορφώσει συνολικά ακόμα πιο σκληρούς όρους για την ένταση των εκμετάλλευσης των πληρωμάτων, ακόμα πιο ευνοϊκούς όρους για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Σ' αυτήν την κατάσταση, αντιδρούν οι ναυτεργάτες, συνειδητοποιώντας ότι οι νέες αντεργατικές αλλαγές, που προβλέπονται από το «μνημόνιο», θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο τη ζωή τους μέσα και έξω από τα καράβια, θα αυξήσουν την ήδη υψηλή ανεργία και την ανασφάλεια.

Γι' αυτό αντιστέκονται και υπερασπίζονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Γι' αυτό διεκδικούν πλήρη - σταθερή εργασία, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, μείωση του εργάσιμου χρόνου, εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων, Ασφάλιση, ίση αμοιβή για ίση εργασία για τους ξένους ναυτεργάτες.

Γι' αυτό εναντιώνονται στην απελευθέρωση της κρουαζιέρας και της ακτοπλοΐας, που οξύνει τα προβλήματα των πληρωμάτων αλλά και των εργαζομένων στα νησιά.

Η ταξική πάλη δεν αναπτύσσεται κατά παραγγελία, όπως ισχυρίζονται οι αντίπαλοι των εργαζομένων, οι αντικομμουνιστές.

Η ταξική πάλη εκφράζει την αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας και αναπτύσσεται στη βάση των προβλημάτων, παίρνοντας ανάλογα με τις συνθήκες διαφορετικές μορφές, συλλαλητήρια, καταλήψεις, απεργίες κ.ά.

Αυτό γίνεται και στο χώρο της ναυτιλίας.

Πρόσφατα, οι ναυτεργάτες οργάνωσαν απεργίες ενάντια στην απελευθέρωση των κρουαζιερόπλοιων και κατήγγειλαν το καθεστώς που επικρατεί στο κρουαζιερόπλοιο ΖΕΝΙΘ (σημαία Μάλτας), στο οποίο ναυτεργάτες 27 εθνικοτήτων δουλεύουν με όρους δουλείας, ανασφάλιστοι, με 360 δολάρια μισθό.

Οργάνωσαν, επίσης, απεργία στα επιβατηγά - οχηματαγωγά πλοία ROPAX 1 και 2 στο λιμάνι της Κορίνθου, πλοία ιταλικών συμφερόντων, με αγγλική σημαία που είναι ναυλωμένα στη γραμμή Κόρινθος - Ραβένα, στα οποία δεν τηρείται η οργανική σύνθεση, υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, τα πληρώματα είναι ανασφάλιστα, με άθλιους μισθούς και εργασιακές συνθήκες.

Οι ναυτεργάτες, δηλαδή, ασκούν το δικαίωμα στην απεργία και το δικαίωμα στην περιφρούρηση του αγώνα τους, αξιοποιώντας το όπλο της εργατικής αλληλεγγύης, όπλο πολύ σημαντικό και δοκιμασμένο, που επιτρέπει στους εργαζόμενους να αντιπαλέψουν την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, τη δράση των κάθε λογής απεργοσπαστικών μηχανισμών.

Αυτό έγινε και στην απεργία που οργανώθηκε από τα ταξικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» την Τετάρτη 23 Ιούνη, συμμετέχοντας στην πανελλαδική απεργία που οργάνωσαν τα συνδικάτα, τα οποία παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, δίνοντας αποφασιστική απάντηση στην επίθεση της κυβέρνησης, των δυνάμεων του κεφαλαίου, αλλά και στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΠΝΟ, συνολικά στον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό που διευκολύνει με τη στάση του το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής.

Αυτά είναι τα γεγονότα. Και μέσα από αυτά τα γεγονότα πρέπει να εξετάζονται καλά οι κινήσεις, οι τρόποι που χρησιμοποιούν η εργοδοσία, η κυβέρνηση, το αστικό κράτος αλλά και ο μηχανισμός τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ή οι προβοκατόρικοι μηχανισμοί που επιστρατεύονται κάθε φορά ενάντια στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες.

Να μελετώνται, ώστε να εμπλουτίζεται η πείρα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, να βγαίνουν συμπεράσματα και να γίνεται η πάλη πιο αποτελεσματική.

Από αυτήν τη σκοπιά, έχουμε ορισμένα νέα στοιχεία που δείχνουν ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου ενισχύουν την παρέμβασή τους και επιχειρούν να περάσουν τις δικές τους θέσεις, που υπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα, ως γενικές θέσεις με τις οποίες προσπαθούν να μπολιάσουν τις λαϊκές δυνάμεις.

Αυτό κάνουν, ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ, το MEGA, το ΑLTER και άλλοι σταθμοί των εφοπλιστών και άλλων επιχειρηματιών, αλλά και η κρατική ΝΕΤ, από κοινού με αστικές εφημερίδες που εκφράζουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Διαστρεβλώνουν σκόπιμα, συστηματικά την αλήθεια, αποκρύπτουν τη βάση του ναυτεργατικού αγώνα και τα βάσανα που προκαλούν οι εφοπλιστές και η αντεργατική πολιτική στα πληρώματα, προσπαθούν να σπιλώσουν, να ενοχοποιήσουν το απεργιακό δικαίωμα και την περιφρούρησή του στους καταπέλτες.

Επιτίθενται χυδαία, συκοφαντικά κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, κατασκευάζοντας διάφορα βρώμικα σενάρια, για να μειώσουν την προσφορά τους στην ανάπτυξη και στη στήριξη των εργατικών - λαϊκών αγώνων, που είναι διαχρονική στάση αρχών των κομμουνιστών και των ταξικών δυνάμεων, πηγή έμπνευσης, κουράγιου για χιλιάδες εργαζόμενους.

Πρόκειται για μελετημένη τακτική που προωθούν εκπαιδευμένα, καλοπληρωμένα φερέφωνα, στελέχη του κεφαλαίου, στο χώρο της δημοσιογραφίας, που έχουν συνδέσει τη δική τους καλοπέραση, τη δική τους καριέρα, με το χτύπημα των εργατικών - λαϊκών αγώνων.

Η αποστολή που εκτελούν είναι σε συντονισμό με την κυβέρνηση και τροφοδοτείται από στημένες εφοπλιστικές - εργοδοτικές αναλύσεις, δηλώσεις του πρωθυπουργού, του κυβερνητικού εκπροσώπου ή άλλων στελεχών της κυβέρνησης, του ΛΑ.Ο.Σ. και της ΝΔ.

Κι αυτά, σε συνδυασμό με την προβολή, την παρακίνηση κατευθυνόμενων προβοκατόρικων ενεργειών, φτάνοντας μέχρι του σημείου να καλούν για επέμβαση τις δυνάμεις καταστολής, να λυσσομανούν για τη σύλληψη των προέδρων και γραμματέων των σωματείων ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και του προέδρου του συνδικάτου Μετάλλου του Πειραιά, στελεχών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, για τα οποία εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης από την εισαγγελία Πειραιά.

Αυτή είναι η δημοκρατία τους, αυτή είναι η αστική δημοκρατία που ό,τι και να κάνουν δεν μπορούν να την εξωραΐσουν. Ηταν, είναι και θα παραμείνει δικτατορία των μονοπωλίων, της αστικής τάξης.

Η κυβέρνηση και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα των πλουτοκρατών επιχειρούν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους με άθλιους ισχυρισμούς.

Πρώτο, προσπαθούν να επιβάλουν υποταγή στις αποφάσεις των δικαστηρίων που χαρακτηρίζουν τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, παρουσιάζοντας αυτή την αντιδημοκρατική θέση ως αναμφισβήτητη θέση που υποχρεούνται να ακολουθήσουν τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι .

Γι' αυτό, η αποφασιστική στάση των σωματείων ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» που εκπροσωπούν τα πληρώματα των μηχανοστασίων και ασκούν το απεργιακό δικαίωμα, απειθαρχώντας στις αντεργατικές αποφάσεις των δικαστηρίων, προκαλεί μίσος στα τσιράκια των εφοπλιστών και της αντιλαϊκής πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να καταδικάσουν μαζικά αυτές τις επικίνδυνες θέσεις, παίρνοντας υπόψη ότι η συμμόρφωση με τις αποφάσεις των δικαστηρίων που χαρακτηρίζουν τις εννέα στις δέκα απεργίες παράνομες σημαίνει αποδοχή της κατάργησης του απεργιακού δικαιώματος, αποδοχή του στόχου των αντεργατικών δυνάμεων που θέλουν το εργατικό κίνημα παροπλισμένο, αδύναμο να αντισταθεί, να διεκδικήσει την ώρα που το κεφάλαιο οργανώνει μια σφοδρή ,πολύ επικίνδυνη επίθεση σε όλα τα μέτωπα.

Δεύτερο, επιχειρούν να φορτώσουν τις ευθύνες του εκμεταλλευτικού συστήματος, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, για την κρίση, τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, στους ναυτεργάτες, στους εργαζόμενους και στους αγώνες τους ... στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ.

Η κυβέρνηση και τα δεκανίκια της ενοχοποιούν τους απεργιακούς αγώνες, μιλώντας για διαλυτικές καταστάσεις, συνέπειες στον τουρισμό και γενικότερα στην οικονομία.

Ταυτίζουν την οικονομία με τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, επιχειρώντας να επιβάλουν τη δική τους ταξική, αντεργατική θέση ως θέση των λαϊκών δυνάμεων.

Κάνουν και θα κάνουν τα πάντα για να κρύψουν την αλήθεια.

Να κρύψουν ότι διαλυτική είναι η πολιτική που χτυπάει τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, που στραγγαλίζει τους μικρούς επαγγελματίες και χειροτερεύει συνολικά την κατάσταση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, οι οποίες αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα, να κάνουν διακοπές, να ξεκουραστούν.

Η επιχειρηματολογία αυτών που ενοχοποιούν το απεργιακό δικαίωμα για κάθε πρόβλημα στηρίζεται συνειδητά στο ψέμα, αφού γνωρίζουν καλά π.χ. ότι η αύξηση της ανεργίας, η μείωση της παραγωγής, η μείωση της τουριστικής κίνησης κ.ά., χαρακτηρίζουν το σύνολο σχεδόν των καπιταλιστικών οικονομιών στις συνθήκες της κρίσης και δε σχετίζονται με την ανάπτυξη των αγώνων.

Τρίτο, επιχειρούν να στρέψουν τους εργαζόμενους - επιβάτες κατά των ναυτεργατών, για να παίξουν το απεργοσπαστικό βρώμικο παιχνίδι τους.

Πρόκειται για πάγια τακτική του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ. και της ΝΔ που τη χρησιμοποιούν για να χτυπήσουν τους λαϊκούς αγώνες.

Αυτοί που ουρλιάζουν σήμερα, λέγοντας ότι η απεργία των ναυτεργατών στερεί το δικαίωμα στους επιβάτες να ταξιδεύουν, είναι οι ίδιοι που συκοφαντούν κάθε εργατικό κλάδο που βρίσκεται σε κινητοποίηση, είναι οι ίδιοι που βλαστημούσαν την αγωνιζόμενη αγροτιά το προηγούμενο διάστημα.

Με ψέματα και τη συνδρομή των αστικών ΜΜΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν τη μαγική εικόνα που βολεύει την προπαγάνδα τους. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Για τη μέρα της απεργίας, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έκοψαν συνολικά 6.258 εισιτήρια προς όλους τους προορισμούς από το λιμάνι του Πειραιά. Τη συντριπτική πλειοψηφία αυτού του κόσμου τον κατέβασαν σκόπιμα στο λιμάνι, παρά το γεγονός ότι οι εφοπλιστές ήξεραν πως η απεργία θα γινόταν κανονικά.

Από τους χιλιάδες, όμως, που βρέθηκαν στο λιμάνι και παρά τη δικαιολογημένη αγανάκτησή τους για την κοροϊδία που υπέστησαν από τις ακτοπλοϊκές εταιρείες, μόνο ένας πυρήνας 15 το πολύ ανθρώπων, καθοδηγούμενος από στελέχη ακτοπλοϊκών εταιρειών, προσπάθησαν να παίξουν το ρόλο του δήθεν «αγανακτισμένου» σε βάρος των ναυτεργατών, επηρεάζοντας άλλους 60 με 70 επιβάτες.

Από τα ίδια τα στοιχεία, διαπιστώνεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ταξιδιωτών στάθηκε με συνέπεια απέναντι στον απεργιακό αγώνα. Αρνήθηκαν να παίξουν το παιχνίδι κυβέρνησης και εφοπλιστών που ήθελαν να φέρουν εργαζόμενους απέναντι σε απεργούς και να προκαλέσουν την καταστολή.

Αυτά είναι καταγεγραμμένα στις εικόνες των καναλιών και μπορεί ο καθένας να τα δει, για να καταλάβει το μέγεθος της αθλιότητας που προσπάθησαν να στήσουν σε βάρος των απεργών, για να συκοφαντήσουν τους εργατικούς αγώνες.

Η πείρα των εργαζομένων είναι μεγάλη, κι αυτή η πείρα μπορεί να αξιοποιηθεί και να συμβάλει στην αχρήστευση αυτής της αντιλαϊκής, διασπαστικής μεθόδευσης, με τη συμμετοχή στον κοινό αγώνα των εργαζομένων κατά των δυνάμεων του κεφαλαίου. Με την εκδήλωση της αναγκαίας στήριξης και τη μαχητική αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους κλάδους. Ετσι μπορεί να γίνει η πάλη πιο γερή και αυτό είναι το βασικό ζήτημα που καθορίζει τη στάση ενός εργαζόμενου που μπορεί να καθυστερήσει σε ένα ταξίδι λόγω της απεργίας στα καράβια, ή να έχει μια άλλη συνέπεια από μια άλλη κινητοποίηση.

Η κυβέρνηση καταθέτει στη Βουλή το νομοσχέδιο που καταργεί την Κοινωνική Ασφάλιση και διαλύει τα εργασιακά δικαιώματα.

Ο αγώνας του ταξικού κινήματος συνεχίζεται με την απεργία στις 29 Ιούνη, βάζοντας θεμέλια για πολύ σκληρές αναμετρήσεις με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική.

Για το λόγο αυτό, χρειάζεται ιδιαίτερη επιμονή και μεγάλη ευθύνη ώστε να μπούνε αποφασιστικά όλες οι δυνάμεις στη μάχη, να δυναμώσει η προσφορά για την οργάνωση και την κινητοποίηση της εργατικής τάξης, ρίχνοντας βάρος στους τόπους δουλειάς.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες θα είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα, αντιπαλεύοντας αποφασιστικά την επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, διαφωτίζοντας πλατιά τους εργαζόμενους, συσπειρώνοντας τις λαϊκές δυνάμεις, ώστε να δυναμώσει η αντίσταση, να περάσουν οι εργαζόμενοι στην αντεπίθεση, να ανοίξει ο δρόμος για την απαλλαγή από το καθεστώς της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.