Σε κοινή οργανωμένη πάλη προχωράνε οι εργαζόμενοι στο λιμάνι του Πειραιά, στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, στις ναυτιλιακές εταιρείες και οι ναυτεργάτες, για να αναδείξουν στον εργαζόμενο λαό ότι καράβια, λιμάνια, ναυπηγεία είναι δικός τους μόχθος και πρέπει να γίνουν λαϊκή περιουσία. Οτι η φιλομονοπωλιακή βάρβαρη πολιτική των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Ευρωπαϊκής Ενωσης, που στηρίζουν συνειδητά και οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, θα γίνεται συνεχώς επιθετικότερη, θα φουσκώνει όλο και πιο πολύ τα πανιά των πολυεθνικών του μεγάλου κεφαλαίου, για να αλώσουν ολόκληρη την ευρύτερη περιφέρεια του Πειραιά, να τσακίσουν εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, να συνθλίψουν τους μικρούς ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενους, να «φάνε» κάθε εναπομείναντα ελεύθερο χώρο και να κάνουν τη ζωή μαρτύριο συνολικά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών των περιοχών αυτών.

Αυτή η κοινή δράση, που μέσα από μια σειρά αγωνιστικές πρωτοβουλίες θα δώσει και το σύνθημα για τον ξεσηκωμό όλων των εργαζομένων του Πειραιά, αποφασίστηκε χτες το απόγευμα σε ευρεία σύσκεψη που έγινε με πρωτοβουλία της Γραμματείας Πειραιά του ΠΑΜΕ στο Εργατικό Κέντρο της πόλης. Το πρώτο μεγάλο βήμα αυτού του αγωνιστικού μετώπου θα είναι το παμπειραϊκό συλλαλητήριο που προγραμματίστηκε να γίνει στις 24 του Ιούνη.

Σημαντική ήταν η συμμετοχή στη χτεσινή σύσκεψη σωματείων, παρατάξεων, αλλά και εργαζομένων. Ανάμεσα σε άλλους όλα τα σωματεία της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, ναυτεργατικά σωματεία, το Σωματείο Μετάλλου Ελευσίνας, εργαζόμενοι από το τμήμα τροχαίου υλικού των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, οι οποίοι είναι πάνω από ένα χρόνο απλήρωτοι, λιμενεργάτες που για πρώτη φορά έκαναν το βήμα για να συναντηθούν με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, αγωνιστικές παρατάξεις από τους ναυτιλιακούς υπαλλήλους και άλλους χώρους, αλλά και σωματεία συνταξιούχων.

Στη σύσκεψη κεντρικός ομιλητής ήταν ο Ν. Ξουράφης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά. Επισήμανε αρχικά ότι «η αστική τάξη βλέπει τα λιμάνια όχι αποκλειστικά σαν πύλη ανεφοδιασμού, αλλά σαν σύμπλεγμα πολλών δραστηριοτήτων σε πολλούς τομείς της οικονομίας» για την επένδυση συσσωρευμένων κεφαλαίων, την αύξηση της κερδοφορίας της και το ξεπέρασμα της κρίσης.

Ανέφερε καταρχήν την εισβολή των πολυεθνικών και συγκεκριμένα της COSCO στον προβλήτα ΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ, βάζοντας ήδη στο χέρι το μεγαλύτερο τμήμα του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου της χώρας, ενώ προωθείται συμφωνία για την ανάδειξη της πολυεθνικής ως στρατηγικού επενδυτή στη μετατροπή του Πειραιά σε κέντρο διαμετακόμισης εμπορευμάτων, στη σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού με το τεράστιο εμπορευματικό κέντρο του Θριασίου περιουσίας ΟΣΕ, κλπ.

Οπως πρόσθεσε, οι επιπτώσεις σε βάρος της ζωής των εργαζομένων του Πειραιά θα είναι πολύ σοβαρές. Το «Σχέδιο Ανάπτυξης» και όλες οι παρεμβάσεις που προωθούνται όχι μόνο «δεν έχουν καμία σχέση με την ανάπτυξη των υποδομών, της ναυτιλίας, της ναυπηγικής βιομηχανίας από τη σκοπιά της ικανοποίησης των διευρυμένων λαϊκών αναγκών», αλλά, αντίθετα, θα αυξήσουν την ανεργία, θα διευρύνουν τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία, δε θα αφήσουν κανέναν ελεύθερο χώρο, ενώ συντριπτικό θα είναι το πλήγμα στους μικρούς ΕΒΕ.

«Η χώρα μας, ο Πειραιάς, τόνισε, έχουν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα που μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος του λαού. Αυτό που δεν επιτρέπει αυτή την πορεία είναι η εξουσία του κεφαλαίου, η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης». Επομένως, με την πάλη κατά της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, την πάλη κατά των ιδιωτικοποιήσεων, αναδεικνύουμε «ότι για να ικανοποιηθούν οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες απαιτείται εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης, στα χέρια του λαού. Οικονομία που θα στηρίζεται στην κοινωνικοποίηση των βασικών, συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, κεντρικός σχεδιασμός, εργατικός έλεγχος. Με αυτές τις προϋποθέσεις που μπορεί να διαμορφώσει η εργατική - λαϊκή πάλη με τις προϋποθέσεις της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας θα πιάνουν τόπο οι προτάσεις μας για ενιαίο, αποκλειστικά κρατικό φορέα στη ναυτιλία, για ενιαίο φορέα ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, κλπ.».

Ο διάλογος που αναπτύχθηκε μετέφερε την πείρα και τα όσα ήδη βιώνουν οι εργαζόμενοι στους κλάδους αυτούς από την πολιτική των μονοπωλίων.

Από τους λιμενεργάτες του ΟΛΠ αναφέρθηκε το εργασιακό γκέτο που ήδη έχει διαμορφωθεί στην προβλήτα που παραδόθηκε στην COSCO με εργολάβους, με εργαζόμενους που πληρώνονται με το κομμάτι και την έλλειψη των στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας.

Από τους ναυτεργάτες αναφέρθηκε η επίθεση που δέχονται αυτή την περίοδο και η συκοφαντία των αγώνων τους ενάντια στην απελευθέρωση της κρουαζιέρας, που προωθείται για να αλωνίζουν οι πολυεθνικές στο λιμάνι και στις θαλάσσιες ενδομεταφορές με χαμηλόμισθους ανασφάλιστους ναυτεργάτες.

Στο πλήγμα που έχουν δεχθεί οι ναυτιλιακοί υπάλληλοι από τις μαζικές απολύσεις μικρών εταιρειών μεταφοράς κοντέινερ που συνθλίφτηκαν από την μπότα της COSCO, αναφέρθηκαν εκπρόσωποι της παράταξης ΔΑΣ Υπαλλήλων στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό.