Από τη στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δημοσιοποίησε το σχέδιό της για την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων των πρώην ΔΕΚΟ, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο τόνισε τη σημασία της οργάνωσης του αγώνα ενάντια σε αυτήν την πολιτική, τη σημασία του αγώνα να γίνουν λαϊκή περιουσία. Αποκάλυψε τις αιτίες και τους στόχους της, υπογράμμισε τις ολότελα αρνητικές επιπτώσεις της όχι μόνο στους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ, αλλά στο σύνολο των εργαζομένων και του λαού. Εδειξε ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος όσο (και) αυτοί οι τομείς αναπτύσσονται με βάση τους κανόνες της κερδοφορίας των μονοπωλίων, ανεξαρτήτως βεβαίως ιδιοκτησίας, κρατικής καπιταλιστικής ή ιδιωτικής καπιταλιστικής.

Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικών τομέων της οικονομίας και της «απελευθέρωσης» των αντίστοιχων αγορών προωθείται σταδιακά, σχεδόν δύο δεκαετίες, από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και εξυπηρετεί την ανάπτυξη της δράσης των μονοπωλίων σ' αυτούς τους κλάδους, που στο παρελθόν, λόγω της απαίτησης μεγάλων κεφαλαίων για να στηθούν, αλλά μικρής κερδοφορίας, τους ήταν ασύμφοροι. Τότε υπηρετούσαν καλύτερα τα συμφέροντά τους όντας κρατικής καπιταλιστικής ιδιοκτησίας (π.χ. παροχή πάμφθηνων τιμολογίων στις επιχειρήσεις). Ενώ σήμερα με την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής, το πλήθος των εφαρμογών είναι υπερκερδοφόροι. Ετσι, παραδίδονται στο μεγάλο κεφάλαιο έτοιμες επιχειρήσεις (π.χ. ΟΤΕ, ΔΕΗ κ.λπ.), η δημιουργία των οποίων πληρώθηκε από τους εργαζόμενους και το λαό. Ετσι παρέχεται ελεύθερος χώρος επένδυσης υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων διαφόρων μονοπωλιακών ομίλων.

Οι επιπτώσεις της πολιτικής αυτής είναι πολλαπλές. Συρρικνώνεται διαρκώς το μόνιμο προσωπικό στις πρώην ΔΕΚΟ, επεκτείνονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, εντατικοποιείται η εργασία, καταργούνται οι κατακτήσεις. Εξίσου αρνητικές είναι οι επιπτώσεις στο σύνολο των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, καθώς ως χρήστες των υπηρεσιών και των προϊόντων αυτών των επιχειρήσεων καλούνται να πληρώσουν όλο και πιο ακριβά τιμολόγια. Ταυτόχρονα, απειλούνται κυριαρχικά δικαιώματα που συνδέονται με τομείς όπως λιμάνια, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες κ.λπ. Δραματικές είναι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον, στη δημόσια Υγεία, γιατί αυτή η ανάπτυξη γίνεται χωρίς μέτρα προστασίας.

Οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στήριξαν και στηρίζουν αυτήν την πολιτική. Οψιμα, σήμερα, μαζί με τις δυνάμεις της «Αυτόνομης Παρέμβασης» και άλλες εμφανιζόμενες ως «αριστερές» δυνάμεις προβάλλουν τη θέση για υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των πρώην ΔΕΚΟ. Ομως, μια τέτοια επιχείρηση, στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς και μέσα στον καπιταλισμό, ακόμα και όταν ανήκει 100% στο Δημόσιο, έχει στόχο την αύξηση των κερδών της μέσω της αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων και την επιβάρυνση της λαϊκής κατανάλωσης. Αυτή η θέση προστατεύει τον καπιταλισμό, αποπροσανατολίζει, επομένως υπονομεύει τον αγώνα των εργαζομένων. Το σημερινό κράτος είναι καπιταλιστικό.

Σήμερα, μόνη πραγματική απάντηση είναι οι εργαζόμενοι να καταδικάσουν την πολιτική των αστικών κομμάτων και των δυνάμεών τους στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να τους εγκαταλείψουν και συσπειρωμένοι στο ΠΑΜΕ να οργανώσουν τον αγώνα τους όχι μόνο για να βάλουν εμπόδια στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Αλλά να αντεπιτεθούν, με στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του άλλου δρόμου ανάπτυξης, της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, στο πλαίσιο της οποίας θα συγκροτηθούν ενιαίοι αποκλειστικά κρατικοί φορείς σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, οι οποίοι μέσω κεντρικού σχεδιασμού και εργατικού - λαϊκού ελέγχου θα παράγουν φθηνά και υψηλής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες.