Επιβεβαιώνουν ότι η μόνη «εγγύηση» που δίνει ο Ν.3846/2010 είναι για ένταση της αντεργατικής επίθεσης
Μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, διαθεσιμότητες, διευθέτηση χρόνου εργασίας, κατάτμηση άδειας - όλα τα έχει ο μπαχτσές! Ο Σύνδεσμος Εκτυπωτικών Μέσων Επικοινωνίας Ελλάδας (ΣΕΜΕΕ) - εργοδότες στο χώρο των Γραφικών Τεχνών, μέλος του ΣΕΒ - με εγκύκλιο του νομικού συμβούλου καλεί τα μέλη του Συνδέσμου να κάνουν χρήση των διατάξεων του νέου αντεργατικού νόμου 3846/2010 «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις», που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αποδεικνύεται, λοιπόν, πως η εργοδοσία δε χάνει ούτε λεπτό, για να βάλει στη ζωή όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που της έχουν δώσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις του δικομματισμού.
Με αυτήν την εγκύκλιο, που πιο πολύ μοιάζει με «οδηγίες προς ναυτιλομένους», ο νομικός σύμβουλος που την υπογράφει εξηγεί στους επιχειρηματίες με ποιο τρόπο θα μπορέσουν να προωθήσουν όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις, εκβιάζοντας τους εργαζόμενους να διαλέξουν μεταξύ ανεργίας και δουλειάς σε συνθήκες σκλαβιάς. Από την αρχή του εγγράφου σημειώνεται ότι με το νόμο αυτόν «παρουσιάζονται καινούριες δυνατότητες προς τις επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους της χώρας ώστε, προκειμένου να αποφύγουν μαζικές απολύσεις για οικονομοτεχνικούς λόγους, να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν την άσχημη οικονομική συγκυρία με συγκεκριμένα εργαλεία».
Ποια είναι, όμως, αυτά τα εργαλεία; Το κείμενο είναι σαφές και μεταξύ άλλων αναφέρει:
Με ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων καλεί τους εργαζόμενους να αντιπαλέψουν κάθε αντεργατική απαίτηση. Η Ενωση καταγγέλλει την κλιμάκωση της επίθεσης που στηρίζουν ΣΕΒ,ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΛΑ.Ο.Σ.,ΕΕ,ΔΝΤ αλλά και τις ευθύνες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ «που καλλιεργούν στάση αναμονής και την αυταπάτη ότι υπάρχει και καλός εργοδότης». «Για να έχουν κέρδη οι εργοδότες πετάνε στο δρόμο τους εργαζόμενους ή τους ζητούν να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς δικαιώματα, να μην μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους», επισημαίνει, τονίζοντας την ανάγκη για «ανάπτυξη με κέντρο τις σύγχρονες αυξημένες ανάγκες της εργατικής οικογένειας, με λαϊκή εξουσία, οικονομία, χωρίς την πλουτοκρατία».