Διαρκής συρρίκνωση της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος από τα νοικοκυριά διαπιστώνεται από τα στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ για το πρώτο τρίμηνο του 2010.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα των «φτηνών» τιμολογίων της ΔΕΗ, που τόσο πολύ θέλουν να τα αλλάξουν και να τα «εξορθολογίσουν», τόσο η διοίκησή της όσο και η κυβέρνηση.

Αυτά είναι όμως και τα αποτελέσματα της γενικότερης αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής. Στην πράξη και όχι στα λόγια. Είναι η πολιτική που αναγκάζει μια οικογένεια να καταναλώνει λιγότερο ηλεκτρικό ρεύμα. Και ίσως δεν άρχισε από αυτό, αλλά σίγουρα δε θα μείνει σ' αυτό.

Κόβεις από το ρεύμα, κόβεις από το τηλέφωνο, κόβεις τα «περιττά» από το σούπερ μάρκετ - άραγε ποια είναι αυτά; - κόβεις από τα ρούχα, κόβεις, κόβεις.

Είναι σίγουρο ότι κάποιοι θα μιλήσουν για «σπάταλους» και «σπατάλες» που περιορίζονται. Αλλά ποιος και πώς μπορεί να κρίνει την «σπατάλη»; Ιδίως όταν η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών εντείνεται διαρκώς και η εργατική - λαϊκή οικογένεια πληρώνει ακόμη περισσότερα για την μόρφωση των παιδιών, την υγεία, τη μετακίνηση, την ψυχαγωγία.

Αν μπορεί να το κάνει, καθώς είναι σίγουρο ότι περισσότεροι από ποτέ αδυνατούν πλέον να καλύψουν ορισμένες και από τις βασικές ανάγκες τους.