«Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν, οι καλές προθέσεις πάνε περίπατο», σημειώνει η «Wall Street Journal», αναφερόμενη στην περικοπή των κονδυλίων της λεγόμενης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», λόγω της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, στις βρετανικές επιχειρήσεις, το 2009 το ένα τρίτο εξ αυτών «ψαλίδισαν» τους προϋπολογισμούς τους για την «κοινωνική ευθύνη», ενώ και η ...φιλανθρωπική δράση των επιχειρήσεων και οι δωρεές κατέγραψαν πτώση 8% το 2008.

Ο πρόεδρος μάλιστα του τραπεζικού ομίλου HSBC υποστήριξε ότι η «κοινωνική εταιρική ευθύνη» θα πρέπει να υποκατασταθεί από την επικέντρωση στην «εταιρική βιωσιμότητα», η οποία δεν αποτελεί πρόσθετη δαπάνη για την επιχείρηση, αλλά εξυπηρετεί ουσιαστικά αυτόν καθ' αυτόν το «λόγο ύπαρξης» της επιχείρησης. Το ζήτημα αυτό τέθηκε και στο Νταβός από πολλά κορυφαία επιχειρηματικά στελέχη...

Παραλίγο, λοιπόν, να ...βάλουμε τα κλάματα με όλα αυτά που διαβάζουμε στον αστικό Τύπο. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι τα κονδύλια «κοινωνικής εταιρικής ευθύνης», οι δωρεές και οι φιλανθρωπίες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ψευδεπίγραφο διαφημιστικό κόλπο για να προπαγανδίζουν τα μονοπώλια τα προϊόντα τους και να θησαυρίζουν, αλλά και για να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο, αυτό που εκμεταλλεύεται και ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, ακόμη και μέχρι θανάτου.

Την «εταιρική βιωσιμότητα» και ανάπτυξη των μονοπωλίων εξασφαλίζει και η «εταιρική κοινωνική ευθύνη». Μόνο που στη σημερινή περίοδο «ισχνών αγελάδων» τα μονοπώλια δε χρειάζονται οποιονδήποτε υποκριτικό «φερετζέ» για να ληστεύουν, εκμεταλλεύονται και κερδοσκοπούν. Αλλωστε, πώς να αποδείξουν την «κοινωνική τους ευθύνη», όταν τον τελευταίο χρόνο έχουν στείλει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία;