Το... «τσουνάμι» της «φιλανθρωπίας» που εμφανίζεται μετά από κάθε καταστροφή, «παρασέρνει» και τους προβεβλημένους εκπροσώπους της βιομηχανίας του θεάματος. Αυτή η βιομηχανία προσφέρεται ιδιαίτερα για «άφεση αμαρτιών» των πρωταγωνιστών της - των «σταρ» της κινηματογραφικής και μουσικής βιομηχανίας - και των εταιρειών που βρίσκονται πίσω τους.

Ταυτόχρονα, αποτελεί το πλέον «πιασάρικο» εργαλείο για να προσανατολιστούν τα ακροατήριά τους μακριά από «κακές» σκέψεις, όπως, λ.χ., για το αν πραγματικά φταίνε τα τσουνάμι και οι σεισμοί για τις τραγωδίες που εξελίσσονται στις πλέον εξαθλιωμένες χώρες του πλανήτη.

Υπάρχουν, όμως, και εξαιρέσεις μέσα σε αυτό το πλαστό... «αγαπησιάρικο» κλίμα. Το παλιό, γνωστό, «χέβι μέταλ» συγκρότημα «AC/DC» κάλεσε τους πλούσιους «φιλάνθρωπους» να μην κάνουν κήρυγμα εκ του ασφαλούς. «Ο κόσμος δε θέλει να ακούει πλούσιες διασημότητες, όπως ο Μπομπ Γκέλντοφ και ο Μπόνο, να του υποδεικνύει να μην ξεχνάει τα παιδιά που πεινάνε», είπε ο Μπράιαν Τζόνσον, «ψυχή» του συγκροτήματος. «Σταματήστε να κάνετε κήρυγμα στο κοινό σας για να προσφέρει λεφτά», δήλωσε στην αυστραλιανή εφημερίδα «Daily Telegraph». «Εγώ δε λέω σε κανέναν ότι πρέπει να δίνει λεφτά. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Να κάνουν φιλανθρωπίες, πολύ ωραία, αλλά όχι σε παγκόσμια μετάδοση», συμπλήρωσε ο Τζόνσον, τονίζοντας ότι εκείνος και το συγκρότημά του «δίνουν από τα δικά τους χρήματα» και δε δημοσιοποιούν τη δράση τους.

Αυτά, ίσως, να ακούγονται προφανή, ίσως και όχι τόσο σπουδαία, για τους προοδευτικούς ανθρώπους. Είναι, ωστόσο, αξιοσημείωτα στην εποχή μας, που όλο και λιγοστεύουν τέτοιες φωνές από τα «μέσα» της βιομηχανίας του θεάματος.