Κυριακή 10 Γενάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 15
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
NTOΠΙΝΓΚ
Στις αγοραίες λογικές οι αιτίες του

Η νέα χρονιά διανύει τα πρώτα της 10 βήματα αλλά οι αναμνήσεις της περασμένης - που πλέον αναπαύεται στην αγκαλιά της Ιστορίας - δεν έχουν ξεθωριάσει. Ανάμεσά τους και αυτές που αφορούν το ντόπινγκ. Παραμένουν νωπές και περιμένουν (όποιον/α βέβαια θέλει) την αξιοποίησή τους. Ωστε να (ξανα)απαντηθούν ερωτήματα σαν το γιατί και πώς, αλλά κυρίως τι πρέπει να γίνει για να τεθούμε σε πορεία μετρίασης με στόχο την εξάλειψη του φαινομένου.

Οχι ότι και πριν δεν είχαν απαντηθεί (και) αυτά τα ερωτήματα. Απλά δίνεται μια ακόμα ευκαιρία, για όσους/ες δεν στρουθοκαμηλίζουν, να ξαναδούν σε βάθος το θέμα. Η μάστιγα (και) της φαρμακοδιέγερσης είναι ένα ζήτημα, κατά βάση, πολιτικό. Αρα, οι θεωρίες και οι πρακτικές που διαμορφώνουν το κοινωνικό γίγνεσθαι καθορίζουν και ό,τι αφορά το ντόπινγκ. Πρόκειται για ένα φαινόμενο όχι μονοδιάστατο, αλλά πολυπαραγοντικό. Με αλληλεπιδράσεις σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης ύπαρξης και δραστηριότητας.

Προσχηματικές, αποπροσανατολιστικές, ηθικοπλαστικές και μονοδιάστατες ...εξηγήσεις (μεμονωμένα περιστατικά, «κακά και παραστρατημένα παιδιά», «κακοί» παράγοντες και έμποροι, «μοιραία» γεγονότα, το «κακό το ριζικό μας»...) μόνο ένα στόχο έχουν. Να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες και το βασικό ένοχο. Τον καπιταλισμό και τη (σύμφυτη) αγοραία λογική στην αντιμετώπιση ανθρώπων, υπηρεσιών, αγαθών, αξιών κλπ.

ΕΣΚΑΝ: Ανακοίνωσε αύξηση κρουσμάτων

Λίγο πριν την επίσημη έλευση του 2010 το Εθνικό Συμβούλιο Καταπολέμησης του Ντόπινγκ (ΕΣΚΑΝ) δημοσιοποίησε τον απολογισμό των ελέγχων που πραγματοποίησε από 1 Γενάρη 2009 έως και 30 Δεκέμβρη 2009. Διενεργήθηκαν 3.163 έλεγχοι ντόπινγκ (2.510 εντός αγώνων, 646 εκτός αγώνων, 7 έλεγχοι στο αίμα) και προέκυψαν συνολικά 25 παραβάσεις ντόπινγκ σε 10 διαφορετικά αθλήματα. Το 2008 είχαν καταγραφεί 23 παραβάσεις σε 13 αθλήματα, ενώ υπήρχαν άλλες 23 περιπτώσεις αθλητών οι οποίοι βρίσκονταν υπό παρακολούθηση λόγω αυξημένων τιμών τεστοστερόνης που χαρακτηρίστηκε ενδογενής.

Πιο συγκεκριμένα οι παραβάσεις που καταγράφηκαν το 2009 ήταν... ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: 3 παραβάσεις στη Super League (κοκαΐνη, βουδεσονίδη, μεθυλεξαναμίνη), 1 παράβαση στη Γ' Εθνική (μεθυλεξαναμίνη). ΒΟΛΕΪ: 1 παράβαση (κάνναβη). ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ: 10 παραβάσεις (7 μεθυλεξαναμίνη, 3 στανονοζόλη). ΣΤΙΒΟΣ: 2 παραβάσεις (μεθυλεξαναμίνη, στανονοζόλη). ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ: 1 παράβαση (μεθυλεξαναμίνη). ΑΜΕΑ (ειδικές ανάγκες!): 2 παραβάσεις (εξωγενής τεστοστερόνη, υδροχλωροθειαζίδη). ΜΠΑΣΚΕΤ: 1 παράβαση (κάνναβη). ΠΥΓΜΑΧΙΑ: 2 παραβάσεις (κάνναβη). ΧΑΝΤΜΠΟΛ: 1 παράβαση (κάνναβη). ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ: 1 παράβαση (αποφυγή ελέγχου).

Το 2008 είχαν καταγραφεί σε ποδόσφαιρο 5 (κάνναβη, κοκκαΐνη, finasteride, clenbuterol, ηρωίνη, αποφυγή ελέγχου), κολύμβηση 3 (budesonude, εξωγενής τεστοστερόνη, methiltrienolone), στίβο 2 (methiltrienolone) και από 1 σε βόλεϊ (κάνναβη), ποδηλασία (oxandrolone), κωπηλασία (finasteride), χόκεϊ (budesonude), τρίαθλο (formoterol και budesonude), πυγμαχία (stanozolol), άρση βαρών (χοριακή γοναδοτροπίνη), μπάσκετ (κάνναβη), πάλη (clenbuterol).

Γιατί λοιπόν ένας νέος άνθρωπος, ρισκάρει την υγεία ή και τη ζωή του; Ποιοι και γιατί - εμμέσως ή αμέσως - καλλιεργούν ή/και αποδέχονται τις συνθήκες για να ευδοκιμήσει το φαινόμενο του ντόπινγκ; Ποιους, πολυεπίπεδα, εξυπηρετεί; Οι απαντήσεις δείχνουν και τις αληθινές αιτίες. Και οδηγούν νομοτελειακά σε ευθεία αμφισβήτηση του κοινωνικοπολιτικού άρα και αθλητικού πλαισίου. Των στρατηγικών και πολιτικών επιλογών από τους υπηρέτες και αφεντάδες του.

Συνώνυμο του σημερινού συστήματος

«Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε: Τα χρυσά μετάλλια ή θέλουμε αυτό που γινόταν μια φορά και έναν καιρό, που οι Ελληνες αθλητές ήταν τελευταίοι;». Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν (στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84») - λίγο μετά τη δημοσιοποίηση του ομαδικού ντοπαρίσματος στην Εθνική άρσης βαρών - από το στόμα της παγκόσμιας πρωταθλήτριας στο άθλημα, Αννας Στρούμπου.

Σ' έρευνα της «Sports Illustrated» (1997) είχαν ερωτηθεί 198 πιθανοί μελλοντικοί Ολυμπιονίκες αν θα ντοπάρονταν, έχοντας τη διαβεβαίωση πως θα κερδίσουν και δε θα συλληφθούν. Το 98% απάντησε ναι... Οταν ρωτήθηκαν αν θα χρησιμοποιούσαν μη ανιχνεύσιμη ουσία, η οποία θα τους βοηθούσε να κερδίζουν (με τ' ανάλογα ανταλλάγματα) για πέντε χρόνια αλλά με πιθανότητα να πεθάνουν, περισσότερο από το 50% απάντησε θετικά...

Ο Βρετανός σπρίντερ Ντουέιν Τσέιμπερς, στην αυτοβιογραφία του, παραδέχτηκε ότι είχε ντοπαριστεί πάνω από 300 φορές (πιάστηκε μόνο μία...). Κίνητρο να παίξει τη ζωή του κορόνα - γράμματα (όπως εξηγεί) ήταν το οικονομικό όφελος. Είχε συμβόλαιο συνεργασίας (200.000 λιρών) με γνωστή πολυεθνική εταιρεία αθλητικών ειδών, στο οποίο όμως υπήρχε ο όρος περικοπής του ποσού στο μισό αν δεν περιλαμβανόταν στους τρεις κορυφαίους αθλητές του αγωνίσματος στις λίστες της IAAF...

«Φταίνε οι σπόνσορες. Ο αθλητής στοχεύει στα λεφτά, στην πλούσια ζωή, και τα αναβολικά μπορούν να τον κάνουν να φθάσει εκεί»... Τάδε έφη η (τρεις φορές χρυσή ολυμπιονίκης στην κολύμβηση) Αυστραλέζα Ντον Φρέιζερ. Ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Ζαγκ Ρογκ, όμως έχει άλλη άποψη: «Δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και αθλητισμός χωρίς μεγάλες εταιρείες»...

Σ' αυτές τις συνθήκες και με αυτές τις απόψεις λοιπόν λειτουργεί - στην πραγματικότητα - και ο αθλητισμός. Από δικαίωμα, με στόχο την ευεξία, την ψυχαγωγία, την υγεία, το ατσάλωμα χαρακτήρα και οργανισμού μετατράπηκε σε εμπόρευμα με στόχο την κερδοφορία (αναλογικά) των εμπλεκομένων. Και μέσο χειραγώγησης συνειδήσεων. Πλάθει - στην πλειοψηφία τους - μονοδιάστατους ανθρώπους, με ένα σκοπό. Την επίτευξη του τρίπτυχου νίκη - ρεκόρ - αντάλλαγμα.

Ομως τα όρια του ανθρώπινου οργανισμού είναι πεπερασμένα. Σ' αντίθεση με την όρεξη του εκμεταλλευτών του για κέρδη. Ετσι οι απαιτήσεις (συχνότητα και ποσότητα αγώνων, όρια των ρεκόρ, ώρες προπόνησης κλπ) συνεχώς μεγαλώνουν. Και για ν' ανταποκριθεί κάποιος αναγκάζεται να καταφύγει σ' άλλες μεθόδους. Ετσι λειτουργεί το σύστημα...

Θέμα πολιτικής βούλησης

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παρουσιάζονται σαν πολέμιοι του επικίνδυνου (ψυχικά και οργανικά) φαινομένου και - όταν κυβερνούν - μέσω αλλεπάλληλων νομοθετημάτων ισχυρίζονται πως θα «χτυπήσουν» το κακό. Ομως το φαινόμενο όχι μόνο διατηρείται, αλλά και διευρύνεται. Αρα, ακόμα και αν δεχτούμε το αγαθό των προθέσεων, στην πράξη διαπιστώνουμε παταγώδη αποτυχία.

Ενας από τους μεγαλύτερους συμμάχους (και) του ντόπινγκ, είναι η συνειδητή υποκρισία, ο στρουθοκαμηλισμός, η επιφανειακή και αποσπασματική - άκαιρου ηθικοπλαστικού περιεχομένου - κρίση. Που ξεκόβει το φαινόμενο από το ευρύτερο περιβάλλον, μέσα στο οποίο αναπτύσσεται, και το καθιστά «φαινόμενο γυάλας». Που, εντέλει, οδηγεί σε αποπροσανατολισμό και απόκρυψη των πραγματικών αιτιών. Επίσης είναι η διάσταση λόγων και έργων, που λειτουργούν σαν θερμοκήπιο για την ανάπτυξή του. Καθιστώντας όποιον μετέρχεται τα παραπάνω ή και άλλα ανάλογα τεχνάσματα - ουσιαστικά - συνένοχο.

Φταίει άραγε το «κακό το ριζικό μας» ή μήπως είναι προδιαγεγραμμένη η πορεία; Με ημίμετρα και αποσπασματικού χαρακτήρα κινήσεις, χωρίς σε βάθος και συνολική εξέταση - αντιμετώπιση των αιτίων δεν υπάρχουν πραγματικές λύσεις. Για να υπάρξουν απαιτείται πραγματική βούληση και πολιτική σύγκρουσης με τις γενεσιουργές αιτίες.

Ιδεολογήματα, ψηφοθηρικές τακτικές και μια χρυσοφόρα βιομηχανία, αποτελούν το θερμοκήπιο μέσα στο οποίο γεννιέται και αναπτύσσεται το ντόπινγκ. Η φράση «νίκη πάση θυσία» αποτελεί το κλειδί της υπόθεσης. Αυτή καθ' αυτή και όσα περιλαμβάνει, αφορούν άραγε μόνο τον αθλητισμό; Μόνο στο κομμάτι αυτό (και) της ελληνικής κοινωνίας περιορίζεται η παθογένεια και η διαστρέβλωση; 'Η μήπως απλά βρίσκει εφαρμογή, ως συνέχεια, ανάλογων ή αντίστοιχων στα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας; Είναι ή όχι αντανάκλαση μιας - γενικότερα - κοινωνικής σήψης και συνέχεια αποπροσανατολισμού, ο οποίος εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα;

Το φαινόμενο (και) του ντόπινγκ αποτελεί ένα εξάμβλωμα του συστήματος. Η γενεσιουργός αιτία, το υπόβαθρο και τα μέσα ανάπτυξής του, αποτελούν αυτόνομα κομμάτια ή παράγωγα του καπιταλισμού και όσων αυτός πρεσβεύει. Των θεωρήσεων που - με διαφόρους τρόπους - έχει επιβάλλει σαν μονόδρομο, «σύγχρονη» αντίληψη, κυρίαρχη άποψη των πραγμάτων. Οσοι λοιπόν την καλλιεργούν ή απλά την αποδέχονται - συνειδητά ή ασυνείδητα - είναι (κατ' αναλογία) συνένοχοι.


Γ. ΚΑΝΤΖΙΛΙΕΡΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ