Oι εργαζόμενοι στο κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας πλήρωσαν πολύ σκληρά τη διεθνή οικονομική κρίση με εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις. Οπως τα καράβια στη φουρτούνα απαλλάσσονται από τη «σαβούρα» για να σωθούν, έτσι και οι αυτοκινητοβιομηχανίες χρησιμοποίησαν τους εργαζόμενους σαν περιττό φορτίο για να ξεπεράσουν την κρίση. Μια κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν και όξυναν στο μεταξύ τους ανταγωνισμό.

Ομως, ήταν σαφές ότι η κρίση λειτουργούσε για τις αυτοκινητοβιομηχανίες ως ευκαιρία για να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές, αλλά και για να επιβάλλουν ακόμη σκληρότερους όρους εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, ακόμη και για να λύσουν τους λογαριασμούς τους με το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αντεργατικής συμπεριφοράς το έδωσε η «Ford». Η γνωστή αμερικάνικη αυτοκινητοβιομηχανία κατά τη διάρκεια της τελευταίας 4ετίας, έχει αποδυθεί σε μία μεγάλη προσπάθεια «ανασυγκρότησής» της, στο πλαίσιο της οποίας έχει κλείσει εργοστάσια και απολύσει δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους.

Την περασμένη Δευτέρα η «Ford» ανακοίνωσε ένα νέο πρόγραμμα απολύσεων. Μόνο που αυτή τη φορά το πρόγραμμα δεν αφορά γενικά στους εργαζόμενους, αλλά αποκλειστικά στους συνδικαλισμένους! Συγκεκριμένα, ανακοινώθηκε το άνοιγμα ειδικού ταμείου «εθελουσίας εξόδου» για 41.000 συνδικαλισμένους εργαζομένους της στις ΗΠΑ.

«Αυτό εντάσσεται στην ακατάπαυστη προσπάθειά μας να συστοιχίσουμε τις δυνατότητες παραγωγής μας με τις ανάγκες μας και τις απαιτήσεις της αγοράς» δήλωσε η εκπρόσωπος της εταιρείας Μάρσι Ιβανς.

Οι συνδικαλισμένοι υπάλληλοι της «Ford» στη Βόρειο Αμερική είδαν τον αριθμό τους να μειώνεται από 100.100 στα τέλη του 2005 σε 50.200 στις 30 του περασμένου Σεπτέμβρη, ενώ ο αριθμός των μη συνδικαλισμένων εργαζομένων μειώθηκε από 35.600 σε 21.300 κατά την ίδια περίοδο.