Ο χρόνος που φεύγει έφερε ένα επιπρόσθετο βάρος στη χρόνια κρίση της ελληνικής κοινωνίας. Στην έτσι κι αλλιώς εκτεταμένη σήψη και διαφθορά του ελληνικού οικονομικο - πολιτικού συστήματος προστέθηκε η σήψη του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Πρόκειται για την ανεξέλεγκτη μεθοδευμένη λειτουργία των αποκαλούμενων «golden boys» του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Με τη μέθοδο μαζικών τραπεζικών δανείων άνευ αντικρίσματος και την ανάλογη διεθνή κυκλοφορία αντίστοιχων τίτλων κάθε λογής, έβαλαν χέρι με μιας στον όγκο της διεθνούς υπεραξίας. Η δράση τους απλώθηκε γρήγορα σαν ενδημικό αφροδίσιο νόσημα στις διεθνείς αγορές.

Η μεθοδευμένη κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος πήρε τη μορφή κρίσης του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά από την αρχή του προηγούμενου εικοστού αιώνα ότι το χρηματιστικό κεφάλαιο αποτελεί την ανώτατη καθοριστική μορφή του συνολικού κεφαλαίου κι ότι ο επεκτατισμός του ως ζωτική ανάγκη λειτουργίας και ύπαρξης μετουσιώνεται πολιτικά στον ιμπεριαλισμό κάθε μορφής. Πίσω από τα αποκαλούμενα διαχειριστικά «golden boys» και τις παχυλές αμοιβές τους βρίσκεται η κεφαλαιοκρατική ομάδα του χρηματιστικού κεφαλαίου. Το χρόνο που φεύγει, η δραστηριότητα αυτού του παρασιτικού στρώματος ξεπέρασε τον ίδιο τον εαυτό του. Με τον αέρα του ανεξέλεγκτου της κεφαλαιοκρατικής πρωτοκαθεδρίας επέβαλε στη διεθνή οικονομία μεθόδους δανεισμένες από την ηθική κλίμακα της κατώτερης βαθμίδας του κοινωνικού περιθωρίου. Με τη μέθοδο του δανειστή συγκροτήθηκε σε προσκηνιακή ομάδα λίγων ισχυρών χρηματοπιστωτικών ομίλων με την ανοιχτή μορφή, «η Διεθνής των Τοκογλύφων». Σε ευθεία συνεργασία με τα εθνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και με την επιρροή έως και υποταγή των αστικών κυβερνήσεων μετέβαλαν έθνη και λαούς σε οφειλέτες και επαίτες άγνωστων ανεξέλεγκτων διεθνών δοσοληψιών από προδοτικές κυβερνήσεις και κάστες. Οι λεπτομέρειες στα σχέδια της Διεθνούς των Τοκογλύφων είναι άγνωστες. Είναι όμως γνωστό ότι το αίμα της διεθνούς απομύζησης των λαών διακλαδώνεται τροφοδοτώντας όλα τα εθνικά της κλιμάκια.

Στην Ελλάδα, η «Διεθνής των Τοκογλύφων» επέβαλε ένα καθεστώς πανεθνικής παλλαϊκής απομύζησης με τη μέθοδο του κρατικού δανεισμού σε συνεργασία με τη μεγαλοαστική τάξη προεξάρχοντος του τμήματος του χρηματιστικού κεφαλαίου. Ολα ξεκινούν από την αρχή της δεκαετίας του '90 με την ανατροπή των βαλκανικών Λαϊκών Δημοκρατιών. Τότε το ελληνικό κεφάλαιο ένιωσε τη δυνατότητα να ασκήσει περιφερειακό οικονομικό ιμπεριαλισμό ενισχυόμενο από την παρουσία μισθοφορικών εκστρατευτικών μονάδων σε πολυεθνικά σχήματα. Οι οικονομικοί κρουνοί του αστικού κράτους άνοιξαν διά μέσου της πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων με τη μεθοδευμένη πολιτική της «διείσδυσης». Υπέρογκα ποσά διοχετεύτηκαν στους κεφαλαιοκράτες με διάφορες μορφές επιδοτήσεων, παροχών, ενισχύσεων κ.λπ. Το υπέρογκο κρατικό χρέος έγινε βρόχος στο λαιμό της πλειοψηφίας των Ελλήνων. Η ελληνική μεγαλοαστική τάξη κατέστησε το λαό διεθνή ζήτουλα στις ορέξεις της «Διεθνούς των Τοκογλύφων» δανειστών. Οι Ελληνες κεφαλαιοκράτες που πήραν το χρήμα δε φαίνονται πουθενά. Στη θέση τους, η κυβέρνηση ανέλαβε να φορτώσει το χρέος στην πλειοψηφία των Ελλήνων με τη μέθοδο της «αναλογικότητας των βαρών». Απομένει να φανεί, εάν η οικονομική υποδούλωση της Ελλάδας θα έχει ανάλογες δυσμενείς επιπτώσεις και στην εξωτερική της πολιτική με τα ανοιχτά εθνικά θέματα. Είναι σαφές πλέον: Η αστική τάξη πούλησε την Ελλάδα και το λαό της στην αγορά της «Διεθνούς των Τοκογλύφων».