Ηταν θέμα χρόνου η ντόπια αστική τάξη να επιστρατεύσει και τις τελευταίες εφεδρείες της στον πόλεμο που διεξάγει σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Η διπλή παρέμβαση Μητσοτάκη μέσα σε λίγες μέρες και το περιεχόμενό της, οι παρεμβάσεις κυβερνητικών στελεχών ότι δεν έχει δικαίωμα μια μειοψηφία να παλεύει η πολιτική της να αποκτήσει λαϊκή πλειοψηφία, που στόχο έχει την πολιτική και τη δράση του ΚΚΕ, αποβλέπουν να συνδράμουν την προπαγάνδα και να εντείνουν τους εκβιασμούς για την υφαρπαγή της λαϊκής συναίνεσης σε μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και καλείται σήμερα να τα φέρει σε πέρας η κυβέρνηση. Η παρέμβαση Μητσοτάκη (γραπτή δήλωση και συνέντευξη στο δελτίο ειδήσεων του MEGA), των αστικών ΜΜΕ, των κυβερνητικών στελεχών, εντάσσεται στην ομοβροντία κελευσμάτων προς τα λαϊκά στρώματα να αποδεχτούν μοιρολατρικά την επίθεση στα ασφαλιστικά, εργασιακά και άλλα δικαιώματά τους. Προστίθεται στην προσπάθεια να τρομοκρατηθεί ο λαός, να παραιτηθεί από τους αγώνες και να παραδώσει μοιρολατρικά τις τελευταίες κατακτήσεις του στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΕΕ και «κοινωνικών εταίρων».

Κρίνοντας τις εξελίξεις από τη σκοπιά της τάξης που με συνέπεια υπηρετούν, όλοι οι παραπάνω περιγράφουν με μελανά χρώματα τους δείκτες και τις προοπτικές της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας σε συνθήκες κρίσης. Αναπαράγοντας το ιδεολόγημα του «εθνικού συμφέροντος», καλούν τους εργαζόμενους και το λαό να δώσουν απλόχερα τη συναίνεσή τους για να σωθεί το κεφάλαιο, στοχοποιώντας σαν «φασιστική» κάθε οργανωμένη μαζική αντίδραση στην κυρίαρχη πολιτική. Κάνουν λόγο για «μειοψηφίες» που είναι ανήκουστο να προσπαθούν να επιβάλουν την άποψή τους. Στο αποκορύφωμα, ισχυρίζονται πως είναι «επικίνδυνα πράγματα» να καλεί ένα κόμμα το λαό σε ταξικό πόλεμο και πως «δεν υπάρχει ανυπακοή», αφού όλοι «πρέπει να τηρούμε τη δημοκρατική νομιμότητα».

Η «δημοκρατική νομιμότητα» που επικαλείται η αστική τάξη, είναι η υποταγή στη «δημοκρατία» της εκμετάλλευσης, που επιδιώκει να κάνει ολοένα και πιο φτηνή την εργατική δύναμη για να κερδίζει μια χούφτα κεφαλαιοκρατών. Αυτοί συναποτελούν την πραγματική μειοψηφία, που χρησιμοποιεί κάθε μορφή βίας για να επιβάλει τα συμφέροντά της στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Στην αποδοχή σαν τετελεσμένου αυτού του άγριου ταξικού συστήματος προσπαθούν μάταια να σύρουν το ΚΚΕ, ξέροντας πως είναι όρος αναγκαίος για να υποτάξουν το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίησή του.

Μέρα πανεργατικής απεργίας σήμερα και οι εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα έχουν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να φοβίσουν αυτούς που προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν. Να δείξουν πως δε χαμπαριάζουν από εκβιασμούς και «νουθεσίες», από απειλές και καλοπιάσματα. Και πως βαθαίνει στην εργατική συνείδηση το κριτήριο εκείνο που λέει ότι τα συμφέροντα της εργατικής και της αστικής τάξης ήταν, είναι και θα είναι αντικρουόμενα, ασύμβατα. Ετσι μπορεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα να μετρήσει θαρρετά βήματα και κατακτήσεις. Να ανοίξει το δρόμο για πιο ριζοσπαστικές αλλαγές, που θα φτάνουν μέχρι το επίπεδο της εξουσίας. Γιατί αρέσει - δεν αρέσει στους αστούς και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!