Την πρόταση για δανεισμό του ελληνικού Δημοσίου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) με επιτόκιο 1% (αυτό που ισχύει σήμερα για το δανεισμό των εμπορικών τραπεζών) επανέλαβε χτες ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης, με αφορμή την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από κάποιον διεθνή οίκο αξιολόγησης. Από αυτούς που παίζουν ενεργό ρόλο στο κερδοσκοπικό παιγνίδι των τραπεζών.

Κάπως τα έχουν μπερδέψει τα πράγματα εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με το ρόλο που επιτελούν οι διάφοροι οργανισμοί στη σημερινή φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού. Κατά πρώτο η ΕΚΤ δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα για να παράσχει στήριξη και βοήθεια σε κάθε κατατρεγμένο. Είναι μηχανισμός κρατικομονοπωλιακής παρέμβασης, που επιδιώκει την επιτάχυνση της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης στο χώρο του πιστωτικού κεφαλαίου. Γι' αυτό την φτιάξανε και αυτό το ρόλο επιτελεί. Και αποτελεί μικροαστική φαντασιοπληξία να πιστεύει κανείς, ότι στα σημερινά πλαίσια μπορεί να... μεταρρυθμιστεί η ΕΚΤ και από μηχανισμό στήριξης του τραπεζικού κεφαλαίου, να μετατραπεί σε οργανισμό παροχής βοήθειας στα καπιταλιστικά κράτη που εμφανίζουν υψηλό χρέος.

Κατά δεύτερο το δημόσιο χρέος δεν είναι ουδέτερο στοιχείο. Απεικονίζει το βαθμό συμμετοχής του καπιταλιστικού κράτους, στη διαδικασία αναπαραγωγής του κοινωνικού κεφαλαίου. Πιο απλά το καπιταλιστικό κράτος δανείζεται για να προσφέρει οικονομική στήριξη στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, μόνο που την αποπληρωμή του δανεισμένου αυτού κεφαλαίου, τη μεταφέρουν στα λαϊκά στρώματα. Δεν αρκεί να λες ότι πρέπει να μειωθεί το δημόσιο χρέος με την ευγενική μάλιστα χορηγία της ΕΚΤ. Το εργατικό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει, τα χρέη και τα ελλείμματα να τα πληρώσουν αυτοί που τα δημιουργούν. Δηλαδή οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι και το καπιταλιστικό κράτος.