Η «πράσινη ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δε σημαίνει τίποτε άλλο, παρά τη δημιουργία νέων πεδίων δράσης για τα μονοπώλια, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος. Για το μεγάλο κεφάλαιο σημαίνει περισσότερα κέρδη, περισσότερες κρατικές ενισχύσεις και επιδοτήσεις, για το λαό συνέχιση της αντιλαϊκής ταξικής πολιτικής και διεύρυνση της φορολογίας σε νέους τομείς, όπως της ενέργειας, του νερού, της διαχείρισης απορριμμάτων, ενώ για το περιβάλλον σημαίνει ένταση της εμπορευματοποίησης της γης.

Ηδη, το ΠΑΣΟΚ από το Μάρτη του 2009 με την παρουσίαση του προγράμματός του για την «πράσινη ανάπτυξη» - για το οποίο εισέπραξε τα εύσημα από τον πρόεδρο του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλο - υποσχέθηκε ζεστό χρήμα και κίνητρα στους επιχειρηματικούς ομίλους που θα επενδύσουν «στους τομείς των κατασκευών, των μεταφορών, του τουρισμού, των γεωργικών μας προϊόντων (σ.σ. των βιολογικών, εννοείται), την καθαρή ενέργεια, τις νέες τεχνολογίες, τον πολιτισμό». Ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου αποσαφήνισε βέβαια ότι από τις επενδύσεις αυτές «θα υπάρξουν κέρδη. Κέρδη για επιχειρήσεις».

Τρανταχτό παράδειγμα για το τι σημαίνει η εφαρμογή του μοντέλου της «πράσινης ανάπτυξης», αποτελεί το σχέδιο της κυβέρνησης για την ανασυγκρότηση των καμένων περιοχών της Πελοποννήσου, που εξήγγειλε προ ημερών ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατά την περιοδεία του στην Ηλεία. Σύμφωνα αυτό:

• Η ευθύνη για την ανασυγκρότηση της κατεστραμμένης γης μεταβιβάζεται από το κράτος σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, έτσι ώστε να εγγυηθεί τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων που θα πάρουν μέρος σ' αυτήν.
• Η σύνταξη των δασικών χαρτών γίνεται με βάση την υπάρχουσα δασοκτόνα νομοθεσία, που διαμόρφωσαν οι κυβερνήσεις τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, γεγονός που οδηγεί σε ευρείες αλλαγές χρήσης γης και εμπορευματοποίησης της γης. Επίσης, προωθείται η ιδιωτικοποίηση και εκμετάλλευση των δασικών εκτάσεων μέσω «φορέων διαχείρισης» και δήθεν «περιβαλλοντικών» οργανώσεων, όπως γίνεται και σήμερα, για παράδειγμα, στο δάσος Στροφυλιάς, στο Φαράγγι του Βουραϊκού κ.ά.
• Παρέχονται κίνητρα σε επιχειρήσεις που θα επενδύσουν σε τομείς όπως αυτοί του τουρισμού, του αγροτοτουρισμού, της ενέργειας, ακόμη και της ναυτιλίας. Δεν αποκλείεται μάλιστα για τη διευκόλυνση όλων αυτών των επενδύσεων να χρησιμοποιηθούν ως «εργαλεία» και σχετικά νομοθετήματα της ΝΔ με μερικές τροποποιήσεις, όπως: Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, τα Ειδικά Χωροταξικά για τη Βιομηχανία, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τον Τουρισμό κ.ά.

Είναι γεγονός ότι η «πράσινη ανάπτυξη» δεν είναι καθόλου καινούρια συνταγή. Είναι καπιταλιστική ανάπτυξη. Δε σημαίνει τίποτε άλλο, παρά τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής για την ανασυγκρότηση που ακολουθήθηκε και τα προηγούμενα δύο χρόνια, από την οποία κέρδισαν και επιδοτήσεις και κίνητρα και ενισχύσεις, επεκτείνοντας τις επιχειρηματικές δραστηριότητες και τα κέρδη τους, όπως η «Καλιμάνης ΑΕ» ή η «Αιολική Παναχαϊκό ΑΕ» που ιδιοποιήθηκε τους ορεινούς όγκους.

Η ανάπτυξη «τουρισμός - πολιτισμός», είναι ακριβώς αυτή που ήθελαν να επιβάλλουν γενικότερα στην Πελοπόννησο μια σειρά επιχειρηματικοί όμιλοι πριν ακόμη από τις πυρκαγιές του 2007, με τις ευλογίες, φυσικά, των κυβερνήσεων και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ολοι θυμόμαστε την πρόταση του πρώην υφυπουργού Ανάπτυξης επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ που στήριζε την «αξιοποίηση» της περιοχής του Καϊάφα από επιχειρηματίες που ήθελαν να κατασκευάσουν ξενοδοχεία, γήπεδα γκολφ, κέντρα θαλασσοθεραπείας και τουριστικές κατοικίες. Ολοι θυμόμαστε ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το 2007 επικύρωσαν το περιβόητο Πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης στη Μεσσηνία, με το οποίο πριμοδοτήθηκαν επιχειρηματίες που κατασκευάζουν ήδη εκεί ανάλογα συγκροτήματα. Ολοι θυμόμαστε ότι λίγες μέρες πριν τις φωτιές του 2007 είχαν επισκεφτεί την Ηλεία ξένοι επιχειρηματίες που διεκδικούν να κάνουν χρυσοφόρες μπίζνες στην περιοχή, μετατρέποντας ακόμη και την αρχαία Ολυμπία από λαϊκή περιουσία σε μια σύγχρονη ...ντίσνεϊλαντ!

Τώρα όλες αυτές οι πιέσεις για την εφαρμογή παρόμοιων επενδύσεων θα ενταθούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία δύο χρόνια στην Πελοπόννησο εκκρεμούν για έγκριση υπαγωγής τους στα κίνητρα του αναπτυξιακού νόμου 525 επενδυτικά σχέδια συνολικού ύψους 596 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 220, ύψους 316 εκατ. ευρώ αφορούν τον τουρισμό! Επίσης, στην Πελοπόννησο εκκρεμούν αιτήσεις για επενδύσεις για αιολικά πάρκα συνολικού μεγέθους 5.000 MW!

Είναι γεγονός ότι οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι νέοι και οι νέες της περιοχής δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από το μοντέλο αυτό της «πράσινης ανάπτυξης». Ουσιαστικά θα μετατραπούν σε φτηνά αμειβόμενους εργαζόμενους σε μονοπωλιακούς ομίλους που πατούν ήδη τις περιοχές - φιλέτα αγοράζοντας αντί «πινακίου φακής» την καμένη γη, αξιοποιώντας παράλληλα και την ΚΑΠ, που ξεκληρίζει τη φτωχή και μεσαία αγροτιά, αλλά και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Ακόμη και η υπόσχεση για προγράμματα «ενεργητικής στήριξης» μέσω του ΟΑΕΔ, στην πράξη σημαίνει χρησιμοποίηση των άνεργων των πυρόπληκτων περιοχών για να προωθηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Και όμως, η ανάπτυξη που θα κρατά τον εργάτη με καλό μεροκάματο και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα, που θα κρατά τον αγρότη στο χωράφι για να παράγει καλά και φτηνά προϊόντα για το λαό έχοντας εξασφαλίσει εισόδημα ικανοποιητικό για όλες τις ανάγκες του, μπορεί να γίνει πράξη με οικονομία και εξουσία χωρίς αφεντικά, και την ιδιοκτησία στα χέρια του λαού. Με την ανατροπή δηλαδή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό. Που θα αξιοποιεί όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας σε όφελος του λαού και όχι με την καταστροφή κάποιων απ' αυτές (αγροτική παραγωγή και μεταποίηση), για καπιταλιστικές επενδύσεις με μεγάλο και γρήγορο κέρδος, όπως ο τουρισμός και η ναυτιλία τώρα.