Οταν κάθισα στο γραφείο μου, πήρα στο τηλέφωνο μια φίλη μου και της είπα τη λέξη που είχα ακούσει πριν λίγο. Με είχε προλάβει. Στην πραγματικότητα, ξαφνιάστηκε που δεν την ήξερα ήδη.

Αλλά τώρα πια είναι πολλά χρόνια που παρακολουθώ στη μικρή οθόνη, μια ώρα πριν τα μεσάνυχτα, την εκπομπή του Τσάρλι Ροζ, συνεντεύξεις με προσωπικότητες της πολιτικής, των επιστημών και των τεχνών.

Μερικές εβδομάδες πριν, καλεσμένος του ήταν ο υπ' αριθμόν ένα συνεργάτης του Τζορτζ Μπους, άλλοτε Προέδρου των ΗΠΑ, τον οποίον υπερασπιζόταν σθεναρά, όπως υπερασπιζόταν και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.

Είχε μόλις εκδώσει ένα βιβλίο από τις εμπειρίες του στις δυο τετραετίες, που κυβερνούσε το κόμμα του, και τις προσδοκίες του στην επανεκλογή του στις επόμενες εκλογές.

Κύριος άξονας ήταν τα σαράντα εκατομμύρια των ανασφάλιστων, των ανέργων, των μη κατεχόντων «χαρτιά» παραμονής, λες και τα «χαρτιά» αποδεικνύουν ότι είναι άνθρωποι, τους οποίους υπερασπιζόταν ο Τσάρλι, όπως τον λένε οι συνομιλητές του.

Ο συνομιλητής του αντιδρούσε, επίσης, σθεναρά κατά οποιασδήποτε πρότασης και σχεδίου υγειονομικής κάλυψης ανθρώπων που δεν ήταν παραγωγικοί, έστω τρυγώντας τα αμπέλια στην Καλιφόρνια ή συλλέγοντας τα πορτοκάλια στη Φλόριδα.

Γιατί όλη αυτή η άρνηση; τον ρώτησε ο Τσάρλι.

Διότι δεν πρόκειται να αφήσουμε τον Ομπάμα να κάνει την Αμερική σοσιαλιστική.

Ο διάλογος εξελισσόταν σε αυτό το μοτίβο, όταν, σε κάποια ερώτηση του Τσάρλι, ο ρεπουμπλικάνος σύμβουλος είπε:

Δεν είπα τον Ομπάμα κομμουνιστή, γιατί, αν τον πω αυτόν κομμουνιστή, τότε πρέπει να πω την Σότο Μαγιόρ ρατσίστρια.

Δηλαδή, τους είπε και τους δυο με μια ιδιότητα με την οποία τους κατηγορούν οι Ρεπουμπλικάνοι.

Το άλλο πρωί, βγαίνοντας από το διαμέρισμά μου για να πάω στη γωνία, όπου είναι στημένο ένα υπαίθριο οπωροπωλείο που ο πωλητής, ένας Πακιστανός ή κάτι τέτοιο, στέκεται όρθιος από το πρωί στις επτά μέχρι το βράδυ στις επτά, έξι μέρες την εβδομάδα, ο μόνιμος καθαριστής από το προσωπικό συντήρησης της πολυκατοικίας σφουγγάριζε το μακρύ διάδρομο.

Είναι ένας κοντός άνθρωπος, κεντημένος με τατουάζ, λατινικής προέλευσης, πρόθυμος και ευχάριστος.

Πάντα έχω μαζί του ένα μικρό διάλογο, για τον καιρό.

Η πολυκατοικία ανήκει σε κάποιον όμιλο ιδιοκτητών.

Εχω τη δική μου ασφάλεια, είπε.

Μπορείς και την πληρώνεις; τον ρώτησα.

Γι' αυτό δουλεύω, για να πληρώνω τους λογαριασμούς μου, απάντησε.

Τώρα, ίσως αποκτήσουμε όλοι ασφάλεια...

Με το σοσιαλιστή Ομπάμα που θέλει να κάνει την Αμερική κομμουνιστική; με διέκοψε.

Καλά, συνέχισε το σφουγγάρισμα, του είπα και μπήκα στο ασανσέρ που είχα ήδη καλέσει.