Η αντιλαϊική πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ λειτουργεί ως κρεατομηχανή αυξάνοντας τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» - εγκλήματα και τους τραυματισμούς εργαζομένων στο βωμό του κέρδους. Καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, εντείνεται συνεχώς η επιθετικότητα, γίνεται πιο επικίνδυνο το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, με ολέθριες συνέπειες για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Οι παρεμβάσεις και η αντιπαράθεση γενικότερα μεταξύ των κομμάτων του ευρωμονόδρομου ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ. και Οικολόγοι - Πράσινοι, με τη στήριξη των ΜΜΕ, γίνονται στο επίπεδο της διαχείρισης, έχοντας σαν βάση την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, την εφαρμογή αντιδραστικών κανονισμών και οδηγιών, που κάνουν μεγάλη ζημιά στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα.

Στο διαγκωνισμό αυτό της διαχείρισης είναι χαρακτηριστική η ευρωλαγνεία - ευρωυποταγή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Η απελπισμένη προσπάθεια του οπορτουνισμού να παρουσιάσει «καλή» την ΕΕ και τη νομοθεσία της «φιλεργατική», που δήθεν δεν εφαρμόζουν οι «κακές» ελληνικές κυβερνήσεις, έχει ξεφύγει πλέον από κάθε όριο. Δε σταματάει ούτε μπροστά στα στυγνά εργοδοτικά εγκλήματα, όπως αυτό στη ΛΑΡΚΟ, όπου μετά το θάνατο του 38χρονου Χρήστου Δόσκορη στις 2 Αυγούστου, άλλος ένας εργάτης ο 27χρονος Κώστας Ντελής βρήκε τραγικό θάνατο και άλλοι τρεις τραυματίστηκαν, από έκρηξη σε καμίνι.

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να καταθέσει ερώτηση στη Κομισιόν, με την οποία τη ρωτάει αν προτίθεται να ενεργήσει έρευνα για τα επαναλαμβανόμενα εργατικά ατυχήματα στη ΛΑΡΚΟ (ναι, δεν διαβάζετε λάθος, η Κομισιόν να ενεργήσει έρευνα!), πώς κρίνει την εφαρμογή της Οδηγίας 89/391/ΕΟΚ και αν έχει ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία η Οδηγία 2007/30/ΕΚ. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι αιτία των εργοδοτικών εγκλημάτων είναι η μη εφαρμογή από τις ελληνικές κυβερνήσεις της νομοθεσίας της ΕΕ, που προστατεύει τάχα την υγεία και την ασφάλεια των εργατών στους τόπους δουλειάς. Μα ακριβώς αυτές οι οδηγίες της ΕΕ και η νομοθεσία των εναλλασσόμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που προσαρμόζεται σ΄ αυτές, είναι που αναγορεύουν σε νόμο την εργοδοτική επιθετικότητα, διαμορφώνοντας το έδαφος για τη θυσία της υγείας, της ασφάλειας και της ζωής των εργαζομένων.

Η οδηγία 89/391/ΕΟΚ της ΕΕ είναι αυτή που αντί να υποχρεώνει τους εργοδότες να λαμβάνουν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, θέσπισε τη δυνατότητα των εργοδοτών να αγοράζουν τις υπηρεσίες υγιεινής και ασφάλειας και να «νοικιάζουν» Τεχνικούς Ασφαλείας και Γιατρούς Εργασίας από ιδιωτικές επιχειρήσεις που προσφέρουν τέτοιου είδους υπηρεσίες στους εργοδότες (άρθρο 7 παρ.1 και 3 της οδηγίας 89/391/ΕΚ). Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έσπευσε να ενσωματώσει στο ελληνικό δίκαιο την κοινοτική οδηγία με το ΠΔ 17/1996, που συμπληρώθηκε με το ΠΔ 95/1996 και το άρθρο 3 του Ν. 2874/2000 και συνεχίζει να εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Το ΠΔ 17/96, που εφάρμοσε την οδηγία 89/391/ΕΟΚ, θεσμοθέτησε τις περιβόητες ΕΞΥΠΠ (Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης), τις ιδιωτικές δηλαδή επιχειρήσεις που πουλάνε στους εργοδότες υπηρεσίες τεχνικών ασφαλείας και γιατρών εργασίας. Στην ουσία, η οδηγία 89/391/ΕΟΚ και το ΠΔ 17/1996 απάλλαξαν τους εργοδότες από την υποχρέωση να λαμβάνουν οποιαδήποτε μέτρα για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, αλλά και από κάθε έλεγχο για την ύπαρξη και την εφαρμογή τέτοιων μέτρων προστασίας. Αρκεί να έχουν αναθέσει τυπικά, με σύμβαση, αυτές τις υποχρεώσεις σε κάποια ΕΞΥΠΠ, δηλαδή κάποια ανώνυμη εταιρεία που, έναντι αμοιβής ασφαλώς, πουλάει στους πελάτες της - εργοδότες τέτοιες υπηρεσίες και τους νοικιάζει τεχνικούς ασφαλείας και γιατρούς εργασίας, που η παρουσία τους στους χώρους δουλειάς είναι «στα χαρτιά». Οσο για τις υποχρεώσεις των τεχνικών Ασφαλείας και των γιατρών Εργασίας, αυτοί το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να καταχωρούν τις παρατηρήσεις για τις ελλείψεις μέτρων ασφαλείας και τις προτάσεις τους σε κάποιο ειδικό βιβλίο, που «σκονίζεται» στα συρτάρια της εργοδοσίας.

Να τι θεσπίζει, λοιπόν, η νομοθεσία της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ: Οτι η ζωή και η υγεία των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς, τα μέτρα για την προστασία τους, η εφαρμογή και ο έλεγχός τους αποτελούν ιδιωτική υπόθεση της επιχείρησης αναθέτοντας στον ίδιο τον εργοδότη την ....πολύ σοβαρή υποχρέωση να ελέγχει τον εαυτό του!!

Οσο για την άλλη οδηγία 2007/30/ΕΚ για την ενσωμάτωση της οποίας στην ελληνική νομοθεσία κόπτεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αυτή δεν προβλέπει τίποτε για την προστασία της υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, παρά μόνο τη σύνταξη από τα κράτη - μέλη κάθε πέντε χρόνια εκθέσεων για την εφαρμογή της οδηγίας 89/391 και την αποστολή τους στην Κομισιόν. Αλλά και αυτή η κοροϊδία των εκθέσεων θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται το 2017 (!), αφού αν είχαν κάνει τον κόπο εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να διαβάζουν και τι λένε οι ντιρεκτίβες της ΕΕ, που τις έχουν για «ευαγγέλιο», θα είχαν διαπιστώσει ότι στο άρθρο 4 ορίζει ότι η προθεσμία, για να εφαρμοστεί η οδηγία από τα κράτη - μέλη είναι η 31-12-2012. Τι να πει κανείς για τους οπορτουνιστές που μπροστά στις εκατόμβες των θυμάτων της εργατικής τάξης στους χώρους δουλειάς, για να ξεφύγουν από τη ταξική πάλη για την επιβολή μέτρων πρόληψης και προστασίας της ζωής και της υγείας στους εργασιακούς χώρους, ζητάνε εκθέσεις ανά πενταετία για την εφαρμογή οδηγιών και νόμων κομμένων και ραμμένων στα μέτρα του κεφαλαίου.

Αυτές οι οδηγίες - λαιμητόμο, που προετοιμάζουν και νομιμοποιούν τα εργοδοτικά εγκλήματα σε βάρος της εργατικής τάξης, βγάζουν λάδι και αθωώνουν και με τη βούλα του νόμου την πλουτοκρατία για την αφαίρεση της ζωής εκατοντάδων χιλιάδων εργατών στην ΕΕ, καλεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν να εφαρμοστούν!

Χάρη σ' αυτές τις οδηγίες στην Ευρωπαϊκή Ενωση κάθε 3,5 λεπτά πεθαίνει ένας άνθρωπος από αιτίες σχετικές με την εργασία (είτε από εργατικό «ατύχημα», είτε από κάποια επαγγελματική ασθένεια). Μόνο οι θάνατοι εργαζομένων που κατέγραψε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) στα κράτη - μέλη της ΕΕ το 2006 ήταν 167.000, ενώ υπολογίζεται ότι ετησίως περίπου 150.000 εργαζόμενοι στην ΕΕ χάνουν τη ζωή τους, εξαιτίας της πολιτικής που μετατρέπει τους τόπους δουλειάς κυριολεκτικά σε κρεματόρια. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, κάθε δύο μέρες σκοτώνεται και ένας εργάτης. Μέσα στο 2008 σκοτώθηκαν στους χώρους δουλειάς 142 εργάτες, ενώ τα εργατικά θανατηφόρα «ατυχήματα» από τις αρχές του 2009 ανέρχονται σε πάνω από 56.

Είναι λίγο δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δε γνωρίζει τα στοιχεία, δεν ξέρει τι λένε οι οδηγίες που πλασάρει στους εργάτες για «φιλεργατικές», για να προστατεύσουν τάχα τη ζωή και την υγεία τους στους τόπους δουλειάς. Ξέρει και παραξέρει.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δέσμιος του ευρωμονόδρομου και της στρατηγικής του στήριξης της ΕΕ, πιστός στον οπορτουνισμό του, πασχίζει να εξωραΐζει την αποκρουστική εικόνα της διακρατικής αυτής ένωσης του κεφαλαίου, επιχειρεί να εξαπατά τους εργαζόμενους, να βάζει την εργατική τάξη να ζητά την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ που υπαγορεύεται από τα μονοπωλιακά συμφέροντα, παραδίδοντάς την χειροπόδαρα δεμένη στο κεφάλαιο.

Για να πάψει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να θρηνούν νεκρούς και σακατεμένους, τα θύματα του μεροκάματου του τρόμου στους χώρους δουλειάς, πρέπει να ανατρέψει αυτήν ακριβώς την αντεργατική πολιτική της ΕΕ και το ίδιο το οικοδόμημά της. Να πάρουν την υπόθεση της προστασίας της ζωής και της υγείας της στα δικά της χέρια. Να διεκδικήσουν πραγματικά και αποτελεσματικά μέτρα προστασίας, υγιεινής και ασφάλειας. Να απαιτήσουν την τιμωρία των εργοδοτών για τα εγκλήματά τους. Την αποζημίωση των θυμάτων τους και των οικογενειών τους. Να περάσουν στην αντεπίθεση ενάντια στην πολιτική ΕΕ - κυβέρνησης, κομμάτων του ευρωμονόδρομου που προωθούν χρόνια τώρα την κατεδάφιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους. Να ενισχύσουν το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα, δυναμώνοντας τους καθημερινούς αγώνες. Να συμβάλουν στην οικοδόμηση της μεγάλη εργατικής - λαϊκής αντιιμπεριαλιστικής - αντιμονοπωλιακής συμμαχίας που θα διεκδικήσει τη δική της λαϊκή εξουσία, η οποία έχει υπέρτατη προτεραιότητα τη ζωή, την υγεία και την ευημερία αυτών που με τη σκληρή δουλειά τους δημιουργούν τον πλούτο και τον δικαιούνται.