Η ευθύνη για την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι μικρομεσαίοι αγρότες βαρύνει τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που εφαρμόζουν με συνέπεια την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και τις συμφωνίες του ΠΟΕ. Γιατί αυτή η πολιτική είναι που επιτρέπει την κερδοσκοπική ασυδοσία των μεγαλεμπόρων, απελευθερώνει, μέσω των συμφωνιών του ΠΟΕ, τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να πέφτουν οι τιμές για τον παραγωγό, να αυξάνεται το εμπορικό έλλειμμα και να διογκώνεται η διατροφική εξάρτηση του λαού από τις πολυεθνικές, που γεμίζουν την ελληνική αγορά με χαμηλής ποιότητας και επικίνδυνα για την υγεία τρόφιμα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι:

Το 2008 το καθαρό αγροτικό εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε κατά 8%. Στο διάστημα 2000-2008, η μείωση του αγροτικού εισοδήματος ήταν 19,9%.

Την περίοδο 2004-2007 το κόστος παραγωγής αυξήθηκε κατά 22,9% ενώ οι τιμές παραγωγού των αγροτικών προϊόντων μόνο κατά 14,8%.

Ο εκφυλισμός και η κατάργηση των ελάχιστων εγγυημένων τιμών, που έγινε με τις τελευταίες αναθεωρήσεις της ΚΑΠ, είχαν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των τιμών παραγωγού το 2008 σε όλα σχεδόν τα αγροτικά προϊόντα.

Οι επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων αποδεκατίζονται χρόνο με το χρόνο. Ιδιαίτερα, φέτος, για τις φετινές δηλώσεις ΟΣΔΕ, η ΠΑΣΕΓΕΣ και οι Ενώσεις, με τις ευλογίες της κυβέρνησης, επέβαλαν παράνομες και καταχρηστικές παρακρατήσεις που έφταναν μέχρι το 35% της επιδότησης!

Η αγροτική απασχόληση μειώνεται με ρυθμούς που ξεπερνούν τις 20.000 θέσεις εργασίας το χρόνο.

Η αγροτική παραγωγή συρρικνώνεται με γρήγορους ρυθμούς, με αποτέλεσμα το ποσοστό του Αγροτικού Προϊόντος στο συνολικό ΑΕΠ της χώρας να μειωθεί από 5,74% το 2000 στο 3% το 2007 και το έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο για την ίδια περίοδο από 1,029 δισ. ευρώ να φτάσει στα 3,041 δισ. ευρώ, ενώ το 2008 έφτασε τα 3,043 δισ. ευρώ. Βασικές καλλιέργειες, όπως, ο καπνός, τα τεύτλα, το βαμβάκι, η σταφίδα, κ.ά., αποδεκατίστηκαν ή μειώθηκαν σημαντικά.

Οσον αφορά, δε, στις διάφορες ανούσιες αντιπαραθέσεις μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και των άλλων κομμάτων του «ευρωμονόδρομου», για την αγροτική οικονομία, αυτές έχουν να κάνουν με τον τρόπο διαχείρισης της ΚΑΠ. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ το ΠΑΣΟΚ την προετοίμασε ως κυβέρνηση και την ψήφισε κατά τα 2/3 των κανονισμών της, ενώ στη συνέχεια η ΝΔ ψήφισε τους υπόλοιπους κανονισμούς που αφορούσαν στα μεσογειακά προϊόντα και την εφαρμόζει πιστά. Το ίδιο γινόταν και τα προηγούμενα χρόνια, με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να συμφωνούν και να ψηφίζουν τις διάφορες αναθεωρήσεις της ΚΑΠ. Οπως συμφωνούν και με τα νέα αντιαγροτικά μέτρα που απεργάζονται τα επιτελεία της ΕΕ, για την επιβολή της λεγόμενης περιφερειοποίησης, που θα οδηγήσει στην πλήρη και οριστική αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την παραγωγή.

Σταθεροί σύμμαχοι, στο πλευρό των εκάστοτε κυβερνήσεων για την εφαρμογή των αντιαγροτικών μέτρων της ΚΑΠ, είναι οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΠΑΣΕΓΕΣ, της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ και κυβερνητικοί συνδικαλιστές, που θέλουν να «ξεμπερδεύουν» με τους μικρομεσαίους αγρότες, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών που εκπροσωπούν. Σ' αυτή την κατεύθυνση επιχειρούν να υπονομεύσουν τους μεγαλειώδεις αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια και να χτυπήσουν το συνεπές αγροτικό κίνημα που εκφράζεται από την ΠΑΣΥ.

Γίνεται σαφές, λοιπόν, ότι η αποτελεσματικότητα των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς προϋποθέτει ανασύνταξη, ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος, με ουσιαστική και σταθερή λειτουργία των αγροτικών συλλόγων, δυνάμωμα της ΠΑΣΥ που στο στόχαστρο θα έχει τη σύγκρουση και την ανατροπή της ΚΑΠ. Και, βεβαίως, απαιτείται να συνενώσει τις δυνάμεις του με το ταξικό κίνημα της εργατικής τάξης και το αγωνιστικό κίνημα των άλλων λαϊκών στρωμάτων, στην κατεύθυνση της συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου, που θα μάχεται για την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ταυτόχρονα, οι αγροτικοί αγώνες χρειάζεται να θέτουν, πιο καθαρά και σταθερά, το ζήτημα της προοπτικής για τη μικρομεσαία αγροτιά της χώρας μας. Και η προοπτική βρίσκεται σε μια διαφορετική οργάνωση της αγροτικής οικονομίας, που θα προωθεί την ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη, με βασικό μοχλό τον παραγωγικό συνεταιρισμό, ο οποίος θα λειτουργεί δίπλα στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις.

Αυτή την προοπτική προβάλλει το ΚΚΕ, που καλεί τους μικρομεσαίους αγρότες να αγωνιστούν, μαζί με τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, σε βάρος των κομμάτων του δικομματισμού και του «ευρωμονόδρομου» και υπέρ του ΚΚΕ, ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας θα εφαρμόσει τη φιλοαγροτική πολιτική.